Aleksander Hauke
Aleksander Teodor Jan Hauke herbu Bosak (ur. 6 maja 1880 w Piotrkowie Trybunalskim, zm. 4 października 1949 w Krakowie) – major inżynier saperów Wojska Polskiego.
 major saperów
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 maja 1880 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 października 1949 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
10 Pułk Saperów, |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujSyn Zygmunta (1851–1912) (wnuk Aleksandra Jana) i Zofii z domu Kosteckiej (wnuczki Franciszka Kosteckiego). Ukończył studia z tytułem inżyniera.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia majora saperów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[1][2]. W 1923, 1924 był oficerem 10 pułku saperów w Przemyślu[3][4]. W 1923, 1924, jako oficer nadetatowy tej jednostki, był kierownikiem referatu w Departamencie V Inżynierii i Saperów Ministerstwa Spraw Wojskowych[5][6]. Później został przeniesiony w stan spoczynku. W 1928, jako emerytowany oficer zamieszkiwał w Warszawie[7]. W 1934 pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III z przydziałem mobilizacyjnym do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas „przewidziany do użycia w czasie wojny”[8].
Był członkiem Sodalicji Mariańskiej panów pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny, Królowej Korony Polskiej[9]. W latach 30. był prezesem rady wyższej Towarzystwa św. Wincentego à Paulo w Warszawie[10].
Jego żoną była Maria z domu Dunin-Markiewicz herbu Łabędź (1882–1956). Ich dziećmi byli Maurycy (1911–1970), Zofia (1913–1958) i Zygmunt (1916–2009).
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera CD, rząd wsch.).
Odznaczenie
edytujZobacz też
edytuj- Roman Brelewski – także oficer inżynier i członek Sodalicji Mariańskiej oraz Towarzystwa św. Wincentego à Paulo w Warszawie, również odznaczony krzyżem PEP
Przypisy
edytuj- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 906.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 829.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1547.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 816.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 20.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 20.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 899.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 350, 852.
- ↑ List otwarty do Pana Ministra Sprawiedliwości. „Gazeta Polska”, s. 1, Nr 9 z 12 stycznia 1928.
- ↑ Pod egidą św. Wincentego à Paulo. „Kurier Warszawski”, s. 7, Nr 9 z 9 stycznia 1937.
Bibliografia
edytuj- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
- Aleksander Hauke. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-11-11].
- Aleksander Hauke. geni.com. [dostęp 2015-11-11].