24 Dywizja Piechoty (austro-węgierska)
24 Dywizja Piechoty (24. ITD.) – dywizja piechoty cesarskiej i królewskiej Armii.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Działania zbrojne | |
| I wojna światowa | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Organizacja pokojowa dywizji w 1871
edytujW 1871 roku dywizja była podporządkowana Dowództwu Generalnemu we Lwowie[1].
Organizacja pokojowa dywizji w 1871 roku[2]
- Komenda 24 Dywizji Piechoty we Lwowie
- 1 Brygada Piechoty w Stryju
- 2 Brygada Piechoty w Czerniowcach
- Brygada Kawalerii we Lwowie
W 1872 roku 1 Brygada Piechoty została przeniesiona ze Stryja do Przemyśla[3].
W 1873 roku 2 Brygada Piechoty w Czerniowcach została włączona w skład 30 Dywizji Piechoty i przemianowana na 1. Brygadę, a w 1876 roku na 59 Brygadę Piechoty. Komendantowi 24 Dywizji Piechoty podporządkowano nową 2 Brygadę Piechoty w Stryju[4].
W 1876 roku 1. Brygada Piechoty w Przemyślu została przemianowana na 47 Brygadę Piechoty, 2 Brygada Piechoty w Stryju na 48 Brygadę Piechoty, a Brygada Kawalerii we Lwowie na 20 Brygadę Kawalerii[5].
Przed I wojną światową 24 DP stacjonowała w garnizonie Przemyśl i wchodziła w skład 10 Korpusu[6].
Organizacja pokojowa dywizji w 1914
edytujOrganizacja pokojowa dywizji w 1914[7]
- Komenda 24 Dywizji Piechoty w Przemyślu
- 47 Brygada Piechoty (niem. 47. Infanteriebrigade) w Przemyślu
- Pułk Piechoty Nr 9 (1., 2., 3., 4. baon)
- Pułk Piechoty Nr 45 (1., 3., 4. baon)
- Batalion Saperów Nr 10
- 48 Brygada Piechoty (niem. 48. Infanteriebrigade) w Przemyślu
- Pułk Piechoty Nr 10 (2., 3., 4. baon)
- Pułk Piechoty Nr 77 (1., 2., 3. baon)
- Batalion Pionierów Nr 10[a]
- Oddział Sanitarny Nr 3 (niem. Sanitätsabteilung Nr 3, SanAbt. 3) w Szpitalu Garnizonowym Nr 10 w Przemyślu – mjr Heinrich Andreatta[9]
- Pułk Armat Polowych Nr 28
- Pułk Haubic Polowych Nr 10
- 10 Dywizjon Ciężkich Haubic
Skład i obsada personalna 1 maja 1915
edytuj- Komenda 24 Dywizji Piechoty
- komendant – gen. mjr Józef Maria Ferdynand Karol Schneider von Manns-Au
- 47 Brygada Piechoty (47. IBrig.)
- komendant – gen. mjr Feliks Fryderyk Wilhelm Unschuld von Melasfeld
- 9 Pułk Piechoty
- 45 Pułk Piechoty
- 48 Brygada Piechoty (48. IBrig.)
- komendant – płk Karol Korzer
- 10 Pułk Piechoty
- 77 Pułk Piechoty
- 24 Brygada Artylerii Polowej (24. FABrig.) – gen. mjr Karol Seyferth von Uhlen
- 30 Pułk Artylerii Polowej – płk Eugeniusz Grandowski (4 VIII 1914 – 8 IV 1916)
- II dywizjon 10 Pułku Haubic Polowych
Kadra
edytuj- Komendanci dywizji
- FML Joseph Tomas (1871[10] – 1873 → zastępca generała dowodzącego w Agram)
- GM / FML Felix von Bäumen (1873[11] – 1875 → zastępca generała dowodzącego w Budapeszcie)
- FML Joseph von Döpfner (1875 – )
- FML Joseph Strasser von Obenheimer (1914[12])
- Komendanci 1 Brygady Piechoty w Stryju (od 1872 roku w Przemyślu) / 47 Brygady Piechoty
- płk / GM Karl Lauber (1871[2] – 1877 → komendant 35 Dywizji Piechoty[13])
- płk Sigmund Kéler (1877[14] – )
- Komendanci 2 Brygady Piechoty w Czerniowcach (do 1873 roku)
- płk / GM Maximilian von Baumgarten (1871[15] – 1873 → komendant 1 Brygady Piechoty 30 Dywizji Piechoty)
- Komendanci 2 Brygady Piechoty w Stryju (od 1873 roku) / 48 Brygady Piechoty
- GM Emanuel Henniger von Eberg (1873[4] – 1877)
- płk / GM Joseph Latterer von Lintenburg (1877[16] – )
- Szefowie sztabu
- mjr pd SG (art.) Friedrich Fischer (1871[17] – 1874 → 10 Pułk Artylerii Polowej)
- ppłk SG Emil von Joly (1874[18] – 1875 → szef sztabu 3 Dywizji Piechoty i Komendy Wojskowej w Linzu)
- mjr pd SG (piech.) Victor Habiger von Harteneck (1875 – 1877 → szef Oddziału Historii Wojen w Archiwum Wojennym[19])
- mjr SG Karl Hoch (1877[20] – )
Uwagi
edytuj- ↑ Do października 1912 komendantowi 48 Brygady podporządkowany był również Batalion Pionierów Nr 11 w Przemyślu[8].
Przypisy
edytuj- ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 87.
- ↑ a b Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 278.
- ↑ Rocznik oficerski 1873 ↓, s. 109.
- ↑ a b Rocznik oficerski 1874 ↓, s. 111.
- ↑ Rocznik oficerski 1877 ↓, s. 109-110, 114.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 101, 108, 110-112.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 101.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 153.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 1016, 1113.
- ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 104.
- ↑ Rocznik oficerski 1874 ↓, s. 108.
- ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 101, 132.
- ↑ Rocznik oficerski 1878 ↓, s. 109.
- ↑ Rocznik oficerski 1878 ↓, s. 114.
- ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 111-112.
- ↑ Rocznik oficerski 1878 ↓, s. 115.
- ↑ Rocznik oficerski 1872 ↓, s. 141.
- ↑ Rocznik oficerski 1875 ↓, s. 140.
- ↑ Rocznik oficerski 1878 ↓, s. 77, 141.
- ↑ Rocznik oficerski 1878 ↓, s. 143.
Bibliografia
edytuj- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1872. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1872.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1873. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1873.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1874. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1874.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1875. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1874.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1877. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1876.
- Kais. Königl. Militär-Schematismus für 1878. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1877.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1912. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1911.
- Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914.
- Tomasz Nowakowski, Armia Austro-Węgierska 1908-1918, Wydawnictwo "Feniks", Warszawa 1992, ISBN 83-900217-4-9