Adam Bogoria-Zakrzewski

Adam Kazimierz Zakrzewski h. Bogoria (ur. 25 lutego 1892 w Mokręszczyźnie k. Żytomierza, zm. 14 października 1958 w Sopocie) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego.

Adam Kazimierz Zakrzewski
Ilustracja
Płk Adam Zakrzewski jako dowódca 1 Pułku Strzelców Konnych (1932)
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

25 lutego 1892
Mokręszczyzna

Data i miejsce śmierci

14 października 1958
Sopot

Przebieg służby
Lata służby

1914–1947

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

1 Pułk Strzelców Konnych
Pomorska Brygada Kawalerii
7 Brygada Kadrowa Strzelców
Brygada Szkolna

Stanowiska

dowódca pułku kawalerii
zastępca dowódcy brygady kawalerii
dowódca brygady kawalerii
dowódca brygady piechoty
zastępca dowódcy brygady

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Oficer Orderu Orła Białego z mieczami (Serbia) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Życiorys

edytuj

Urodził się 25 lutego 1892 roku w Mokręszczyźnie, pow. żytomierskim, jako syn Ottona i Anastazji z d. Stefańskiej[1][2]. W 1914 roku został powołany do armii rosyjskiej[3]. Od 1917 roku służył w 3 pułku ułanów w składzie I Korpusu Polskiego w Rosji[3]. Od 1920 roku zastępca dowódcy 14 pułku Ułanów Jazłowieckich, W dniach 29 lipca – 2 sierpnia 1920 roku w Kaliszu, pełniąc obowiązki dowódcy zorganizował 203 Ochotniczy pułk ułanów. Do 9 września 1920 roku był zastępcą dowódcy pułku, mjr. Zygmunta Podhorskiego, a następnie objął dowództwo 203 puł i sprawował je do marca 1921 roku[3].

Po zakończeniu wojny z bolszewikami został skierowany na kurs do Grudziądza. Później dowodził II dywizjonem 19 pułku Ułanów Wołyńskich w Ostrogu[4]. Od maja 1924 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 3 pułk strzelców konnych im. Hetmana Stefana Czarnieckiego w Wołkowysku[5][3], a od marca 1926 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 3 pułku Ułanów Śląskich w Tarnowskich Górach[6][3]. Do wiosny 1929 roku był zastępcą dowódcy 10 pułku strzelców konnych w Łańcucie[7][3].

 
Manewry 1psk 1933. Wjazd do Kozienic – na czele płk Adam Zakrzewski

W okresie od 11 kwietnia 1929[3] do 12 czerwca 1937 roku dowodził 1 pułkiem strzelców konnych w Garwolinie[8]. Do sierpnia 1939 roku pełnił służbę na stanowisku zastępcy dowódcy Pomorskiej Brygady Kawalerii. Z chwilą objęcia przez gen. bryg. Stanisława Grzmot-Skotnickiego dowództwa Grupy Osłonowej „Czersk” został dowódcą Pomorskiej Brygady Kawalerii. W październiku 1939 roku przedostał się na Węgry, tam pod przykrywką pracownika konsulatu nadzorował ewakuację wojskową. W okresie od 24 listopada 1940 roku do 1 grudnia 1941 roku dowodził 7 Brygadą Kadrową Strzelców. Następnie pełnił służbę na stanowisku I zastępcy dowódcy Brygady Szkolnej. Równocześnie od czerwca 1942 roku do stycznia 1943 roku sprawował funkcję komendanta Obozu Rozdzielczego w Auchtertool. W marcu 1946 roku powrócił do kraju.

Walki Grupy Operacyjnej „Czersk” w kampanii wrześniowej opisał w wydanej w roku 1958 książce „Wspomnienia – wrzesień 1939”[9].

Awanse

edytuj
  • major – zweryfikowany 3 maja 1922 roku ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 101. lokatą w korpusie oficerów jazdy
  • podpułkownik – 12 kwietnia 1927 roku ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów kawalerii
  • pułkownik – ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów kawalerii

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kolekcja VM ↓, s. 1.
  2. Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-01-19].
  3. a b c d e f g Kolekcja VM ↓, s. 4.
  4. Rocznik oficerski 1923 s. 637, 677.
  5. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 42 z 29.04.1924 r. Rocznik oficerski 1924 s. 587, 600.
  6. Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 13 z 11.03.1926 r.
  7. Rocznik oficerski 1928 s. 326, 338.
  8. Rocznik oficerski 1932 s. 140, 655.
  9. Zakrzewski 1958 ↓, s. 107-257.
  10. Dekret Wodza Naczelnego L. 3370 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1921 r. Nr 39, poz. 1822)
  11. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  12. M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  13. M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 143 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”.
  14. Rocznik Oficerski 1921 nr 48, s. 1746

Bibliografia

edytuj
  • Zakrzewski Adam. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.42-3308 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-03-02].
  • Adam Zakrzewski: Wspomnienia – wrzesień 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1958.
  • Ryszard Juszkiewicz, Andrzej Urbaniak, Dowódcy Polskiego Września, Ciechanów 1989.
  • Rocznik Oficerów Kawalerii 1930, Główna Drukarnia Wojskowa, Warszawa 1930.
  • Roczniki Oficerskie 1923, 1924, 1928 i 1932.
  • Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych.