6 Dywizja Górska (III Rzesza)

6 Dywizja Górska (niem. 6. Gebirgs-Division) – dywizja górska Wehrmachtu.

6 Dywizja Górska
6. Gebirgs-Division
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

Oberkommando des Heeres

Skład

patrz tekst

Została utworzona 1 czerwca 1940 r. na poligonie Heuberg w Wittenbergii na bazie 139 pułku piechoty z 3 Dywizji Górskiej. W jej skład wchodzili żołnierze z Bawarii, a także mniej liczni Austriacy.

Szlak bojowy

edytuj

Dywizja początkowo stacjonowała we Francji, gdyż miała brać udział w planowanej inwazji na Wielką Brytanię. Później uczestniczyła w kampanii bałkańskiej, zajmowała Saloniki i Ateny oraz w niewielkim stopniu uczestniczyła w desancie na Kretę. W 1941 r. została przerzucona do Norwegii a następnie do północnej Finlandii. Była aktywna w Laponii do schyłku 1944 r. Gdy Finlandia wycofała się z wojny, 6 Dywizja Górska wycofała się do Norwegii i pozostała tam do kapitulacji w maju 1945 r.

Dowódcy dywizji

edytuj
  • Generalmajor Ferdinand Schörner, od 31 maja 1940,
  • Generalleutnant Christian Philipp, od 17 stycznia 1942,
  • Generalmajor Max-Josef Pemsel, od 20 sierpnia 1944,
  • Oberst Josef Remold, od 20 kwietnia 1945[1].

Skład

edytuj
  • 141. pułk strzelców górskich
  • 143. pułk strzelców górskich
  • 47. batalion przeciwpancerny
  • 118. pułk artylerii górskiej
  • 96. batalion łączności
  • 91. górski batalion inżynieryjny
  • 91. batalion zapasowy
  • 91. dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Przypisy

edytuj
  1. Mitcham jr. 2010 ↓, s. 264-266.

Bibliografia

edytuj
  • Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

edytuj