Łopata (Tatry)
Łopata (słow. Lopata, błędnie Deravá) – szczyt w grani głównej Tatr Zachodnich pomiędzy znajdującym się na wschód od niego Jarząbczym Wierchem i znajdującym się na zachód Wołowcem[1]. Nie jest znane pochodzenie nazwy, nie jest to nazwa ludowa, nie była używana przez pasterzy.
 U góry Jarząbczy Wierch, pod nim szczyt Łopaty | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1957 m n.p.m. |
| Wybitność |
121 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′18,0″N 19°46′42,9″E/49,205000 19,778583
| |
Łopata wznosi się na wysokość 1957 m n.p.m.[2][3] i tworzy trzy granie:
- zachodnią w kierunku Wołowca – znajduje się w niej Dziurawa Przełęcz,
- południowo-wschodnią w kierunku Jarząbczego Wierchu, od którego Łopata oddzielona jest Niską Przełęczą,
- północną, zwaną Czerwonym Wierchem, który opada do górnej części Doliny Chochołowskiej, dzieląc ją na dwie doliny: Dolinę Chochołowską Wyżnią po zachodniej stronie Łopaty i Dolinę Jarząbczą po wschodniej stronie[4].
Grań główna, w której znajduje się szczyt Łopaty i którą przebiega granica polsko-słowacka, jest od północnej (polskiej) strony podcięta stromymi skalnymi ścianami opadającymi do kotłów lodowcowych Dziurawe i Jarząbcza Rówień. U podnóża tych ścian znajdują się stożki piargowe. Stoki południowe tej grani, opadające do Doliny Jamnickiej, są bardziej łagodne i w dużej części trawiaste[4].
Zbocza Czerwonego Wierchu są w górnej części częściowo trawiaste, a częściowo porośnięte kosodrzewiną[4]. Północne zbocza zwane Hotarzem porasta naturalny las[1].
Z wierzchołka i południowych zboczy Łopaty widoki na Rohacze, Jamnickie Stawy, Dolinę Chochołowską i Jamnicką, Liptów i Niżne Tatry[5].
Szlaki turystyczne
edytuj
– odcinek czerwonego szlaku granią główną Tatr z Wołowca przez przedwierzchołek Jarząbczego Wierchu, Kończysty Wierch, Starorobociański Wierch i Błyszcz do Pyszniańskiej Przełęczy. Szlak omija wierzchołek Łopaty trawersując jej południowy stok. Czas przejścia z Wołowca na przedwierzchołek Jarząbczego Wierchu: 2:00 h, z powrotem 1:45 h
Przypisy
edytuj- ↑ a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego.
- ↑ a b c Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” S.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
