58 Pułk Piechoty (austro-węgierski)

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 58 (IR. 58) – pułk piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.

Galicyjski Pułk Piechoty Nr 58
Galizisches Infanterieregiment Nr. 58
Historia
Państwo

 Austro-Węgry

Sformowanie

1763

Rozformowanie

1918

Nazwa wyróżniająca

Galicyjski

Tradycje
Święto

27 czerwca

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Stanisławów, Peszt, Przemyśl

Rodzaj sił zbrojnych

c. i k. Armia

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

30 Dywizja Piechoty

Historia pułku

edytuj

Pułk został utworzony w 1763 roku.

Okręg uzupełnień nr 58 Stanisławów na terytorium 11 Korpusu.

W latach 1830–1867 szefem pułku był arcyksiążę Stefan Wiktor, a po jego śmierci arcyksiążę Ludwik Salwator.

Drugimi szefami pułku byli: FML Franz Ignaz Maria Abele von Lilienberg (1830 – †17 XII 1861) i FML Alfred von Henikstein (1861 – †29 I 1882).

Kolory pułkowe: czarne, guziki srebrne.

Skład narodowościowy w 1914 roku 72% - Rusini[1].

W 1873 pułk stacjonował w garnizonie Peszt, a batalion zapasowy w Stanisławowie. W latach 1903–1907 jednostka stacjonowała w garnizonie Przemyśl z wyjątkiem I batalionu detaszowanego w Stanisławowie. W 1908 dowództwo pułku i III batalion dyslokowano do Stanisławowa, a II batalion do Zaleszczyk. 4. batalion w latach 1908–1909 stacjonował w Budvie (wł. Budua)[2], w latach 1910-1911 w Perzagno, a w latach 1912-1914, jako detaszowany w Fočy[3].

Do 1914 pułk (bez 4. batalionu) wchodził w skład 60 Brygady Piechoty należącej do 30 Dywizji Piechoty, natomiast 4. batalion był podporządkowany komendantowi 8 Brygady Górskiej należącej do 1 Dywizji Piechoty[4].

W czasie I wojny światowej pułk walczył z Rosjanami w Galicji. W grudniu 1914 w okolicach Bochni oraz Brzeska. Żołnierze pułku są pochowani m.in. na cmentarzach wojennych nr: 314 w Bochni, 310 w Leszczynie, 259 w Biskupicach Radłowskich oraz 30 w Święcanach.

Żołnierze

edytuj
Komendanci pułku
  • płk Carl Ritter Schauer von Schröckenfeld (1873)
  • płk Ernst Mattanovic (1903–1907)
  • płk Mieczysław Zaleski (IV 1908 – VII 1912 → komendant 23 Brygady Piechoty w Krakowie)
  • płk Vinzenz Kuhn (1912–1913 → stan spoczynku, 1 III 1918 mianowany tytularnym generałem majorem[5])
  • płk Johann Konschegg (1913–1914[3])
Oficerowie

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj