Aldo Cosentino
Aldo Cosentino (ur. 19 października 1947 w Tunisie[1], zm. 8 października 2023[2]) – francuski bokser, medalista mistrzostw świata w 1974 i mistrz Europy z 1973.
| Data i miejsce urodzenia |
19 października 1947 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci |
8 października 2023 | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
162 cm | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Startował w wadze koguciej (do 54 kg). Na swej pierwszej wielkiej imprezie międzynarodowej, mistrzostwach Europy w 1967 w Rzymie przegrał pierwszą walkę w eliminacjach[3]. Wystąpił na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku, gdzie wygrał jedną walkę, lecz w następnej pokonał go późniejszy medalista Eiji Morioka z Japonii[1].
Zdobył srebrny medal na mistrzostwach Europy w 1969 w Bukareszcie. Wygrał trzy pojedynki, w tym w ćwierćfinale z Ryszardem Andruszkiewiczem, a w finale pokonał go reprezentant gospodarzy Aurel Dumitrescu[4]. Na kolejnych mistrzostwach Europy w 1971 w Madrycie został pokonany w ćwierćfinale przez późniejszego triumfatora Węgra Tibora Badariego][5]. Wygrał z Józefem Reszpondkiem na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium, lecz w kolejnej walce pokonał go mistrz Europy z 1971 w wadze muszej Hiszpan Juan Francisco Rodríguez[1].
Zwyciężył na mistrzostwach Europy w 1973 w Belgradzie po zwycięstwie w finale nad Mirceą Tone z Rumunii[6]. Zdobył brązowy medal na pierwszych mistrzostwach świata w 1974 w Hawanie. W ćwierćfinale zrewanżował się Juanowi Francisco Rodríguezowi, lecz w półfinale pokonał go przez nokaut w 1. rundzie przyszły mistrz Wilfredo Gómez z Portoryko[7]. Ostatnie dwie duże imprezy międzynarodowe nie były dla Cosentino udane. Na mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach został znokautowany w 1. rundzie przez Wiktora Rybakowa z ZSRR (który później zdobył złoty medal)[8], a na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu pokonał go przed czasem Caczo Andrejkowski z Bułgarii[1].
Aldo Cosentino był mistrzem Francji w wadze koguciej w 1967, 1969, 1970, 1971, 1972, 1974 i 1975 oraz w wadze piórkowej (do 57 kg) w 1973[9].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Aldo Cosentino [online], olympedia.org [dostęp 2020-06-20] (ang.).
- ↑ È scomparso Aldo Cosentino, campione europeo dilettanti e allenatore della nazionale francese. boxeringweb.net. [dostęp 2023-10-09]. (wł.).
- ↑ 17.European Championships – Rome, Italy – May 25 – June 2 1967 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-11] (ang.).
- ↑ 18.European Championships – Bucharest, Romania – May 30 – June 8 1969 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-11] (ang.).
- ↑ 19.European Championships – Madrid, Spain – June 11-19 1971 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-11] (ang.).
- ↑ 20.European Championships – Pionir Hall, Belgrade, Yugoslavia – June 1-9, 1973 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-11] (ang.).
- ↑ 1.World Championships – Havana, Cuba – August 17-30, 1974 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-11] (ang.).
- ↑ 21.European Championships – Spodek Arena, Katowice, Poland – June 1-8, 1975 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2017-11-11] (ang.).
- ↑ CHAMPIONS DE FRANCE AMATEURS SENIORS HOMMES DE 1903 – 2010 [online], affboxe.com [dostęp 2020-11-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-18] (fr.).