Albrecht II (Brandenburgia)
Albrecht II (ur. 1 stycznia pomiędzy 1171 i 1177 r., zm. 25 lutego 1220 r.) – margrabia Brandenburgii od 1205 r. z dynastii askańskiej.
 Pomnik Albrechta II w Berlinie | |
| margrabia Brandenburgii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
1 stycznia pomiędzy 1171 i 1177 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka |
Ada |
| Żona |
Mechtylda (Matylda) |
| Dzieci |
Jan I Askańczyk |
Był synem margrabiego brandenburskiego Ottona I oraz Ady, córki hrabiego Holandii Florisa III[potrzebny przypis]. W chwili śmierci swego ojca w 1184 r. był małoletni, mógł sięgnąć po swój udział w dziedzictwie po nim dopiero po długim sporze ze swym starszym bratem przyrodnim Ottonem II (w toku tego sporu Albrecht został przez brata nawet schwytany i uwięziony). Gdy Otto II zmarł bezdzietnie w 1205, Albrecht został jego następcą. W sporze o władzę w Niemczech toczonym wówczas między Hohenstaufami i Welfami Albrecht stał po stronie Filipa Szwabskiego, ale po jego śmierci w 1208 r. przeszedł na stronę Ottona IV i stał u jego boku aż do momentu, gdy sprawa Welfów była już całkiem przegrana (1217). Z Ottonem łączyła go m.in. wspólna opozycja wobec ekspansji Duńczyków w północnych Niemczech. Ponieważ jednak plany Albrechta dotyczące ekspansji w kierunku Pomorza nie mogły być po 1217 zrealizowane, skupił się on na sprawach wewnętrznych Brandenburgii.
W 1205 r., tuż po śmierci brata, poślubił Mechtyldę (Matyldę), córkę margrabiego Łużyc Konrada. Ze związku tego pochodziło dwóch jego synów, Jan I i Otto III, którzy następnie podzielili Brandenburgię na dwie części (podział ten przetrwał przez następne sto lat, niemal do samego końca rządów dynastii askańskiej w tym kraju), i dwie córki, z których starsza Matylda poślubiła księcia Brunszwiku Ottona I.
Bibliografia
edytuj- Willy Hoppe: Albrecht II. Markgraf von Magdeburg. W: Neue Deutsche Biographie. T. 1. Berlin: Duncker & Humblot, 1953, s. 161. [dostęp 2010-03-04]. (niem.).