Żyła nadnerczowa

Żyła nadnerczowa (łac. vena suprarenalis) – zbiera krew z nadnerczy. Powstaje w miąższu nadnerczy i uchodzi po prawej stronie do żyły głównej dolnej, a po lewej stronie do żyły nerkowej lewej.

Żyła nadnerczowa

suprarenal vein

vena suprarenalis

Na obrazie widoczna lewa żyła nadnerczowa uchodząca do lewej żyły nerkowej

Przebieg

Przebieg prawej żyły nadnerczowej

Żyły włosowate zatokowe rdzenia nadnerczy przechodzą w żyły rdzenia w początkowym przebiegu nie posiadające mięśni, natomiast w dalszym przebiegu wyposażone w silne wałeczki mięśniowe. Żyły te tworzące nieregularną sieć w miąższu nadnercza łączą się w nim w jedną żyłę centralną (vena centralis), która wychodząc z nadnercza przechodzi z żyłę nadnerczową. Żyła nadnerczowa prawa biegnie poziomo i po krótkim przebiegu uchodzi pod ostrym kątem do żyły głównej dolnej.

Przebieg lewej żyły nadnerczowej

Żyły włosowate zatokowe rdzenia nadnerczy przechodzą w żyły rdzenia w początkowym przebiegu nie posiadające mięśni, natomiast w dalszym przebiegu wyposażone w silne wałeczki mięśniowe. Żyły te tworzące nieregularną sieć w miąższu nadnercza łączą się w nim w jedną żyłę centralną (vena centralis), która wychodząc z nadnercza przechodzi z żyłę nadnerczową. Żyła nadnerczowa lewa biegnie po powierzchni przedniej nadnercza, krzyżuje od przodu tętnicę nerkową lewą i uchodzi pod kątem prostym do żyły nerkowej lewej.

Różnice w przebiegu prawej i lewej żyły nadnerczowej

Lewa żyła nadnerczowa przebiega bardziej do przodu niż prawa żyła nadnerczowa. Prawa żyła nadnerczowa nie może być uwidoczniona, bez uruchomienia gruczołu, w związku z tym podczas zabiegu operacyjnego istnieje ryzyko zerwania tej żyły, natomiast lewa żyła nadnerczowa ma 2–3 cm długości i jest dobrze widoczna.

Dopływy

Żyła nadnerczowa nie ma dopływów.

Odmiany

• może wychodzić z powierzchni nadnercza kilkoma korzeniami
• może do niej uchodzić żyła przeponowa dolna lewa

Zespolenia

• lewa żyła nadnerczowa oddaje zespolenie do żyły przeponowej dolnej lewej

Zastawki

Żyła nadnerczowa nie posiada zastawek.

Bibliografia

• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. II. Warszawa: PZWL, 1992, s. 763-764. ISBN 83-200-1556-1.
• Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia Człowieka. T. III. Warszawa: PZWL, 1993, s. 419. ISBN 83-200-1628-2.
• Wiesław Łasiński: Anatomia Topograficzna i Stosowana. T. 2. Warszawa: PZWL, 1991, s. 200. ISBN 83-200-0798-4.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.