Šarūnas Birutis

litewski polityk

Šarūnas Birutis (ur. 20 września 1961 w Szawlach) – litewski polityk, ekonomista, przedsiębiorca, poseł do Parlamentu Europejskiego i na Sejm Republiki Litewskiej, od 2012 do 2016 minister kultury, w latach 2017–2018 tymczasowy przewodniczący Partii Pracy.

Šarūnas Birutis
Data i miejsce urodzenia

20 września 1961
Szawle

Minister kultury Litwy
Okres

od 13 grudnia 2012
do 13 grudnia 2016

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Arūnas Gelūnas

Następca

Liana Ruokytė-Jonsson

Życiorys

edytuj

W 1984 ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Wileńskim, a w 2003 uzyskał tytuł zawodowy magistra prawa na Litewskim Uniwersytecie Prawa w Wilnie.

W pierwszej połowie lat 80. krótko pracował w Litewskim Narodowym Teatrze Dramatycznym, później w elektrowni w Kownie. W latach 1986–1991 był zatrudniony w strukturach Komsomołu. Od 1990 prowadził własną działalność gospodarczą, był m.in. dyrektorem firmy Monoturizmas. Był też dyrektorem departamentu małych i średnich przedsiębiorstw ministerstwie gospodarki, od 2002 przez rok pełnił funkcję przedstawiciela litewskiej konfederacji pracodawców i przedsiębiorców LVDK przy Sejmie i rządzie.

W 2003 wszedł w skład władz krajowych Partii Pracy. W 2004 z ramienia tego ugrupowania został wybrany do Parlamentu Europejskiego. Należał do grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy. W 2009 nie został ponownie wybrany, w 2011 wszedł do rady miejskiej w Wilnie.

W wyborach w 2012 uzyskał mandat posła na Sejm Republiki Litewskiej[1]. 13 grudnia 2012 objął urząd ministra kultury w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[2]. Sprawował go do 13 grudnia 2016. W tym samym roku znalazł się poza parlamentem. W 2017 został tymczasowym przewodniczącym Partii Pracy[3]. Funkcję pełnił do kwietnia 2018[4]. Później przeszedł do Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej, będąc jej kandydatem do Sejmu w wyborach w 2020[5]. W 2023 z ramienia socjaldemokratów został wybrany na radnego rejonu święciańskiego[6]. W 2024 uzyskał natomiast mandat posła na Sejm[7].

Przypisy

edytuj
  1. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2023-03-03]. (lit.).
  2. Sejm zatwierdził program rządowy. delfi.lt, 13 grudnia 2012. [dostęp 2023-03-03].
  3. Ingrida Steniulienė: Darbo partijos pirmininko rinkimai perkeliami į balandį. diena.lt, 9 lutego 2018. [dostęp 2023-03-03]. (lit.).
  4. Tomasz Otocki: Wiktor Uspaskich powraca na stanowisko szefa Partii Pracy. przegladbaltycki.pl, 17 kwietnia 2018. [dostęp 2023-03-03].
  5. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. [dostęp 2023-03-03]. (lit.).
  6. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2023. [dostęp 2023-03-06]. (lit.).
  7. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2024. [dostęp 2024-10-28]. (lit.).

Bibliografia

edytuj