Čertižné
Čertižné (rusiń. Чертiжне, Czertiżne; węg. Nagycsertész) – wieś (obec) na Słowacji, w kraju preszowskim, w powiecie Medzilaborce.
Widok na wieś z południa | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Powiat | |||
Starosta |
Peter Tričák[1] | ||
Powierzchnia |
23,73[2] km² | ||
Wysokość |
438[3] m n.p.m. | ||
Populacja (2023) • liczba ludności • gęstość |
|||
Nr kierunkowy |
+421 57[3] | ||
Kod pocztowy |
067 52[3] | ||
Tablice rejestracyjne |
ML | ||
Położenie na mapie kraju preszowskiego | |||
Położenie na mapie Słowacji | |||
49°21′00″N 21°49′30″E/49,350000 21,825000 | |||
Strona internetowa |
Położenie
edytujWieś leży na północnym skraju historycznego kraju Zemplin. Położona jest w dolinie źródłowego toku rzeki Laborec, u południowych skłonów przełęczy Beskid nad Czeremchą.
Historia
edytujLokowana w roku 1431[6], należała przez długi czas do „państwa” feudalnego z siedzibą w Humennem. Była zamieszkana przez ludność rusińską, zajmującą się głównie hodowlą bydła i owiec oraz pracą w lesie. Zniszczona w czasie walk zimą 1915 r., ucierpiała ponownie w czasie wyzwalania spod okupacji niemieckiej jesienią 1944 r. Na początku XX w. i w latach międzywojennych znaczna część ludności zdecydowała się na emigrację. 14 marca 1935 r. miejscowi chłopi wzięli udział w strajku przeciw bezwzględnym wywłaszczeniom z ziemi zadłużonych rolników, który wybuchł w sąsiedniej wsi Habura (tzw. Haburska vzbura). Wydarzenia te upamiętnia tablica na budynku dawnego posterunku żandarmerii.
Obecnie wieś liczy 357 mieszkańców i 226 domów, z czego jednak ok. 40 jest niezamieszkanych (stan na 1 stycznia 2015)[7]. Posiada komunikację autobusową z Medzilaborcami. W miejscowości znajduje się cerkiew greckokatolicka p.w. Wniebowstąpienia Pana z 1928 r. (wewnątrz starsze wyposażenie z XVIII w.) i kilka kamiennych krzyży przydrożnych. Zachowało się zaledwie parę drewnianych zabudowań.
Čertižné było jedną z głównych wsi kształtowania się świadomości rusińskiej na terenie dzisiejszej Słowacji. Na miejscowym cmentarzu jest pochowanych kilku znanych rusińskich działaczy społecznych i kulturalnych, w tym tak wybitni jak Adolf Ivanovič Dobrianskyj[8] (1817–1901) czy Julij Stavrovskyj-Popradov (1850–1899).
Transport
edytujZ Čertižného przez położoną powyżej niego przełęcz Beskid nad Czeremchą (słow. Čertižské sedlo) przechodzi bita droga do Jaślisk (w Polsce).
Turystyka
edytujWieś jest punktem wyjściowym dwóch znakowanych szlaków turystycznych: zielonego na przełęcz Beskid nad Czeremchą (1 godz. 05 min.) oraz czerwonego przez Mihucov kút i Klimov do Mikovej. Na jej terenie wyznakowano również kilka szlaków rowerowych oraz zimową trasę narciarską.
Ochrona przyrody
edytujZnaczna część terenu katastralnego wsi leży w granicach Obszaru Chronionego Krajobrazu Wschodnie Karpaty. Na południowym skraju wsi, u ujścia drobnego lewobrzeżnego dopływu Laborca, usytuowany jest niewielki rezerwat przyrody Čertižnianské lúky.
Przypisy
edytuj- ↑ Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-10-29]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 23,73S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
- ↑ a b c Statistical Office of the Slovak Republic: Základná charakteristika. 2015-04-17. [dostęp 2022-03-31]. (słow.).
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
- ↑ Čertižné - História. [w:] E-OBCE.sk [on-line]. TERRA GRATA. [dostęp 2017-10-29]. (słow.).
- ↑ O obci. [w:] Strona oficjalna wsi [on-line]. [dostęp 2017-10-29]. (słow.).
- ↑ Pavol Uhrin: Literárny zemepis Slovenska. XVII časť. Severnou časťou Východoslovenského kraja [w:] "Krásy Slovenska" R. LIV, nr 10/1977, s. 441
Bibliografia
edytuj- Barański Mirosław J.: Niewydeptane szlaki Laboreckiej vrchoviny, w: „Gazeta Górska” R. XXIV, nr 2 (94), wiosna 2016, s. 36-39;
- Laborecká vrchovina. Dukla. Turistická mapa 1 : 50 000, 2. wyd.; VKÚ Harmanec 2004, ISBN 80-8042-181-1.