Łeonid Barteniew
Łeonid Wołodymyrowycz Barteniew (ukr. Леонід Володимирович Бартенєв; ros. Леонид Владимирович Бартенев, Leonid Władimirowicz Bartieniew; ur. 10 października 1933 w Połtawie[1], zm. 17 listopada 2021[2]) – ukraiński lekkoatleta (sprinter) startujący w barwach Związku Radzieckiego, dwukrotny wicemistrz olimpijski.
| Pełne imię i nazwisko |
Łeonid Wołodymyrowycz Barteniew | |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
10 października 1933 | |||||||||||||||||||||||||||
| Data śmierci |
17 listopada 2021 | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
174 cm | |||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||
 
| ||||||||||||||||||||||||||||
Wcześnie został sierotą. Ojciec był ofiarą czystek stalinowskich, a matka zmarła w 1942. Sportem zajął się w szkole średniej w Połtawie. Później należał do klubu Buriewiestnik Kijów[3].
Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Boris Tokariew, Wiktor Riabow, Lewan Sanadze i Barteniew) na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie[4].
Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Barteniew, Tokariew, Jurij Konowałow i Władimir Suchariew). Na tych samych igrzyskach odpadł w ćwierćfinałach biegu na 100 metrów i biegu na 200 metrów[1]. Wywalczył brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Tokariew, Edwin Ozolin, Konowałow i Barteniew) na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie, a w biegach na 100 metrów i na 200 metrów odpadł w półfinałach[5].
Ponownie zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Gusman Kosanow, Barteniew, Konowałow i Ozolin) na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie. W biegu na 200 metrów odpadł w ćwierćfinale[1].
Odnosił również sukcesy w sporcie akademickim. Zwyciężył w biegu na 100 metrów i zdobył brązowy medal w biegu na 200 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1955 w Warszawie, a także zdobył srebrne medale na 100 metrów i na 200 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (UIE) w 1957 w Moskwie[6]. Zdobył srebrny medal na 200 metrów i brązowy medal na 100 metrów na Akademickich Mistrzostwach Świata (FISU) w 1957 w Paryżu[7]. Został mistrzem uniwersjady w 1961 w Sofii w sztafecie 4 × 100 metrów[8].
Był mistrzem ZSRR w biegu na 100 metrów w 1958 i w biegu na 200 metrów w 1959[9].
Był dwukrotnym rekordzistą ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów do wyniku 39,4 s. (15 lipca 1961 w Moskwie). Dwukrotnie wyrównał również rekord ZSRR w biegu na 100 metrów czasem 10,3 s. (27 maja 1956 w Kijowie i 20 czerwca 1959 w Budapeszcie)[10].
Ukończył Narodowy Instytut Kultury Fizycznej i Sportu Ukrainy w Kijowie. Od 1961 był trenerem biegów krótkich. Prowadził reprezentację ZSRR w sprintach w latach 1964–1984[3][11].
W 2007 w Moskwie uległ ciężkiemu wypadkowi; został potrącony na zielonym świetle przez samochód. Dzięki intensywnej rehabilitacji ruchowej udało mu się odzyskać zdolność samodzielnego poruszania się[11].
Jest autorem książki Бег на короткие дистанции (Bieg na krótkich dystansach). Został odznaczony orderem „Znak Honoru”[9].
Rekordy życiowe
edytujźródło: portal all-athletics.com
- 100 m - 10,2 s. - Kijów - 25 czerwca 1960 r.
- 200 m - 21,4 s. - Melbourne - 26 listopada 1956 r.
- 4 × 100 m - 39,80 s. - Melbourne - 1 grudnia 1956 r.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Leonid Bartenev [online], olympedia.org [dostęp 2021-05-16] (ang.).
- ↑ Умер двукратный призер Олимпийских игр Леонид Бартенев (ros.)
- ↑ a b Бартенев Леонид [online], poltava-arenda.com.ua [dostęp 2018-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-26] (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 506 [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 509, 513 [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ World Student Games (UIE) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-05-28] (ang.).
- ↑ World Student Games (Pre-Universiade) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-05-28] (ang.).
- ↑ Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг. [online], docme.su, 2013, s. 64 [dostęp 2021-05-16] (ros.).
- ↑ a b БАРТЕНЕВ Леонид Владимирович (СССР) [online], sportbiography.ru [dostęp 2024-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 17 i 194. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ a b Witalij Cebryj, Леонид Бартенев: Схватил любимую игрушку, и — бежать! Следом автоматная очередь. Так началась моя «спринтерская карьера» [online], fraza.ua, 8 stycznia 2013 [dostęp 2014-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
Bibliografia
edytuj- Бартенев Леонид [online], poltava-arenda.com.ua [dostęp 2018-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-26] (ros.).
- Witalij Cebryj, Леонид Бартенев: Схватил любимую игрушку, и — бежать! Следом автоматная очередь. Так началась моя «спринтерская карьера» [online], fraza.ua, 8 stycznia 2013 [dostęp 2018-07-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ros.).
- Бартенев Леонид Владимирович [online], Олимпийская энциклопедия [dostęp 2014-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
- БАРТЕНЕВ Леонид Владимирович (СССР) [online], sportbiography.ru [dostęp 2024-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2014-05-29] (ros.).
- Łeonid Barteniew, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-05-28] (ang.).
- Profil zawodnika w bazie all-athletics.com [online] [dostęp 2021-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).