2 Zabrski Pułk Piechoty im. Tadeusza Kościuszki

2 Zabrski Pułk Piechoty im. Tadeusza Kościuszki
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	kwiecień 1921
Rozformowanie	maj 1921
	Dowódcy
Pierwszy	Paweł Cyms
	Działania zbrojne
	III powstanie śląskie
	Organizacja
Rodzaj wojsk	piechota

2 Zabrski Pułk Piechoty im. Tadeusza Kościuszki – pułk piechoty polskiej okresu III powstania śląskiego.

Historia

Sformowany w pow. zabrskim i toszecko-gliwickim, jako grupa taktyczna w składzie 4 batalionów, licząca około 1600 żołnierzy. Po sformowaniu wyruszył w kierunku Odry osiągając ją w rejonie Bierawy w dniu 6 maja 1921 roku. Zajął tam pozycje obronne w rejonie Dziergowic, gdzie toczył walki obronne. W dniu 9 maja rozpoczął natarcie i dotarł do linii Brzeźce – Stare Koźle – Pogrzelec.

W dniu 10 maja 1921 roku wszedł w skład Grupy „Wschód” i otrzymał numer 2. 19 maja pułk zajął pozycję obronne na odcinku Brzeźce – Januszkowice, gdzie 21 maja odpierał silne ataki wojsk niemieckich. W dniu 27 maja wsparty został przez katowicki pułk Rudolfa Niemczyka, co pozwolił na skrócenie linii obronnej do Łąki Kozielskiej. Na tym odcinku prowadził walki obronne do 2 czerwca 1921 roku, kiedy został zastąpiony przez królewskohucki pułk Karola Gajdzika.

Następnie do momentu likwidacji III powstania śląskiego pozostawał w odwodzie. W momencie likwidacji powstania pułk został przetransportowany na teren Wielkopolski i tam zdemobilizowany.

Obsada pułku

Dowódca – Paweł Cyms
Adiutant – Kazimierz Joks
Oficer operacyjny – Jan Keller
Oficer gospodarczy – Mieczysław Kłapa
Oficer łączności – Roer
Oficer sanitarny – Jan Strzoda
Dowódca 1 batalionu – J. Ziarnek
Dowódca 2 batalionu – Stanisław Oleksin
Dowódca 3 batalionu – Feliks Sojka
Dowódca 4 batalionu – Mikołaj Pośpiech

Bibliografia

Praca zbiorowa: Encyklopedia powstań śląskich. Opole: Instytut Śląski w Opolu, 1982.