3 Brygada Artylerii Haubic
3 Warszawska Brygada Artylerii Haubic (3 BAH) – związek taktyczny artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1945 |
Nazwa wyróżniająca |
Warszawska |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Stanisław Skokowski |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
Formowanie i zmiany organizacyjne
edytujBrygada została sformowana we wsi Ugrojedy[1], w obwodzie sumskim, na podstawie rozkazu nr 001 dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR z 1 kwietnia 1944. W listopadzie, w Żynynie Solnym, żołnierze brygady złożyli przysięgę.
Od sierpnia 1944 w składzie 1 Armii WP[2]. 30 kwietnia 1945 została włączona w skład 5 Dywizji Artylerii, a dotychczasowy dowódca brygady, płk Stanisław Skokowski został dowódcą dywizji.
We wrześniu 1945 brygada została przeformowana w 74 pułk artylerii haubic.
Skład
edytuj- dowództwo 3 Brygady Artylerii Haubic
- 10 pułk artylerii haubic
- 11 pułk artylerii haubic
- 12 pułk artylerii haubic
Stan etatowy liczył 2036 żołnierzy, w tym 237 oficerów, 572 podoficerów i 1227 szeregowców.
Sprzęt, marsze i działania bojowe
edytujNa uzbrojeniu i wyposażeniu brygady znajdowały się między innymi:
- 122 mm haubice – 60
- rusznice przeciwpancerne – 60
- karabiny maszynowe – 30
- samochody – 240
Przypisy
edytuj- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 37.
- ↑ Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 35.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii, Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.
- Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.