Łostowice (kaszb. Łostòwicé, niem. Schönfeld) – osiedle Gdańska, położone na terenie dzielnicy Ujeścisko-Łostowice, do 2010 wchodzące w skład dzielnicy Chełm i Gdańsk Południe.

Łostowice
Część miasta Gdańska
Ilustracja
ul. Świętokrzyska
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Miasto

Gdańsk

W granicach Gdańska

1 stycznia 1973[1]

Strefa numeracyjna

58

Kod pocztowy

80-180

Tablice rejestracyjne

GD

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Łostowice”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Łostowice”
Położenie na mapie Gdańska
Mapa konturowa Gdańska, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Łostowice”
Ziemia54°19′04″N 18°35′26″E/54,317778 18,590556
Łostowice, zbiornik retencyjny „Wielkopolska”

Historia

edytuj

Dawne nazwy: Włostowice (1334); Schonevelt (1356)[2]; Schonefeld (1402); Schenvelth (1598); Schönfeld, Szynfeld (1628)[3].

W 1356 Łostowice zostały nadane na prawie chełmińskim Rutgerowi von Ubechowi przez wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego Winricha von Kniprode. W XV i XVI wieku wciąż były majątkiem rycerskim (m.in. w 1401 Stefana z Łostowic i jego brata Piotra z Dolaszewa, w 1452 Janka, w 1570 Czarlińskiego). Po śmierci Jacoba Fluggego, zarządcy majątku kościelnego kościoła NMPW, w latach 1478–80 3 łany ziemi otrzymał na swoje uposażenie ołtarz św. Anny w tym kościele. Prywatna wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie gdańskim województwa pomorskiego[4]. Od 1635 Łostowice były w posiadaniu gdańskiej rodziny mieszczańskiej Bauerów (Karl Ernst Bauer)[2].

Po wojnach napoleońskich w 1817 na Górze Luizy (u zbiegu ul. Niepołomickiej i ul. Kampinoskiej) został postawiony krzyż-pomnik poległym w 1813 dziewięciu oficerom Landwehry. W XIX wieku Łostowice były samodzielną gminą wiejską[2].

Do 1954 roku miejscowość była siedzibą gminy Łostowice. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Łostowice. Łostowice zostały przyłączone do Gdańska w granice administracyjne miasta 1 stycznia 1973. Należą do okręgu historycznego Wyżyny[3].

Od początku 2000 roku tereny Łostowic są coraz chętniej zamieszkiwane za sprawą nowo budowanych bloków mieszkalnych i domów jednorodzinnych[2].

Na tzw. Górze Kozackiej (wzgl. Kozaczej Górze) została ustawiona stalowa wieża widokowa o wysokości 17 m (to jest 3 m ponad koroną drzew)[5].

Położenie

edytuj

Łostowice graniczą:

Wschodni kraniec Łostowic to zespół przyrodniczo-krajobrazowy Dolina Potoku Oruńskiego.

Komunikacja

edytuj
 
Dąb szypułkowy, pomnik przyrody przy ul. Niepołomickiej

Na skraju Łostowic istnieje pętla tramwajowa wraz z węzłem przesiadkowym Park&Ride[6].


Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Dz.U. z 1972 r. nr 50, poz. 325
  2. a b c d Gedanopedia ŁOSTOWICE
  3. a b Jednostki morfogenetyczne Gdańska. [dostęp 2009-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-20)].
  4. Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 90.
  5. Stąd widać osiedla mieszkalne
  6. Problemy z szynami na nowej trasie

Linki zewnętrzne

edytuj