Wikipedia

Świadkowie Jehowy w Beninie

chrześcijańska społeczność religijna w Beninie

Świadkowie Jehowy w Beninie – społeczność wyznaniowa w Beninie (dawniej Dahomej), należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 14 838 głosicieli, należących do 260 zborów[1][a]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 44 735 osób[2][3][b]. Działalność miejscowych Świadków Jehowy oraz Świadków Jehowy w Burkinie Faso, Nigrze i Togo koordynuje Biuro Oddziału w Abomey-Calavi[4]. Sale Zgromadzeń znajdują się w miejscowościach: Abomey, Abomey-Calavi, Comé, Djakotomery, Pobé, Porto-Novo i Savé.

Świadkowie Jehowy w Beninie
Państwo

 Benin

Liczebność
(2023)

14 838

% ludności kraju
(2023)

0,11%

Liczba zborów
(2023)

260

Rozpoczęcie działalności

1929

Multimedia w Wikimedia Commons
Mapa konturowa Beninu
Miejscowości w Beninie, w których znajdują się Sale Zgromadzeń Świadków Jehowy oraz zaznaczone na niebiesko Biuro Oddziału z Salą Zgromadzeń.
Sala Królestwa w Bohicon

Historia

edytuj

Początki i rozwój

edytuj

W 1929 roku w Dahomeju kilka osób zainteresowało się nową religią. W 1938 do prowadzenia działalności kaznodziejskiej w Porto-Novo skierowano 12 nigeryjskich współwyznawców.

W roku 1948 Nourou Akintoundé, rdzenny mieszkaniec Dahomeju, rozpoczął działalność na rzecz religii, z którą zapoznał się w Nigerii. Zanotowano liczbę 301 głosicieli. Zorganizowano pierwsze większe zgromadzenie w Beninie. Rok później w zgromadzeniu uczestniczyło ponad 1000 osób. W tym samym roku zaczęły się prześladowania ze strony kleru oraz władz, nastąpił początek masowych aresztowań Świadków Jehowy.

W 1951 roku w 7 zborach działało 247 głosicieli – inni wciąż przebywali w więzieniach. W 1955, w zborach rozpoczęto organizowanie kursów czytania i pisania dla analfabetów. 50 nigeryjskich Świadków Jehowy przeprowadziło się do Beninu, by pomagać w rozpowszechnianiu wiedzy z Biblii. Aresztowano 26 głosicieli za głoszenie – na rozprawie było ponad 1600 osób z całego kraju.

W 1958 roku zanotowano liczbę 1426 głosicieli. 3 lutego 1963 przybyli pierwsi misjonarze, absolwenci Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead – Carroll i Keith Robinsowie. Rok później na kongresie zorganizowanym w Abomey zgromadziły się 1442 osoby.

Legalizacja

edytuj

W marcu 1966 roku otworzono w Kotonu Biuro Oddziału i zalegalizowano oficjalnie działalność Świadków Jehowy w Beninie. Trzy lata później oddano do użytku nowe Biuro Oddziału w Kotonu. W grudniu 1970 roku w Kotonu odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Ludzie dobrej woli”, a w dniach od 19 do 23 grudnia 1973 roku kongres pod hasłem „Boskie zwycięstwo”.

Zakaz działalności i prześladowania

edytuj

W 1975 roku aresztowano wielu głosicieli za neutralność (brak poparcia) wobec rewolucji marksistowskiej, przeprowadzanej przez rząd. Rok później wydalono 10 misjonarzy oraz przeprowadzono rewizje w domu misjonarskim i Biurze Oddziału, które zamknięto[5]. 30 kwietnia 1976 roku rząd zakazał działalności Świadków Jehowy i skonfiskował Sale Królestwa. Ponad 600 wyznawców zmuszonych było uciec z kraju m.in. do Nigerii i Togo. Liczba głosicieli wyniosła 2381 osób[6]. W tym samym czasie amerykańska aktorka Teresa Graves w licznych wywiadach telewizyjnych w Stanach Zjednoczonych zwracała uwagę na te prześladowania[7].

Zniesienie zakazu i dalszy rozwój

edytuj

23 stycznia 1990 roku władze anulowały zakaz działalności. Rozpoczęto remontowanie Sal Królestwa, przejętych wcześniej przez rząd. Powrócili misjonarze i niektórzy uchodźcy. W połowie lipca ponownie otworzono Biuro Oddziału. W 1994 roku w kraju działało 2381 głosicieli.

1 stycznia 2000 roku w Abomey-Calavi oddano do użytku nowe budynki Biura Oddziału, Salę Zgromadzeń i dom misjonarski. W 2007 roku liczba Świadków Jehowy w Beninie wyniosła 9332 osoby. Na Pamiątce zebrało się 38 589 osób. Rok później liczba głosicieli osiągnęła 9663. W 2009 roku delegacja benińskich Świadków Jehowy uczestniczyła w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Czuwajcie!” w Rzymie. W 2009 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku gun (do 2015 roku wydrukowano ponad 20 000 egzemplarzy w tym języku, którym posługuje się ponad 10 000 głosicieli[8]). W 2010 roku przekroczono liczbę 10 000 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej (Pamiątce) zebrało się 39 406 osób.

W 2011 roku do kraju przybyli kolejni misjonarze Szkoły Gilead[9]. Zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powódź[10]. W roku 2014 benińska delegacja Świadków Jehowy uczestniczyła w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!” w Nowym Orleanie w Stanach Zjednoczonych[11].

20 grudnia 2015 roku z udział 16 903 obecnych w Hali Charles de Gaule w Porto-Novo, Gerrit Lösch z Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy ogłosił wydanie całego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku gun. Program był transmitowany do Świadków Jehowy w Nigerii, którzy posługują się tym językiem[8].

9 grudnia 2018 roku w Wagadugu ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata (Nowego Testamentu) w języku moore[12]. 7 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa nadały stacje radiowe i telewizyjne[13]. W 2020 roku osiągnięto liczbę 14 360 głosicieli[14]. 29 maja 2022 roku Sylvain Bois z Komitetu Oddziału w Beninie ogłosił wydanie w wersji elektronicznej Biblii — Ewangelii według Mateusza w języku fon. Z nagranego wcześniej programu skorzystało około 7000 osób. Językiem tym posługuje się ponad 4000 głosicieli należących do w 84 zborów i grup tego języka[15]. 26 maja 2024 roku Abdiel Worou z Komitetu Oddziału Afryka Zachodnia ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku fon. W specjalnym programie w Sali Zgromadzeń w Abomey wzięło udział 920 osób, a 6188 odebrało go za pomocą wideokonferencji[16]. 16 sierpnia 2024 roku podczas kongresu regionalnego pod hasłem „Głośmy dobrą nowinę!” w Djakotomey, Bois Sylvain z Komitetu Oddziału Afryka Zachodnia ogłosił wydanie Ewangelii według Mateusza i Ewangelii według Marka w języku aja. Z programy skorzystało 631 obecnych, a w trybie wideokonferencji — kolejnych 435 osób w Sali Zgromadzeń w Abomey-Calavi. W 2024 roku językiem tym posługiwało się 1300 głosicieli w 25 zborach i 1 grupie w Beninie oraz w 12 zborach i 2 grupach w Togo[17].

Kongresy odbywają się w 7 językach[c].

Literatura biblijna jest tłumaczona na języki: bariba, diula, dżerma, fon, gun, kabre i moore[4].

W Abomey znajduje się jeden z 17 ośrodków szkoleń biblijnych na świecie[18].

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Są to zbory francuskojęzyczne, fon, gun, joruba i twi, a także grupy angielskojęzyczne i amerykańskiego języka migowego (Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-04].)
  2. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach; był też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Do końca 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
  3. ↑ Kongresy odbywają się w językach: angielskim, ewe, fon, francuskim, gun, joruba i w amerykańskim języku migowym.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Benin – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-02-10].
  2. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności w poszczególnych krajach w 2023 roku [online], jw.org.
  3. ↑ Benin, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watch Tower Bible and Tract Society, luty 2016, s. 2, ISSN 1234-1150.
  4. ↑ a b Watchtower, Biuro Oddziału Świadków Jehowy w Beninie [online], jw.org [dostęp 2015-01-05].
  5. ↑ Margarita Königer: Cieszę się, że wybrałam taką drogę życiową [online], jw.org, 5 września 2016 [dostęp 2016-09-05].
  6. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 1997, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 67–123.
  7. ↑ Zdecydowałam się na jedną miłość, „Przebudźcie się!”, Watch Tower Bible and Tract Society, 8 kwietnia 1978, s. 16–31.
  8. ↑ a b Watchtower, “Yin Hinhẹn Sọgbe Mlẹnmlẹn Na Azọ́n Dagbe Lẹpo!”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watchtower, kwiecień 2016, s. 3.
  9. ↑ Benin, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watch Tower Bible and Tract Society, 1 lutego 2012, s. 31, ISSN 1234-1150.
  10. ↑ Watchtower, Miłość w działaniu po kataklizmie [online], jw.org [dostęp 2014-08-10].
  11. ↑ Jehovah's Witnesses set international convention [online], crestviewbulletin.com, 6 czerwca 2014 [dostęp 2015-08-01] (ang.).
  12. ↑ Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku moore [online], jw.org, 10 grudnia 2018 [dostęp 2020-03-30].
  13. ↑ Watchtower, Pamiątka w 2020 roku — Afryka. Program Pamiątki w telewizji i radiu [online], jw.org, 16 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-22].
  14. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2020 [online], jw.org.
  15. ↑ Watchtower, Wydanie Ewangelii według Mateusza w języku fon [online], jw.org, 3 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-07].
  16. ↑ Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku fon [online], jw.org, 31 maja 2024 [dostęp 2024-06-07].
  17. ↑ Wydanie Biblii w siedmiu językach w sierpniu 2024 roku [online], jw.org, 11 września 2024.
  18. ↑ Watchtower, Osiągnięcia organizacji – ulepszanie w szkoleniach teokratycznych [online], jw.org, 17 listopada 2020 [dostęp 2020-11-17].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Świadkowie_Jehowy_w_Beninie&oldid=74831957”