Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich
Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich (łac. Vitae archiepiscoporum Gnesnensium) – utwór Klemensa Janickiego w języku łacińskim napisany w latach 1536-1537, wydany po raz pierwszy w 1574.
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Data powstania | |
| Wydanie oryginalne | |
| Język | |
| Data wydania | |
| Pierwsze wydanie polskie | |
| Data wydania polskiego | |
| Przekład | |
Historia
edytujŻywoty powstały, gdy Janicki, po studiach w Akademii Lubrańskiego w Poznaniu, znalazł się w otoczeniu biskupa Andrzeja Krzyckiego. Utwór przedstawia w formie epigramatów sylwetki biskupów gnieźnieńskich. Teksty opisują faktyczne i domniemane zasługi biskupów. Jednak w utworach zawarta jest też w lekka krytyka nadużyć w Kościele oraz motywy żartobliwe. Oprócz informacji o samych biskupach utwory przekazują też wiedzę o historii Polski.
W 1860 roku dzieło zostało przetłumaczone z łaciny przez Michała Bohusza Szyszko i opublikowane po polsku w Wilnie w 5 tomach pod tytułem Żywoty arcybiskupów gnieźnieńskich, prymasów Korony Polskiéj i Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Bibliografia
edytuj- Jerzy Ziomek: Renesans. Wyd. XI - 5 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 86-87, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13843-1.