7 Batalion Łączności

Batalion Łączności
2 Korpusu Strzelców
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1942
Rozformowanie	1942
	Tradycje
Rodowód	7 Batalion Łączności; Zapasowy Batalion Łączności; 11 Batalion Łączności
	Dowódcy
Pierwszy	kpt. Julian Cichocki
Ostatni	mjr Wacław Walknowski
	Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	łączność
Podległość	2 Korpus Strzelców

Batalion Łączności 2 Korpusu Strzelców – oddział łączności Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie.

Formowanie i zmiany organizacyjne

We wrześniu 1941 w Ośrodku Zapasowym Armii w Tockoje został sformowany pluton łączności kompanii technicznej. 2 października pluton został przemianowany na 7 Batalion Łączności należący do 7 Dywizji Piechoty. 12 grudnia 1941 roku żołnierze batalionu defilowali przed gen. Sikorskim podczas jego wizyty w ZSRR. Z uwagi na zrezygnowanie z formowania 7 Dywizji Piechoty, na tym etapie tworzenia Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR, istniejący batalion pozostał w składzie Ośrodka Organizacyjnego Armii i od dnia 5 stycznia 1942 r. funkcjonował jako zapasowy batalion łączności^[1]. Wraz z nim 18-19 stycznia 1942 zmienił miejsce stacjonowania na Gʻuzor, gdzie dotarł 25 stycznia. 28 marca w ramach pierwszej ewakuacji część batalionu w liczbie: 12 oficerów, 30 podoficerów i 111 szeregowych z Krasnowodzka dopłynęła do portu Pahlewi w Iranie. Przez następny miesiąc stacjonował w Teheranie doprowadzając do bazy ewakuacyjnej prąd elektryczny i budując w niej nagłośnienie radiowe. Uzupełnił swój stan osobowy o dalszych ochotników wywodzących się z łącznościowców.

Na początku maja batalion wykonał marsz do Palestyny do miejscowości Gedera. Na miejscu Ośrodek Organizacyjny Armii został przemianowany na 11 Dywizję Piechoty, a zapasowy batalion stał się 11 batalionem łączności^[2]. Tu poddany został reorganizacji i zmieniono jego nazwę. 8 sierpnia 1942 r. przyjął nazwę Batalionu Łączności 2 Korpusu Strzelców o stanie 25 oficerów i 300 szeregowych. 30 sierpnia część pododdziałów przetransportowano do Quizil Ribat drogą kołową, a część na pokładzie statku „Benfora” poprzez Morze Arabskie udała się do Basry. W Basrze żołnierze przeszli kwarantannę, a 27 września przegrupowali się do Quizil Ribat.

Braki etatowe wymuszały jednak reorganizację jednostek łączności. 26 października 1942 rozkazem L.dz. 544/I/Tj dowódcy Armii Polskiej na Wschodzie został sformowany Batalion Łączności Armii. W jego skład weszli żołnierze z rozformowywanego batalionu łączności 2 Korpusu Strzelców.

Dowódcy

Dowódcy plutonu kompanii technicznej

st. sierż. Jan Świekatowski
ppor. Czesław Grabowski

Dowódcy batalionu

kpt. Julian Cichocki (15 – 30 X 1941^[3])
p.o. por. Bogumił Heinrich^[1]
mjr Roman Banaszak^[1](19 XII 1941 - 24 III 1942<^[4])
kpt. Jan Bułyha (24 III - 30 IV 1942^[2])
p.o. ppor. Mieczysław Kwiatkowski (30 IV - 15 VIII 1942^[5])
mjr Wacław Walknowski (15 VIII - 26 X 1942^[5])

Przypisy

↑ ^a ^b ^c 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 40-41.
↑ ^a ^b 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 44-45.
↑ 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 35.
↑ 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 41.
↑ ^a ^b 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 46.

Bibliografia

11 Batalion Łączności. Londyn: Koło byłych żołnierzy 11 batalionu łączności, 1947.
Jan Partyka, Odznaki i oznaki PSZ na Zachodzie 1939–1946. Wojska Lądowe. Rzeszów 1997.
Zbigniew Dunin-Wilczyński: Wojsko Polskie w Iraku. 1942-1943. Warszawa: Muzeum Niepodległości, 1993. ISBN 83-900727-2-6.

[CITEREF11_Batalion_Łączności194740-41-1] 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 40-41.

[CITEREF11_Batalion_Łączności194744-45-2] 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 44-45.

[CITEREF11_Batalion_Łączności194735-3] 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 35.

[CITEREF11_Batalion_Łączności194741-4] 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 41.

[CITEREF11_Batalion_Łączności194746-5] 11 Batalion Łączności 1947 ↓, s. 46.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]