Ałatau Dżungarski
Ałatau Dżungarski (kaz.: Жетісу Алатауы, Żetysu Ałatauy; Жоңғар Алатауы, Żonggar Ałatauy; ros.: Джунгарский Алатау, Dżungarskij Ałatau; chiń. 阿拉套山; pinyin Ālātào Shān) – pasmo górskie w Azji Centralnej, na pograniczu Kazachstanu i Chin, na zachód od Bramy Dżungarskiej. Góry rozciągają się na długości ok. 450 km, najwyższy szczyt (Besbaskan) ma wysokość 4464 m n.p.m. Zbudowane z łupków, wapieni i piaskowców oraz skał magmowych – granitów, sjenitów, porfirów. W najwyższych partiach występują lodowce. Charakterystycznym elementem są płytowe przestrzenie, tzw. syrty, występujące na różnych wysokościach. Dolne partie gór są pustynne i półpustynne, na wysokości 1200–2600 m n.p.m. na zboczach północnych rosną lasy (głównie świerk tienszański, jodła syberyjska, dzika jabłoń i osika) i łąki, w wyższych piętrach – roślinność subalpejska i alpejska. W zachodniej części gór wydobywa się polimetale i antymon.
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Najwyższy szczyt |
Besbaskan |
Długość |
ok. 450 km |
Położenie na mapie Azji | |
45°N 80°E/45,000000 80,000000 |
Występują tam rzadkie zwierzęta charakterystyczne dla eko-regionu Azji Środkowej (UNDP 2022)[1]. Dziedzictwo kulturowe i przyrodnicze jest tematem idei zrównoważonego rozwoju[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Wildlife sentinels use high tech to protect snow leopard in its high-altitude mountain habitat by UNDP Kazakhstan on Exposure [online], Exposure [dostęp 2022-04-16] (ang.).
- ↑ Dzungarian Alatau: a look into the depths of centuries [online], qaztourism.kz [dostęp 2022-04-16] .
Bibliografia
edytuj- Roman Biesiada, Tadeusz Lenczkowski, Lech Ratajski: Słownik Geografii ZSRR. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974, s. 51.