Wikipedia

Wybory gubernatorskie w Stanach Zjednoczonych w 2018 roku

Wybory gubernatorskie w Stanach Zjednoczonych w 2018 roku – wybory, które odbyły się 6 listopada 2018 w 36 różnych stanach[1] i 13 listopada 2018 w Marianach Północnych[2], w wyniku których wyłoniono gubernatorów i zastępców gubernatorów poszczególnych stanów.. Tego dnia odbyły się także wybory burmistrza Waszyngtonu[3]. Wybrano 20 gubernatorów z Partii Demokratycznej i 16 z Partii Republikańskiej.

Wybory gubernatorskie w Stanach Zjednoczonych w 2018 roku
Państwo

 Stany Zjednoczone

Rodzaj

wybory gubernatorskie

Data przeprowadzenia

6 listopada 2019

Głosowanie
poprzednie:
2017 		następne:
2019
Multimedia w Wikimedia Commons

Wyniki ogólnokrajowe

edytuj
Wyniki wyborów gubernatorskich w Stanach Zjednoczonych[4]
Partia Wynik
Głosy powszechne % Zwycięzcy kandydaci
Partia Demokratyczna 46 298 981 50,37 20
Partia Republikańska 43 476 882 47,30 16
Partia Libertariańska 877 772 0,96 0
Niezrzeszeni kandydaci 299 520 0,33 0
Partia Zielonych 296 429 0,32 0
Partia Konstytucyjna 62 902 0,07 0
Partia Reform 47 140 0,05 0
Dopisani kandydaci 43 057 0,05 0
Amerykańska Partia Niezależnych 10 076 0,01 0
Liberty Union Party 1 839 0,00 0
Partie regionalne 19 075 0,54 0
Razem 1 719 589 100 36

Alabama

edytuj

W Alabamie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora. Tego samego dnia odbyły się wybory stanowego prokuratora generalnego[5].

Wybory gubernatorskie

edytuj
 
 
Kay Ivey (z lewej) i Walter Maddox (z prawej)

Urzędująca gubernator Alabamy, Kay Ivey z Partii Republikańskiej, ubiegała się o reelekcję[5]. Urząd pełniła od 10 kwietnia 2017, kiedy dotychczasowy gubernator Robert Bentley z Partii Republikańskiej zrezygnował ze stanowiska po przyznaniu się do złamania prawa dotyczącego finansowania kampanii. Jako warunek ułaskawienia, przyjął dożywotni zakaz ubiegania się o urząd publiczny[6]. Kandydatem Partii Demokratycznej był Walt Maddox, burmistrz Tuscaloosy od 2005[7].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Alabamie[5]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Kay Ivey (urzędująca) Partia Republikańska 1 022 457 59,46
Walt Maddox Partia Demokratyczna 694 495 40,39
Dopisani kandydaci nie dotyczy 2 637 0,15
Razem 1 719 589 100

Wybory zastępcy gubernatora

edytuj

Alabama nie miała zastępcy gubernatora od 10 kwietnia 2017, kiedy pełniąca ten urząd Kay Ivey zastąpiła gubernatora, który złożył rezygnację[6]. O ten urząd zastępcy ubiegali się członek Izby Reprezentantów Alabamy Will Ainsworth z Partii Republikańskiej i pastor Will Boyd z Partii Demokratycznej[8]

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Alabamie[5]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Will Ainsworth Partia Republikańska 1 044 941 61,25
Will Boyd Partia Demokratyczna 660 013 38,69
Dopisani kandydaci nie dotyczy 1 023 0,06
Razem 1 705 977 100

Alaska

edytuj
 
 
 
Mike Dunleavy (z lewej), Mark Begich (w środku) i Bill Walker (z prawej)

W Alasce każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2014 bezpartyjny gubernator Bill Walker ubiegał się o reelekcję, jednak 18 dni przed wyborami stwierdził, że nie będzie w stanie wygrać, więc zawiesił swoją kampanię i publicznie poparł kandydata Partii Demokratycznej[9], byłego senatora Marka Begicha[10]. Walker pozostał jednak na listach wyborczych. Kandydatem Partii Republikańskiej był członek stanowego senatu Mike Dunleavy[11].

Kandydatem Partia Republikańskiej na stanowisko zastępcy gubernatora był senator Alaski i były stanowy przewodniczący senatu Kevin Meyer[12], a z ramienia Partii Demokratycznej kandydowała przedstawicielka rady plemiennej Zatoki Cooka Debra Call[13]. Do czasu zawieszenia kampanii przez urzędującego gubernatora, o reelekcję ubiegał się również urzędujący zastępca gubernatora Byron Mallott[14].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Alasce[15]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Mike Dunleavy Kevin Meyer Partia Republikańska 145 631 51,44
Mark Begich Debra Call Partia Demokratyczna 125 739 44,41
Bill Walker (urzędujący) Byron Mallott (urzędujący) Niezrzeszony 5 757 2,03
William Toien Carolyn Clift Partia Libertariańska 5 402 1,91
Dopisani kandydaci Dopisani kandydaci nie dotyczy 605 0,21
Razem 283 134 100

Arizona

edytuj
 
 
Doug Ducey (z lewej) i David Garcia (z prawej)

Arizona nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni stanowy sekretarz stanu[16].

Z ramienia Partii Republikańskiej o stanowisko gubernatora ubiegał się urzędujący od 2015 gubernator Doug Ducey[17], a kandydatem Partii Demokratycznej był pedagog David Garcia[18].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Arizonie[5]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Doug Ducey (urzędujący) Partia Republikańska 1 330 863 56,00
David Garcia Partia Demokratyczna 994 341 41,84
Angel Torres Partia Zielonych 50 962 2,14
Dopisani kandydaci nie dotyczy 275 0,01
Razem 2 376 441 100

Arkansas

edytuj

W Arkansas oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

Wybory gubernatorskie

edytuj
 
Asa Hutchinson

Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora był urzędujący od 2015 gubernator Asa Hutchinson[19]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydował były przewodniczący organizacji Teach For America Jared Henderson[20].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Arkansas[21]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Asa Hutchinson (urzędujący) Partia Republikańska 582 406 65,33
Jared Henderson Partia Demokratyczna 283 218 31,77
Mark West Partia Libertariańska 25 885 2,90
Razem 891 509 100

Wybory zastępcy gubernatora

edytuj

Z ramienia Partii Republikańskiej na zastępcę gubernatora kandydował pełniący ten urząd od 2015 Tim Griffin[22]. Kandydatem Partii Demokratycznej był biznesmen dr. Anthony Bland[23].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Arkansas[24]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Tim Griffin (urzędujący) Partia Republikańska 582 406 65,33
Anthony Bland Partia Demokratyczna 283 218 31,77
Frank Gilbert Partia Libertariańska 25 885 2,90
Razem 891 509 100

Connecticut

edytuj
 
 
Ned Lamont (z lewej) i Bob Stefanowski (z prawej)

W Connecticut każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Dotychczasowy gubernator Connecticut Dannel Malloy z Partii Demokratycznej i jego zastępczyni Nancy Wyman, którzy urzędowali od 2011, nie ubiegali się o reelekcję z przyczyn osobistych i chęci wycofania się z polityki[25][26][27].

Partia Demokratyczna jako kandydata na gubernatora nominowała biznesmena Neda Lamonta[28], a na zastępcę gubernatora byłą sekretarz stanu Connecticut, Susan Bysiewicz[29]. Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora był biznesmen Bob Stefanowski[30], a na jego zastępcę senator Connecticut Joe Markley[31].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Connecticut[32]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Ned Lamont Susan Bysiewicz Partia Demokratyczna 694 510 49,37
Bob Stefanowski Joe Markley Partia Republikańska 650 138 46,21
Oz Griebel Monte Frank Niezrzeszony 54 741 3,89
Rod Hanscomb Jeff Thibeault Partia Libertariańska 6 086 0,43
Dopisani kandydaci nie dotyczy 1 328 0,09
Razem 1 406 803 100

Dakota Południowa

edytuj
 
 
Kristi Noem (z lewej) i Billie Sutton (z prawej)

W Dakocie Południowej każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2011 gubernator Dennis Daugaard i zastępca gubernatora Matt Michels, oboje z Partii Republikańskiej, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu ustawowego limitu kadencji[33].

Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora była członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Kristi Noem[34], a na zastępcę członek stanowej Izby Reprezentantów Larry Rhoden[35]. Z ramienia Partii Demokratycznej na gubernatora kandydował stanowy senator Billie Sutton[36], a na zastępcę przedsiębiorca Michelle Lavallee[36].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Dakocie Południowej[37]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Kristi Noem Larry Rhoden Partia Republikańska 172 912 50,97
Billie Sutton Michelle Lavallee Partia Demokratyczna 161 454 47,60
Kurt Evans Richard Sfrclatz Partia Libertariańska 4 848 1,43
Razem 339 214 100

Floryda

edytuj
 
 
Ron DeSantis (z lewej) i Andrew Gillum (z prawej)

W stanie Floryda każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2011 gubernator Florydy Rick Scott z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[38]. Jego zastępca Carlos Lopez-Cantera pełnił ten urząd od 3 lutego 2014[39], zastępując Jennifer Carroll, która zrezygnowała z urzędu na prośbę Scotta z powodu toczącego się przeciwko niej procesu sądowego[40]. Nie zdecydował się ubiegać o reelekcję, ani o stanowisko gubernatora[41].

Partia Republikańska jako swojego kandydata na gubernatora nominowała członka Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Rona DeSantisa[42], a na jego zastępczynię spikerkę Izby Reprezentantów Florydy Jeanette Núñez[43]. Partia Demokratyczna jako swojego kandydata na gubernatora nominowała burmistrza Tallahassee Andrew Gilluma, a na jego zastępcę przedsiębiorcę Chrisa Kinga[44].

Wyniki wyborów gubernatorskich na Florydzie[45]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Ron DeSantis Jeanette Núñez Partia Republikańska 4 076 186 49,59
Andrew Gillum Chris King Partia Demokratyczna 4 043 723 49,19
Darcy G. Richardson Nancy Argenziano Partia Reform 47 140 0,57
Kyle "KC" Gibson Ellen Wilds Niezrzeszony 24 310 0,30
Ryan Christopher Foley John Tutton Jr. Niezrzeszony 14 630 0,18
Bruce Stanley Ryan Howard McJury Niezrzeszony 14 505 0,18
Dopisani kandydaci nie dotyczy 67 0,00
Razem 8 220 561 100

Georgia

edytuj

W Georgii oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

Wybory gubernatorskie

edytuj
 
 
Brian Kemp (z lewej) i Stacey Abrams (z prawej)

Urzędujący od 2011 gubernator Georgii Nathan Deal z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[46]. Partia Republikańska nominowała sekretarza stanu Georgia, Briana Kempa[47], a Partia Demokratyczna byłą członkinią stanowej Izby Reprezentantów, Stacey Abrams[48].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Georgii[49]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Brian Kemp Partia Republikańska 1 978 408 50,22
Stacey Abrams Partia Demokratyczna 1 923 685 48,83
Ted Metz Partia Libertariańska 37 235 0,95
Dopisani kandydaci nie dotyczy 81 0,00
3 939 409 100

Wybory zastępcy gubernatorskie

edytuj

W Georgii nie ma limitu kadencji zastępcy gubernatora[50], jednak urzędujący od 2007 zastępca gubernatora Georgii Casey Cagle z Partii Republikańskiej[51] nie ubiegał się o czwartą kadencję, ponieważ zamiast tego wziął udział w wyborach na gubernatora (przegrał partyjne prawybory z Brianem Kempem)[52].

Kandydatem Partii Republikańskiej na zastępcę gubernatora był były członek Izby Reprezentantów Georgii Geoff Duncan[53]. Partia Demokratyczna jako swoją kandydatkę nominowała przedsiębiorcę Sarę Riggs Amico[54].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Georgii[49]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Geoff Duncan Partia Republikańska 1 951 738 51,63
Sarah Riggs Amico Partia Demokratyczna 1 828 566 48,37
Razem 3 780 304 100

Guam

edytuj
 
 
Lou Leon Guerrero (z lewej) i Ray Tenorio (z prawej)

W Guam każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2011 gubernator Eddie Baza Calvo i jego zastępca Ray Tenorio, obaj z Partii Republikańskiej, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[55]. Kandydatami Partii Republikańskiej na gubernatora został Ray Tenorio, a na zastępcę gubernatora stanowy senator Tony Ada[56]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydowali: były senator Lou Leon Guerrero na gubernatora[57] i były szef personelu gubernatora Josh Tenorio na zastępcę[58].

Wysoki wynik w wyborach, 22,7%, zdobył senator Frank Aguon z Partii Demokratycznej, choć nie było go na listach do głosowania. Był dopisywany przez wyborców[59].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Guam[60]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Lou Leon Guerrero Josh Tenorio Partia Demokratyczna 18 258 50,79
Ray Tenorio Tony Ada Partia Republikańska 9 487 26,39
Dopisani kandydaci nie dotyczy 8 205 22,82
Razem 35 950 100

Hawaje

edytuj
 
 
David Ige (z lewej) i Andria Tupola (z prawej)

W stanie Hawaje każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

W czasie wyborów obowiązki zastępcy gubernatora pełnił prokurator generalny stanu Doug Chin. Poprzedni zastępca gubernatora Shan Tsutsui zrezygnował z funkcji 31 stycznia 2018, aby przyjąć posadę w sektorze prywatnym[61].

Urzędujący od 2014 gubernator Hawajów, David Ige z Partii Demokratycznej ubiegał się o reelekcję[62]. Kandydatką Partii Republikańskiej była członkini Izby Reprezentantów Hawajów Andria Tupola[63].

Kandydatem Partii Demokratycznej na zastępcę gubernatora był stanowy senator Josh Green[64], a Partia Republikańska nominowała przedsiębiorcę Marissę Kerns[65].

Wyniki wyborów gubernatorskich na Hawajach[66]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
David Ige (urzędujący) Josh Green Partia Demokratyczna 244 934 62,67
Andria Tupola Marissa Kerns Partia Republikańska 131 719 33,70
Jim Brewer Renee Ing Partia Zielonych 10 123 2,59
Terrence Teruya Paul Robotti Partia Libertariańska 4 067 1,04
Razem 390 843 100

Idaho

edytuj

W Idaho oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

Wybory gubernatorskie

edytuj
 
 
Brad Little (z lewej) i Paulette Jordan (z prawej)

Dotychczasowy gubernator Idaho Butch Otter z Partii Republikańskiej, pełniący ten urząd od 2007, nie ubiegał się o reelekcję z przyczyn osobistych[67]. Kandydatem Partii Republikańskiej na to stanowisko został dotychczasowy zastępca gubernatora Brad Little[68]. Partia Demokratycza jako swoją kandydatkę nominowała, byłą członkinię stanowej Izby Reprezentantów[69].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Idaho[70]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Brad Little Partia Republikańska 361 661 59,76
Paulette Jordan Partia Demokratyczna 231 081 38,19
Bev Boeck Partia Libertariańska 6 551 1,08
Walter L. Bayes Partia Konstytucyjna 5 787 0,96
Dopisani kandydaci nie dotyczy 51 0,00
Razem 3 939 409 100

Wybory zastępcy gubernatorskie

edytuj

Dotychczasowy zastępca gubernatora Brad Little z Partii Republikańskiej, pełniący ten urząd od 2009, ubiegał się o stanowisko gubernatora[68]. Z ramienia Partii Republikańskiej na zastępcę gubernatora kandydowała była członkini stanowej Izby Reprezentantów Janice McGeachin[71]. Kandydatką Partii Demokratycznej była weteranka wojenna Kristin Collum[72].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Idaho[70]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Janice McGeachin Partia Republikańska 356 507 59,73
Kristin Collum Partia Demokratyczna 240 355 40,27
Razem 596 862 100

Illinois

edytuj
 
 
J.B. Pritzker (z lewej) i Bruce Rauner (z prawej)

W Illinois każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Gubernator Bruce Rauner i jego zastępczyni Evelyn Sanguinetti, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015, ubiegali się o reelekcję[73]. Z ramienia Partii Demokratycznej o urząd gubernatora ubiegał się inwestor J.B. Pritzker[74], a o urząd zastępcy gubernatora ubiegała się członkini stanowej Izby Reprezentantów Juliana Stratton[75].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Illinois[76]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
J.B. Pritzker Juliana Stratton Partia Demokratyczna 2 479 746 54,53
Bruce Rauner (urzędujący) Evelyn Sanguinetti (urzędująca) Partia Republikańska 1 765 751 38,83
Sam McCann Aaron Merreighn Partia Konserwatywna 192 527 4,23
Kash Jackson Sanj Mohip Partia Libertariańska 109 518 2,41
Dopisani kandydaci nie dotyczy 115 0,00
Razem 4 547 657 100

Iowa

edytuj
 
 
Kim Reynolds (z lewej) i Fred Hubbell (z prawej)

W Iowa każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Wybrany w poprzednich wyborach gubernator Terry Branstad zrezygnował ze swojego stanowiska, aby zostać ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Chinach. 24 maja 2017 urząd po nim objęła zastępczyni gubernatora Kim Reynolds z Partii Republikańskiej[77]. Jako nowego zastępcę mianowała Adama Gregga, również z Partii Republikańskiej[78]. Oboje ubiegali się o reelekcję w 2018[79].

Kandydatami Partii Demokratycznej byli biznesmen Fred Hubbell na stanowisko gubernatora[80] i stanowa senator Rita Hart na stanowisko zastępcy gubernatora[81].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Iowa[79]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Kim Reynolds (urzędująca) Adam Gregg (urzędujący) Partia Republikańska 667 275 50,26
Fred Hubbell Rita Hart Partia Demokratyczna 630 986 47,53
Jake Porter Lynne Gentry Partia Libertariańska 21 426 1,61
Gary Siegwarth Natalia Blaskovich Niezrzeszony 7 463 0,56
Dopisani kandydaci nie dotyczy 488 0,04
Razem 1 327 638 100

Kalifornia

edytuj

W Kalifornii oddawano głosy w systemie dwuturowym, osobno na gubernatora i na zastępcę gubernatora. I tura miała miejsce 5 czerwca 2018[82], a druga 6 listopada[83].

Wybory gubernatorskie

edytuj
 
 
Gavin Newsom (z lewej) i John H. Cox (z prawej)

Dotychczasowy gubernator Kalifornii Jerry Brown z Partii Demokratycznej, który urzędował w latach 1975-1983 i ponownie od 2011[84] nie mógł ubiegać się o trzecią kadencję z powodu limitu dwóch kadencji wprowadzonego w 1990[85].

W I turze wyborów wzięło udział 27 kandydatów[82]. W drugiej turze kandydowali dotychczasowy zastępca gubernatora Gavin Newsom z Partii Demokratycznej[86] i przedsiębiorca John H. Cox z Partii Republikańskiej[87].

I tura

edytuj
Wyniki I tury wyborów gubernatorskich w Kalifornii[82]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Gavin Newsom Partia Demokratyczna 2 343 792 33,66
John H. Cox Partia Republikańska 1 766 488 25,37
Antonio Villaraigosa Partia Demokratyczna 926 394 13,31
Travis Allen Partia Republikańska 658 798 9,46
John Chiang Partia Demokratyczna 655 920 9,42
Delaine Eastin Partia Demokratyczna 234 869 3,37
Amanda Renteria Partia Demokratyczna 93 446 1,34
Robert C. Newman II Partia Republikańska 44 674 0,64
Michael Shellenberger Partia Demokratyczna 31 692 0,46
Peter Y. Liu Partia Republikańska 27 336 0,39
Yvonne Girard Partia Republikańska 21 840 0,31
Gloria La Riva Peace and Freedom Party 19 075 0,27
J. Bribiesca Partia Demokratyczna 18 586 0,27
Josh Jones Partia Zielonych 16 131 0,23
Zoltan Istvan Partia Libertariańska 14 462 0,21
Albert Caesar Mezzetti Partia Demokratyczna 12 026 0,17
Nickolas Wildstar Partia Libertariańska 11 566 0,17
Robert Davidson Griffis Partia Demokratyczna 11 103 0,16
Akinyemi Agbede Partia Demokratyczna 9 380 0,13
Thomas Jefferson Cares Partia Demokratyczna 8 937 0,13
Christopher N. Carlson Partia Zielonych 7 302 0,10
Klement Tinaj Partia Demokratyczna 5 368 0,08
Hakan "Hawk" Mikado Niezrzeszony 5 346 0,08
Johnny Wattenburg Niezrzeszony 4 973 0,07
Desmond Silveira Niezrzeszony 4 633 0,07
Shubham Goel Niezrzeszony 4 020 0,06
Jeffrey Edward Taylor Niezrzeszony 3 973 0,06
Dopisani kandydaci nie dotyczy 224 0,00
Razem 6 962 354 100

II tura

edytuj
Wyniki II tury wyborów gubernatorskich w Kalifornii[83]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Gavin Newsom Partia Demokratyczna 7 721 410 61,95
John H. Cox Partia Republikańska 4 742 825 38,05
Razem 12 464 235 100

Wybory zastępcy gubernatora

edytuj

Dotychczasowy zastępca gubernatora, który pełnił ten urząd od 2011, nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[88]. W I turze wyborów zastępcy gubernatora wybrano dwóch kandydatów z Partii Demokratycznej[82]: byłą ambasadorkę Stanów Zjednoczonych na Węgrzech Eleni Kounalakis[89] i senatora stanu Kalifornia, Eda Hernandeza[90].

I tura

edytuj
Wyniki I tury wyborów zastępcy gubernatora w Kalifornii[82]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Eleni Kounalakis Partia Demokratyczna 1587940 24,23
Ed Hernandez Partia Demokratyczna 1347442 20,56
Cole Harris Partia Republikańska 1144003 17,46
Jeff Bleich Partia Demokratyczna 648045 9,89
David Fennell Partia Republikańska 515956 7,87
Lydia Ortega Partia Republikańska 419512 6,40
David R, Hernandez Partia Republikańska 404982 6,18
Gayle McLaughlin Niezrzeszony 263364 4,02
Tim Ferreira Partia Libertariańska 99949 1,53
Cameron Gharabiklou Partia Demokratyczna 78267 1,19
Danny Thomas Niezrzeszony 44121 0,67
Marjan S, Fariba (dopisany) Niezrzeszony 18 0,00
Razem 6 553 599 100

II tura

edytuj
Wyniki II tury wyborów zastępcy gubernatora w Kalifornii[91]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Eleni Kounalakis Partia Demokratyczna 5 914 068 56,55
Ed Hernandez Partia Republikańska 4 543 863 43,45
Razem 10 457 931 100

Kansas

edytuj
 
 
Laura Kelly (z lewej) i Kris Kobach (z prawej)

W Kansas każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Wybrany w poprzednich wyborach gubernator Sam Brownback zrezygnował z urzędu 31 stycznia 2018, aby objąć urząd nadzwyczajnego ambasadora ds. Międzynarodowej Wolności Religijnej. Zastąpił go dotychczasowy zastępca gubernatora Jeff Colyer z Partii Republikańskiej[92]. 14 lutego nowy gubernator mianował Tracey'a Manna z Partii Republikańskiej swoim zastępcą[93]. Obaj zamierzali ubiegać się o reelekcję z ramienia Partii Republikańskiej, ale przegrali partyjne prawybory[94] z sekretarzem stanu Kansas Krisem Kobachem, który ubiegał się o stanowisko gubernatora i przedsiębiorcą Wink Hartman, która ubiegała się o stanowisko zastępczyni[95].

Partia Demokratyczna nominowała jako swoich kandydatów stanowych senatorów: Laurę Kelly na stanowisko gubernatora[96] i Lynn Rogers na stanowisko zastępcy gubernatora[97].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Kansas[98]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Laura Kelly Lynn Rogers Partia Demokratyczna 506 727 48,01
Kris Kobach Wink Hartman Partia Republikańska 453 645 42,98
Greg Orman John Doll Niezrzeszony 68 590 6,50
Jeff Caldwell Mary Gerlt Partia Libertariańska 20 020 1,90
Rick Kloos Nathaniel Kloos Niezrzeszony 6 584 0,62
Razem 1 327 638 100

Karolina Południowa

edytuj
 
 
Henry McMaster (z lewej) i James Smith (z prawej)

W Karolinie Południowej każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora[99].

Poprzednio wybrana gubernator Nikki Haley z Partii Republikańskiej zrezygnowała z urzędu 25 stycznia 2017, aby zostać ambasadorem Stanów Zjednoczonych przy ONZ[100]. Obowiązki po niej przejął dotychczasowy zastępca Henry McMaster z Partii Republikańskiej[101], który w 2018 ubiegał się o reelekcję[102]. Nowym zastępcą gubernatora został Kevin L. Bryant z Partii Republikańskiej, który również kandydował na gubernatora, ale prawybory Partii Republikańskiej wygrał McMaster[103]. Kandydatem partii na zastępcę została przedsiębiorca Pamela Evette[104].

Kandydatami Partii Demokratycznej byli członkowie Izby Reprezentantów: James Smith na gubernatora[105], a Mandy Powers Norrell na zastępcę[106].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Karolinie Południowej[103]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Henry McMaster (urzędujący) Pamela Evette Partia Republikańska 921 342 53,96
James Smith James Smith Partia Demokratyczna 784 182 45,92
Dopisani kandydaci nie dotyczy 2 045 0,12
Razem 1 707 569 100

Kolorado

edytuj
 
 
Jared Polis (z lewej) i Walker Stapleton (z prawej)

W Kolorado każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2011 gubernator Kolorado John Hickenlooper z Partii Demokratycznej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[107]. Urzędująca od 2016 zastępczyni gubernatora Donna Lynne z Partii Demokratycznej wzięła udział w wyborach gubernatorskich[108], ale przegrała partyjne prawybory[109].

Partia Demokratyczna jako swojego kandydata nominowała Jareda Polisa, członka Izby Reprezentantów[110], a na jego zastępczynię Dianne Primaverę, dyrektorkę generalną lokalnego oddziału Susan G. Komen for the Cure i byłą stanową parlamentarzystę[111]. Partia Republikańska nominowała skarbnika Kolorado Walkera Stapletona jako kandydata na gubernatora[112] i stanowego kongresmena Langa Siasa jako jego zastępcę[113].

Wyniki II tury wyborów gubernatorskich w Kolorado[114]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Jared Polis Dianne Primavera Partia Demokratyczna 1 348 888 53,42
Walker Stapleton Lang Sias Partia Republikańska 1 080 801 42,80
Scott Helker Michele Poague Partia Libertariańska 69 519 2,75
Bill Hammon Eric Bodenstab Unity Party of America 25 854 1,02
Razem 2 525 062 100

Maine

edytuj
 
Janet Mills

Maine nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni przewodniczący stanowego senatu[115].

Dotychczasowy gubernator Maine Paul LePage nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji z rzędu[116].

O stanowisko gubernatora z ramienia Partii Demokratycznej ubiegała się prokurator generalna Maine Janet Mills[117], a z ramienia Partii Republikańskiej przedsiębiorca Shawn Moody[118].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Maine[119]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Janet Mills Partia Demokratyczna 320 962 50,89
Shawn Moody Partia Republikańska 272 311 43,18
Terry Hayes Niezrzeszony 37 268 5,91
Dopisani kandydaci 126 0,02
Razem 596 862 100

Mariany Północne

edytuj
 
 
Ralph Torres (z lewej) i Juan Babauta (z prawej)

Na Marianach Północnych każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Poprzednio wybrany gubernator Eloy Inos z Partii Republikańskiej zmarł w 2015. Jego stanowisko objął po nim dotychczasowy zastępca gubernatora Ralph Torres z tej samej partii. Urząd zastępcy zgodnie z linią sukcesji przejął przewodniczący senatu Victor Hocog, również z Partii Republikańskiej[120].

Gubernator Ralph Torres ubiegał się o reelekcję z ramienia Partii Republikańskiej. Na swojego potencjalnego zastępcę wybrał Arnolda Palaciosa, przewodniczącego senatu Marianów Północnych[121]. W wyborach brał też udział bezpartyjny były gubernator Juan Babauta[122]. Jego potencjalną zastępczynią była doktor Rita Sablan z Partii Demokratycznej, była komisarz edukacji Marianów Północnych[122].

Wyniki wyborów gubernatorskich na Marianach Północnych[123]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Ralph Torres (Urzędujący) Arnold Palacios Partia Republikańska 8 922 78,64
Juan Babauta Rita Sablan Niezrzeszony 5 420 37,79
Razem 11 346 100

Maryland

edytuj
 
 
Larry Hogan (z lewej) i Ben Jealous (z prawej)

W Maryland każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Gubernator Larry Hogan i jego zastępca Boyd Rutherford, obaj z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015[124], ubiegali się o reeklekcję[125]. Z ramienia Partii Demokratycznej były prezes Krajowego Stowarzyszenia na Rzecz Popierania Ludności Kolorowej Ben Jealous kandydował na stanowisko gubernatora[126], a była przewodnicząca regionalnych struktur partyjnych Susan Turnbull na stanowisko zastępcy[127].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Maryland[128]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Larry Hogan (urzędujący) Boyd Rutherford (urzędujący) Partia Republikańska 1 275 644 55,35
Ben Jealous Susan Turnbull Partia Demokratyczna 1 002 639 43,51
Shawn Quinn Christina Smith Partia Libertariańska 13 241 0,57
Ian Schlakman Annie Chambers Partia Zielonych 11 175 0,48
Rick Kloos Nathaniel Kloos Niezrzeszony 1 813 0,08
Razem 2 304 512 100

Massachusetts

edytuj
 
 
Charlie Baker (z lewej) i Jay Gonzalez (z prawej)

W Massachusetts każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący gubernator Charlie Baker i zastępczyni gubernatora Karyn Polito, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015, ubiegali się o reelekcję[129]. Z ramienia Partii Demokratycznej były stanowy sekretarz administracji i fninasów Jay Gonzalez ubiegał się o stanowisko gubernatora[130], a były doradca prezydenta Baracka Obamy Quentin Palfrey kandydował na zastępcę gubernatora[131].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Massachusetts[132]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Charlie Baker (urzędujący) Karyn Polito (urzędująca) Partia Republikańska 1 781 341 66,60
Jay Gonzalez Quentin Palfrey Partia Demokratyczna 885 770 33,12
Dopisani kandydaci nie dotyczy 7 504 0,28
Razem 2 674 615 100

Michigan

edytuj
 
 
Gretchen Whitmer (z lewej) i Bill Schuette (z prawej)

W Michigan każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Gubernator Rick Snyder i jego zastępca Brian Calley, obaj z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2011, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[133].

Z ramienia Partii Demokratycznej na stanowisko gubernatora kandydowała była senator i była oskarżyciel publiczna hrabstwa Ingham Gretchen Whitmer[134], a na stanowisko zastępcy gubernatora przedsiębiorca Garlin Gilchrist[135]. Kandydatami Partii Republikańskiej byli prokurator generalny Michigan Bill Schuette na stanowisko gubernatora[136] i urzędnicka hrabstwa Kent Lisa Posthumus Lyons na stanowisko zastępcy gubernatora[137].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Michigan[138]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Gretchen Whitmer Garlin Gilchrist Partia Demokratyczna 2 266 193 53,31
Bill Schuette Lisa Posthumus Lyons Partia Republikańska 1 859 534 43,75
Bill Gelineau Angelique Chaiser Thomas Partia Libertariańska 56 606 1,33
Todd Schleiger Earl P. Lackie Partia Podatników 29 219 0,69
Jennifer Kurland Charin H. Davenport Partia Zielonych 28 799 0,68
Keith Butkovich Raymond Warner Partia Prawa Naturalnego 10 202 0,24
Dopisani kandydaci nie dotyczy 32 0,00
Razem 2 674 615 100

Minnesota

edytuj
 
 
Tim Walz (z lewej) i Jeff Johnson (z prawej)

W Minnesocie każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2011 gubernator Mark Dayton zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o reelekcję i przejdzie na emeryturę[139]. Urzędująca od 2018 zastępczyni gubernatora Michelle Fischbach[140] ubiegała się o reelekcję, kandydując razem z kandydatem na gubernatora Timem Pawlenty'm[141]. Przegrali jednak prawybory Partii Republikańskiej. Z ramienia tej partii kandydatem na gubernatora został komisarz hrabstwa Hennepin Jeffa Johnsona[142], a kandydatem na zastępcę gubernatora emerytowaną oficer wywiadu Marine Corps Donnę Bergstrom[143].

Demokratyczno-Farmersko-Robotnicza Partia Minnesoty nominowała członka Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Tima Walza na kandydata na gubernatora[144], a na jego zastępczynię członkinię Izbę Reprezentantów Minnesoty Peggy Flanagan[145].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Minnesocie[146]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Tim Walz Peggy Flanagan Demokratyczno-Farmersko-Robotnicza Partia Minnesoty 1 393 096 53,84
Jeff Johnson Donna Bergstrom Partia Republikańska 1 097 705 42,43
Chris Wright Judith Schwartzbacker Grassroots-Legalize Cannabis Party 68 667 2,65
Josh Welter Mary O’Connor Partia Libertariańska 26 735 1,03
Dopisani kandydaci nie dotyczy 1 084 0,00
Razem 2 587 287 100

Nebraska

edytuj
 
 
Pete Ricketts (z lewej) i Bob Krist (z prawej)

W Nebrasce każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Gubernator Pete Ricketts i zastępca gubernatora Mike Foley, obaj z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2015, ubiegali się o reelekcję[147]. Ich przeciwnikami z Partii Demokratycznej byli stanowi senatorowie: Bob Krist, kandydujący na stanowisko gubernatora[148], i Lynne Walz, ubiegająca się o urząd zastępcy gubernatora[149].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Nebrasce[150]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Pete Ricketts (urzędujący) Mike Foley (urzędujący) Partia Republikańska 411 812 59,00
Bob Krist Lynne Walz Partia Demokratyczna 286 169 41,00
Razem 697 981 100

Nevada

edytuj
 
 
Steve Sisolak (z lewej) i Adam Laxalt (z prawej)

W Nevadzie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

Wybory gubernatorskie

edytuj

Dotychczasowy gubernator Nevady Brian Sandoval z Partii Republikańskiej, urzędujący od 2011, nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[151].

Kandydatem Partii Demokratycznej był członek komisji hrabstwa Clark Steve Sisolak[152], a Partii Republikańskiej prokurator generalny Nevady Adam Laxalt[153].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Nevadzie[154]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Steve Sisolak Partia Demokratyczna 480 007 49,39
Adam Laxalt Partia Republikańska 440 32 45,31
None of These Candidates nie dotyczy 18 865 1,94
Ryan Bundy Niezrzeszony 13 891 1,43
Russell Best Amerykańska Partia Niezależnych Newady 10 076 1,04
Jared Lord Partia Libertariańska 8 640 0,89
Razem 971 799 100

Wybory zastępcy gubernatorskie

edytuj

Dotychczasowy zastępcy gubernatora Nevady Mark Hutchison z Partii Republikańskiej, urzędujący od 2015, nie ubiegał się o reelekcję, stwierdzając, że są lepsi kandydaci, a on sam chciałby związać swoją dalszą działalność polityczną z lokalną legislaturą[151].

Kandydatem Partii Demokratycznej była dawna skarbnik Newady Kate Marshall[155], a Partii Republikańskiej senator Michael Roberson[156].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Nevadzie[157]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Kate Marshall Partia Demokratyczna 486 381 50,35
Michael Roberson Partia Republikańska 421 697 43,66
Janine Hansen Amerykańska Partia Niezależnych Newady 23 893 2,47
None of These Candidates nie dotyczy 23 537 2,44
Ed Uehling Niezrzeszony 10 435 1,08
Razem 965 943 100

New Hampshire

edytuj

New Hampshire nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni przewodniczący stanowego senatu[158].

Urzędujący od 2017 gubernator Chris Sununu z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[159]. Kandydatką Partii Demokratycznej została była stanowa senatora Molly Kelly[160].

Wyniki wyborów gubernatorskich w New Hampshire[161]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Chris Sununu Partia Republikańska 302 764 52,78
Molly Kelly Partia Demokratyczna 262 359 45,74
Jilletta Jarvis Partia Libertariańska 8 197 1,94
Dopisani kandydaci nie dotyczy 282 0,89
Razem 971 799 100

Nowy Meksyk

edytuj
 
 
Michelle Lujan Grisham (z lewej) i Steve Pearce (z prawej)

W Nowym Meksyku każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Dotychczasowa gubernator Susana Martinez i zastępca gubernatora John Sanchez, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2011, nie mogli się ubiegać o reelekcję z powodu limitu dwóch kadencji[162].

Kandydatem Partii Demokratycznej na gubernatora była członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Michelle Lujan Grisham[163], a na zastępcę stanowy senator Howie Morales[164].

Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora był członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Steve Pearce[165], a na zastępcę była szefowa personelu prokuratora generalnego Gary’ego Kinga Michelle Garcia[166].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Nowym Meksyku[167]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Michelle Lujan Grisham Howie Morales Partia Demokratyczna 398 368 57,20
Steve Pearce Michelle Garcia Partia Republikańska 298 091 42,80
Razem 696 459 100

Nowy Jork

edytuj
 
 
Andrew Cuomo (z lewej) i Marc Molinaro (z prawej)

W Nowym Jorku każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2011 gubernator Andrew Cuomo i urzędująca od 2015 zastępczyni gubernatora Kathy Hochul, oboje z Partii Demokratycznej, ubiegali się o reelekcję[168][169]. Ich przeciwnikami z Partii Republikańskiej byli kandydujący na gubernatora były członek zgromadzenia stanowego Nowego Jorku Marc Molinaro[170] i kandydująca na zastępcę była radna Rye Julie Killian[171].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Nowym Jorku[172]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Andrew Cuomo (urzędujący) Kathy Hochul (urzędująca) Partia Demokratyczna 3 635 340 56,16
Marc Molinaro Julie Killian Partia Republikańska 2 207 602 36,21
Howie Hawkins Jia Lee Partia Zielonych 103 946 1,70
Larry Sharpe Andrew Hollister Partia Libertariańska 95 033 1,56
Stephanie Miner Michael Volpe Serve America Movement 55 441 0,91
Razem 6 097 362 100

Ohio

edytuj
 
 
Mike DeWine (z lewej) i Richard Cordray (z prawej)

W Ohio każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Gubernator John Kasich i zastępczyni gubernatora Mary Taylor, oboje z Partii Republikańskiej i urzędujący od 2011, nie mogli ubiegać się o reelekcję z powodu limitu kadencji[173]. Kandydatem Partii Republikańskiej na gubernatora został prokurator generalny Ohio Mike DeWine, a kandydatem na jego zastępcę stanowy sekretarz stanu Jon A. Husted[174]. Kandydatem Partii Demokratycznej na gubernatora został były dyrektor Consumer Financial Protection Bureau oraz były skarbnik i prokurator generalny Ohio Richard Cordray[175][176]. Na stanowisko jego zastępcy kandydowała członkini Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych Betty Sutton[177].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Ohio[178]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Mike DeWine Jon A. Husted Partia Republikańska 2 231 917 56,16
Richard Cordray Betty Sutton Partia Demokratyczna 2 067 847 36,21
Travis Irvine Todd Grayson Partia Libertariańska 79 985 1,70
Constance Gadell-Newton Brett R. Joseph Partia Zielonych 49 475 1,56
Dopisani kandydaci nie dotyczy 358 0,91
Razem 4 429 582 100

Oklahoma

edytuj

W Oklahomie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

 
 
Kevin Stitt (z lewej) i Drew Edmondson (z prawej)

Wybory gubernatorskie

edytuj

Dotychczasowa gubernator Oklahomy Mary Fallin z Partii Republikańskiej nie ubiegała się o reelekcję z powodu limitu kadencji[179]. Z ramienia jej partii o urząd ubiegał się przedsiębiorca Kevin Stitt[180], a z ramienia Partii Demokratycznej były prokurator generalny Drew Edmondson[181].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Oklahomie[182]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Kevin Stitt Partia Republikańska 644 579 54,33
Drew Edmondson Partia Demokratyczna 500 973 42,23
Chris Powell Partia Libertariańska 40 833 3,44
Razem 1 186 385 100

Wybory zastępcy gubernatorskie

edytuj

Urzędujący od 2011 zastępca gubernatora Todd Lamb z Partii Republikańskiej postanowił nie ubiegać się o reelekcję i wziąć udział w wyborach na gubernatora, ale przegrał prawybory partyjne z Kevinem Stittem.

Kandydatami Partii Republikańskiej i Partii Demokratycznej na zastępcę gubernatora zostali stanowi senatorowie, kolejno: Matt Pinnell[183] i Anastasia Pittman[184].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Oklahomie[182]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Matt Pinnell Partia Republikańska 729 219 61,89
Anastasia Pittman Partia Demokratyczna 406 797 34,53
Ivan Holmes Niezrzeszony 42 147 3,58
Razem 1 178 190 100

Oregon

edytuj
 
 
Kate Brown (z lewej) i Knute Buehler (z prawej)

Oregon nie posiada urzędu zastępcy gubernatora. Podobną funkcję pełni stanowy skarbnik[185].

Urzędująca od 2015 gubernator Kate Brown z Partii Demokratycznej ubiegała się o reelekcję[186]. Jej głównym przeciwnikiem był członek stanowej Izby Reprezentantów Knute Buehler z Partii Republikańskiej[187].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Oregonie[188]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Kate Brown (urzędująca) Partia Demokratyczna 934 498 50,05
Knute Buehler Partia Republikańska 814 988 43,65
Patrick Starnes Niezrzeszony 53 392 2,86
Nick Chen Partia Libertariańska 28 927 1,55
Aaron Auer Partia Konstytucyjna 21 145 1,13
Chris Henry Partia Progresywna 11 013 0,59
Dopisani kandydaci nie dotyczy 3 034 0,16
Razem 1 866 997 100

Pensylwania

edytuj
 
 
Tom Wolf (z lewej) i Scott Wagner (z prawej)

W Pensylwanii każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Urzędujący od 2015 gubernator Tom Wolf z Partii Demokratycznej ubiegał się o reelekcję[189]. Urzędujący od 2015 zastępca gubernatora Mike Stack również ubiegał się o reelekcję, ale przegrał prawybory Partii Demokratyczne z burmistrzem Braddock Johnem Fettermanem[190].

Partia Republikańska nominowała byłego senatora Scotta Wagnera jako swojego kandydata na gubernatora[191] i przedsiębiorcę Jeffa Bartosa na zastępcę gubernatora[192].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Pensylwanii[193]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Tom Wolf (urzędujący) John Fetterman Partia Demokratyczna 2 895 662 57,77
Scott Wagner Jeff Bartos Partia Republikańska 2 039 809 40,70
Ken Krawchuk Kathleen Smith Partia Libertariańska 49 229 0,98
Paul Glover Jocolyn Bowser-Bostick Partia Zielonych 27 792 0,55
Razem 5 012 582 100

Rhode Island

edytuj

W stanie Rhode Island oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

 
 
Gina Raimondo (z lewej) i Allan Fung (z prawej)

Wybory gubernatorskie

edytuj

Urzędująca od 2015 gubernator Gina Raimondo z Partii Demokratycznej ubiegała się o reelekcję[194]. Z ramienia Parti Republikańskiej kandydował burmistrz Cranston Allan Fung[195].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Rhode Island[196]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Gina Raimondo (urzędująca) Partia Demokratyczna 22 528 52,64
Allan Fung Partia Republikańska 139 932 37,18
Joe Trillo Niezrzeszony 16 532 4,39
Bill Gilbert Umiarkowana Partia Rhode Island 10 155 2,70
Luis-Daniel Munoz Niezrzeszony 6 223 1,65
Anne Armstrong Compassion Party 4 191 1,11
Dopisani kandydaci nie dotyczy 1 246 0,33
Razem 1 866 997 100

Wybory zastępcy gubernatorskie

edytuj

Urzędujący od 2015 zastępca gubernatora Daniel McKee z Partii Demokratycznej ubiegał się o reelekcję[197]. Z ramienia Parti Republikańskiej kandydował inżynier do spraw jakości Paul Pence[198].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Rhode Island[196]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Daniel McKee (urzędujący) Partia Demokratyczna 226 528 61,87
Paul Pence Partia Republikańska 106 505 29,09
Joel Hellmann Umiarkowana Partia Rhode Island 11 332 3,09
Jonathan Riccitelli Niezrzeszony 9 866 2,69
Ross McCurdy Niezrzeszony 9 408 2,57
Dopisani kandydaci nie dotyczy 2 513 0,69
Razem 366 152 100

Tennessee

edytuj
 
 
Bill Lee (z lewej) i Karl Dean (z prawej)

W Tennessee zastępca gubernatora i przewodniczący Senatu jest wybierany przez Senat[199].

Urzędujący od 2011 gubernator Bill Haslam z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu kadencji[200].

Kandydatem Partii Republikańskiej był przedsiębiorca Bill Lee[201], a Partii Demokratycznej były burmistrz Nashville Karl Dean[202].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Tennessee[203]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Bill Lee Partia Republikańska 1 336 106 59,56
Karl Dean Partia Demokratyczna 864 863 38,55
Sherry L. Clark Niezrzeszony 5 198 0,23
Mark Wright Niezrzeszony 4 687 0,21
Patrick Whitlock Niezrzeszony 3 631 0,16
Yvonne Neubert Niezrzeszony 3 070 0,14
Heather Scott Niezrzeszony 2 969 0,13
Mark CoonRippy Brown Niezrzeszony 2 841 0,13
Joe B. Wilmoth Niezrzeszony 2 444 0,11
George Blackwell Smith IV Niezrzeszony 1 550 0,07
Cory King Niezrzeszony 1 502 0,07
Tracy C. Yaste Tisdale Niezrzeszony 1 396 0,06
Justin Cornett Niezrzeszony 1 217 0,05
Chad Riden Niezrzeszony 1 096 0,05
Robert Sawyers Sr. Niezrzeszony 1 059 0,05
Vinnie Vineyard Niezrzeszony 1 012 0,05
Rick Tyler Niezrzeszony 981 0,04
Gabriel Fancher Niezrzeszony 869 0,04
Sean Bruce Fleming Niezrzeszony 814 0,04
Alfred Shawn Rapoza Niezrzeszony 800 0,04
Jessie D. McDonald Niezrzeszony 755 0,03
Toney Randall Mitchell Niezrzeszony 739 0,03
Mike Toews Niezrzeszony 726 0,03
Matthew Koch Niezrzeszony 652 0,03
Jeremy Allen Stephenson Niezrzeszony 613 0,03
Tommy Ray McAnally Niezrzeszony 609 0,03
Jaron D. Weidner Niezrzeszony 588 0,03
William Andrew Helmstetter Niezrzeszony 496 0,02
Dopisani kandydaci nie dotyczy 11 0,00
Razem 2 243 294 100

Teksas

edytuj

W Teksasie oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

 
 
Greg Abbott (z lewej) i Lupe Valdez (z prawej)

Wybory gubernatorskie

edytuj

Urzędujący od 2015 gubernator Greg Abbott z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[204]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydowała była szeryf Dallas Lupe Valdez[205].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Teksasie[206]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Greg Abbott (urzędujący) Partia Republikańska 4 656 196 55,81
Lupe Valdez Partia Demokratyczna 3 546 615 42,51
Mark Tippetts Partia Libertariańska 140 632 1,69
Razem 8 343 443 100

Wybory zastępcy gubernatorskie

edytuj

Urzędujący od 2015 zastępca gubernatora Dan Patrick z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[207]. Z ramienia Partii Demokratycznej kandydował przedsiębiorca Mike Collier[208].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Teksasie[209]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Dan Patrick (urzędująca) Partia Republikańska 4 260 990 51,30
Mike Collier Partia Demokratyczna 3 860 865 46,49
Kerry Douglas McKennon Partia Libertariańska 183 516 2,21
Razem 8 305 371 100

Vermont

edytuj
 
 
Phil Scott (z lewej) i Christine Hallquist (z prawej)

W Vermont oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora.

Wybory gubernatorskie

edytuj

Urzędujący od 2017 gubernator Phil Scott z Partii Republikańskiej ubiegał się o reelekcję[210]. Z ramienia kandydowała dyrektor generalna Vermont Electric Cooperative Christine Hallquist[211].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Vermont[212]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Phil Scott (urzędujący) Partia Republikańska 151 261 55,19
Christine Hallquist Partia Demokratyczna 110 335 40,25
Trevor Barlow Niezrzeszony 3 266 1,19
Charles Laramie Niezrzeszony 2 287 0,83
Cris Ericson United States Marijuana Party 2 129 0,78
Stephen Marx Earth Rights Party 1 855 0,68
Emily Peyton Liberty Union Party 1 839 0,66
Dopisani kandydaci nie dotyczy 1 115 0,41
Razem 274 087 100

Wybory zastępcy gubernatorskie

edytuj

Urzędujący od 2017 zastępca gubernatora Dave Zuckerman z Partii Postępowej Vermontu ubiegał się o reelekcję[213]. Z ramienia Partii Republikańskiej o urząd ubiegał się członek stanowej Izby Reprezentantów Don Turner Jr.[214].

Wyniki wyborów zastępcy gubernatora w Vermont[212]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Dave Zuckerman (urzędujący) Partia Postępowa Vermontu 158 512 57,12
Don Turner Jr. Partia Republikańska 108 395 39,06
Murray Ngoima Niezrzeszony 4 108 1,52
Dopisani kandydaci nie dotyczy 240 0,09
Razem 271 295 100

Wisconsin

edytuj
 
 
Tony Evers (z lewej) i Scott Walker (z prawej)

W Wisconsin każdemu kandydatowi na gubernatora był przypisany jeden kandydat na zastępcę gubernatora.

Gubernator Scott Walker i jego zastępczyni Rebecca Kleefisch, oboje urzędujący od 2011 i z Partii Republikańskiej, ubiegali się o reelekcję[215]. Z ramienia Partii Demokratycznej o urząd gubernatora ubiegał się kurator Tony Evers[216], a o urząd zastępcy gubernatora członek stanowej Izby Reprezentantów Barnes Mandela[217].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Wisconsin[218]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Tony Evers Barnes Mandela Partia Demokratyczna 1 324 307 49,54
Scott Walker (urzędujący) Rebecca Kleefisch (urzędująca) Partia Republikańska 1 295 080 48,44
Phil Anderson Patrick Baird Partia Libertariańska 20 255 0,76
Maggie Turnbull Wil Losch Niezrzeszony 18 884 0,71
Michael White Tiffany Anderson Partia Zielonych 11 087 0,41
Arnie Enz brak Niezrzeszony 2 745 0,10
Dopisani kandydaci nie dotyczy 980 0,04
Razem 5 012 582 100

Wyoming

edytuj
 
 
Mark Gordon (z lewej) i Mary Throne (z prawej)

W Wyoming nie ma urzędu zastępcy gubernatora. Kolejny po gubernatorze w linii sukcesji jest sekretarz stanu[219]

Urzędujący od 2011 gubernator Wyoming Matt Mead z Partii Republikańskiej nie mógł ubiegać się o reelekcję z powodu limitu kadencji[220].

Kandydatem Partii Republikańskiej był skarbnik Mark Gordon[221], a Partii Demokratycznej członkini stanowej Izby Reprezentantów Mary Throne[222].

Wyniki wyborów gubernatorskich w Wyoming[223]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Mark Gordon Partia Republikańska 136 412 67,12
Mary Throne Partia Demokratyczna 55 965 27,54
Rex Rammell Partia Konstytucyjna 6 751 3,32
Lawrence Struempf Partia Libertariańska 3 010 1,48
Dopisani kandydaci nie dotyczy 1 100 0,54
Razem 203 238 100

Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych

edytuj
 
 
Albert Bryan Jr. (z lewej) i Kenneth Mapp (z prawej)

Na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych oddawano osobne głosy na gubernatora i na zastępcę gubernatora w systemie dwuturowym.

Gubernator Kenneth Mapp i jego zastępca Osbert Potter, obaj urzędujący od 2015 i bezpartyjni, ubiegali się o reelekcję[224]. Do drugiej tury wyborów zakwalifikowali się także kandydaci Partii Demokratycznej: były komisarz pracy Albert Bryan[225] ubiegał się o urząd gubernatora, a Tregenza Roach zastępcy gubernatora[226].

I tura

edytuj
Wyniki I tury wyborów gubernatorskich na Wyspach Dziewiczych USA[227][228]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Albert Bryan Jr. Tregenza Roach Partia Demokratyczna 9 711 38,08
Kenneth Mapp (urzędujący) Osbert E. Potter Niezrzeszony 8 529 33,45
Adlah "Foncie" Donastorg Alicia "Chucky" Hansen Niezrzeszony 4 201 16,47
Warren Mosler Ray Fonseca Niezrzeszony 1 199 4,70
Soraya Diase Coffelt Dwight E. Nicholson Niezrzeszony 1 195 4,69
Moleto A. Smith Hubert Lorenzo Frederick Niezrzeszony 400 1,57
Janette Millin Young Edgar L. Bengoa Niezrzeszony 237 0,93
Dopisani kandydaci nie dotyczy 20 0,11
Razem 25 501 100

II tura

edytuj
Wyniki II tury wyborów gubernatorskich na Wyspach Dziewiczych USA[227][229]
Kandydat Partia Wynik
na gubernatora na zastępcę Głosy powszechne %
Albert Bryan Jr. Tregenza Roach Partia Demokratyczna 11 796 54,54
Kenneth Mapp Osbert E. Potter Niezrzeszony 9 766 45,15
Dopisani kandydaci nie dotyczy 66 0,31
Razem 21 635 100

Dystrykt Kolumbii (wybory na burmistrza Waszyngtonu)

edytuj
 
Muriel Bowser

Dystrykt Kolumbii jest jedynym terytorium Stanów Zjednoczonych, które nie posiada gubernatora. Najwyższą władzę wykonawczą sprawuje burmistrz Waszyngtonu[230].

Urzędująca od 2015 Muriel Bowser z Partii Demokratycznej ubiegała się o reelekcję[231]. Oprócz niej o ten urząd ubiegało się trzech kandydatów: była członkini Rady Edukacji drugiego okręgu Waszyngtonu Ann Wilcox z D.C. Statehood Green Party[232], bezpartyjny nauczyciel jogi Dustin Canter[233] i aktywista społeczny Martin Moulton z Partii Libertariańskiej[234].

Wyniki wyborów na burmistrza Waszyngtonu[235]
Kandydat Partia Wynik
Głosy powszechne %
Muriel Bowser (urzędująca) Partia Demokratyczna 171 608 76,39
Ann Wilcox D.C. Statehood Green Party 20 950 9,33
Dustin Canter Niezrzeszony 15 478 6,89
Martin Moulton Partia Libertariańska 7 569 3,37
Dopisani kandydaci nie dotyczy 9 053 4,03
Razem 224 658 100

Przypisy

edytuj
  1. ↑ 2018 Gubernatorial General Election Results [online], National Governors Association [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  2. ↑ Our Campaigns - CNMI Governor Race - Nov 12, 2018 [online], ourcampaigns.com [dostęp 2020-02-06].
  3. ↑ District of Columbia Election Results [online], The Washington Post, 16 listopada 2018 (ang.).
  4. ↑ 2018 Gubernatorial General Election Results [online], US Election Atlas (ang.).
  5. ↑ a b c d e 2018 09 10 Signed Statewide Canvass [online], 27 listopada 2018 (ang.).
  6. ↑ a b Alan Blinder, Robert Bentley, Alabama Governor, Resigns Amid Scandal, „The New York Times”, 10 kwietnia 2017, ISSN 0362-4331 [dostęp 2019-12-06] (ang.).
  7. ↑ Jason Morton, Walt Maddox announces intent to run for Alabama governor [online], Tuscaloosa News [dostęp 2019-12-06] (ang.).
  8. ↑ Kim Chandler, Ainsworth, Boyd seek office of Alabama lieutenant governor [online], AP NEWS, 30 października 2018 [dostęp 2019-12-06] (ang.).
  9. ↑ Caroline Kelly, Alaska Gov. Bill Walker suspends re-election bid [online], CNN, 20 października 2018 [dostęp 2019-12-06] (ang.).
  10. ↑ Becky Bohrer, Republican Dunleavy defeats Begich in Alaska governor’s race [online], AP NEWS, 8 listopada 2018 [dostęp 2019-12-06] (ang.).
  11. ↑ Biography of Alaska Governor Mike Dunleavy – Michael J. Dunleavy [online], Alaska.gov [dostęp 2019-12-06] (ang.).
  12. ↑ Sean Maguire, State Senator Kevin Meyer files to be candidate for Lt. Governor, no running mate in mind [online], ktuu.com, 7 września 2017 [dostęp 2020-01-11] (ang.).
  13. ↑ Alex DeMarban, Begich and Treadwell jump into Alaska governor’s race [online], Anchorage Daily News, 2 czerwca 2018 [dostęp 2020-01-11] (ang.).
  14. ↑ Tegan Hanlon, Annie Zak, Alaska Gov. Bill Walker ends campaign for re-election, backs Mark Begich [online], Anchorage Daily News, 19 października 2018 [dostęp 2020-01-11] (ang.).
  15. ↑ 2018 GENERAL ELECTION Official Results [online], elections.alaska.gov (ang.).
  16. ↑ About the Office [online], Arizona Secretary of State [dostęp 2020-01-24] (ang.).
  17. ↑ Phil Villarreal, Ducey wins 2nd term in Arizona governor race [online], KGUN, 7 listopada 2018 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  18. ↑ Stephen Nuño-Pérez, Can David Garcia catch the blue wave to become Arizona's next governor? [online], NBC News, 11 lipca 2018 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  19. ↑ Michael R. Wickline, Arkansas Gov. Asa Hutchinson to pursue second term [online], Arkansas Online, 17 maja 2017 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  20. ↑ Roby Brock, Jared Henderson to run as Democratic candidate for Governor [online], Talk Business & Politics, 12 grudnia 2017 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  21. ↑ Arkansas Governor Election Results, „The New York Times”, 28 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  22. ↑ About Tim Griffin [online], Arkansas Lieutenant Governor [dostęp 2020-01-24] (ang.).
  23. ↑ Dr. Anthony Bland for Lt Gov [online], Straight Talk Arkansas [dostęp 2020-01-24] (ang.).
  24. ↑ AR Lt. Governor Race - Nov 06, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  25. ↑ Dan Haar, Love Malloy Or Hate Him, He’s No Lame Duck In His Seventh Year - Hartford Courant [online], Hartford Courant, 1 lutego 2018 [dostęp 2017-02-13] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-01] (ang.).
  26. ↑ Susan Haigh, Wyman says she won't run for Connecticut governor in 2018 [online], AP NEWS, 16 listopada 2017 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  27. ↑ Susan Haigh, Connecticut governor will not seek re-election to third term [online], WJAR, 14 kwietnia 2017 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  28. ↑ Neil Vigdor, Christopher Keating, Daniela Altimari and Sandra Gomez-Aceves, Second Chances: Democrats Endorse Ned Lamont For Governor, Joe Ganim Plans To Primary - Hartford Courant [online], Hartford Courant, 19 maja 2018 [dostęp 2018-10-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-26] (ang.).
  29. ↑ About Lt. Governor Susan Bysiewicz [online], CT.gov - Connecticut's Official State Website [dostęp 2020-01-16] (ang.).
  30. ↑ Russell Blair, Madison Financial Executive Seeks GOP Nomination For Governor - Hartford Courant [online], web.archive.org, 15 stycznia 2018 [dostęp 2018-01-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-01-15].
  31. ↑ Mike Savino, Markley: Lieutenant governor is position on ticket ‘where I can most be of service’ [online], MyRecordJournal.com, 31 marca 2017 [dostęp 2017-08-09] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-09] (ang.).
  32. ↑ Connecticut 2018 General Election [online], The Green Papers [dostęp 2020-01-16].
  33. ↑ Daugaard: 8-year term limits for legislators too short [online], AP NEWS, 8 lutego 2018 [dostęp 2020-02-05].
  34. ↑ Tiffany Tan Journal, Noem open to running for governor [online], Rapid City Journal Media Group [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2018-10-07] (ang.).
  35. ↑ Dana Ferguson, Kristi Noem names long-time state lawmaker Larry Rhoden as running mate [online], Argus Leader [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  36. ↑ a b Dana Ferguson, Billie Sutton names running mate right before SD Democractic Party meet in Sioux Falls [online], Argus Leader [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  37. ↑ General Election - November 6, 2018 [online], South Dakota Secretary of State (ang.).
  38. ↑ Mary Ellen Klas, Steve Bousquet, Gov. Rick Scott's weak win leaves power with Republican Legislature [online], Tampa Bay Times, 9 listopada 2014 [dostęp 2020-01-17] (ang.).
  39. ↑ Steve Bousquet, Marc Caputo Herald, Gov. Rick Scott announces Carlos Lopez-Cantera as new lt. governor [online], Miami Herald, 14 stycznia 2014 (ang.).
  40. ↑ George Bennett, Jennifer Carroll still wants an apology from Rick Scott – Post On Politics [online], Post On Politics, 12 czerwca 2015 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  41. ↑ Carlos Lopez-Cantera [online], Our Campaigns [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  42. ↑ Emily Mahoney, Florida governor candidate Ron DeSantis carved aggressive path from Dunedin to D.C. [online], 20 października 2018 (ang.).
  43. ↑ Alejandra Martinez, Republican Candidate for Lieutenant Governor Says She's 'Singularly Focused On Safety' [online], wlrn.org [dostęp 2020-01-20] (ang.).
  44. ↑ Michael Van Sickler, Democratic field for governor is getting crowded: Chris King announces [online], Tampa Bay Times, 2 marca 2017 [dostęp 2017-09-20] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-20] (ang.).
  45. ↑ Florida Election Watch - Governor [online], 9 listopada 2018 [dostęp 2020-01-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-11-09] (ang.).
  46. ↑ Georgia Government [online], Georgia.gov, 22 maja 2014 [dostęp 2020-01-26] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-03] (ang.).
  47. ↑ Greg Bluestein, Georgia 2018: Brian Kemp enters race for governor [online], Political Insider, 31 marca 2017 [dostęp 2020-01-26] (ang.).
  48. ↑ Greg Bluestein, Georgia 2018: Stacey Abrams runs to be state's first black governor [online], Political Insider, 3 czerwca 2017 [dostęp 2020-01-26] (ang.).
  49. ↑ a b Election Night Reporting [online], results.enr.clarityelections.com [dostęp 2020-01-20] (ang.).
  50. ↑ Lieutenant Governor [online], New Georgia Encyclopedia [dostęp 2020-01-26] (ang.).
  51. ↑ Marwa Eltagouri, A Georgia Republican’s threat to Delta: Restore NRA benefits, or you won’t get your tax break [online], Washington Post, 28 lutego 2018 (ang.).
  52. ↑ Election Night Reporting [online], Georgia Secretary of State, 8 marca 2018 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  53. ↑ Greg Bluestein, Former pro baseball player turned Georgia legislator makes pitch for higher office [online], Atlanta Journal-Constitution, 18 listopada 2016 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  54. ↑ Greg Bluestein, A Democratic auto executive gears up for Georgia’s No. 2 job [online], Atlanta Journal-Constitution, 25 września 2017 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  55. ↑ head of the government, [w:] Central Intelligence Agency, The CIA World Factbook 2018–2019, Simon and Schuster, 8 maja 2018, ISBN 978-1-5107-4028-0 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  56. ↑ Pacific Daily News, Candidate profile: Sen. Vicente [online], Pacific Daily News [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  57. ↑ Shawn Raymundo, Lou Leon Guerrero to run for governor in 2018 [online], Pacific Daily News [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  58. ↑ Mindy Aguon | The Guam Daily Post, Ecstasy, meth and a 'blind eye' [online], The Guam Daily Post [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  59. ↑ KUAM.com-KUAM News: On Air. Online. On Demand. [online], kuam.com [dostęp 2020-02-06] (ang.).
  60. ↑ Guam's general election results, a running update [online], Pacific Daily News [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  61. ↑ By Kevin Dayton, Tsutsui resigning as lieutenant governor to join private sector [online], Honolulu Star-Advertiser, 29 stycznia 2018 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  62. ↑ Audrey McAvoy, Hawaii Gov. David Ige wins re-election to second term [online], AP NEWS, 7 listopada 2018 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  63. ↑ Representative Andria P.L. Tupola [online], Hawaii Legislative Members [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  64. ↑ Sens. Green, Espero announce runs for lieutenant governor in 2018 [online], Hawaii News Now, 1 września 2017 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  65. ↑ MARISSA’S BIOGRAPHY [online], Elect Marissa, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2020-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-08] (ang.).
  66. ↑ GENERAL ELECTION 2018 – State of Hawaii – Statewide [online], hawaii.gov, 6 listopada 2018 (ang.).
  67. ↑ Betsy Z. Russell, Otter on running for 4th term: 'If I did, I'd be running as a bachelor, my wife told me' [online], The Spokesman-Review, 14 października 2014 [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  68. ↑ a b Bill Dentzer, Brad Little, Idaho’s governor-in-waiting, commits to 2018 run [online], 28 czerwca 2016 (ang.).
  69. ↑ Betsy Z. Russell, Rep. Paulette Jordan announces she'll run for governor as a Democrat [online], The Spokesman-Review, 7 grudnia 2017 [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  70. ↑ a b 94 primary by precinct [online], Idaho Secretary of State (ang.).
  71. ↑ 2 more candidates to run for Idaho lieutenant governor [online], AP NEWS, 5 kwietnia 2017 [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  72. ↑ Kristin Collum, Kristin Collum: My tech and military background makes me the leader Idaho needs [online], 25 października 2018 (ang.).
  73. ↑ Daisy Contreras, Jaclyn Driscoll, Republicans Tout Unity After Divisive Primary, Challenging General Election Ahead [online], nprillinois.org [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  74. ↑ Rick Pearson, J.B. Pritzker joins Illinois governor race, facing big Democratic field to take on Rauner [online], chicagotribune.com [dostęp 2020-01-28].
  75. ↑ Rich Miller, Your Illinois News Radar » Pritzker to pick Rep. Stratton [online], Capitol Fax.com, 9 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-10] (ang.).
  76. ↑ Election Results [online], Illinois State Board of Elections, 4 stycznia 2019 [dostęp 2020-01-21] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-04] (ang.).
  77. ↑ Kim Reynolds sworn in as Iowa’s 1st female governor [online], The Seattle Times, 24 maja 2017 [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  78. ↑ Erin Murphy, Reynolds to make Gregg ‘acting’ lieutenant governor [online], Waterloo Cedar Falls Courier [dostęp 2020-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2018-09-02] (ang.).
  79. ↑ a b General Election 2018 CANVASS SUMMARY, General Election 2018 CANVASS SUMMARY [online], IOWA SECRETARY OF STATE (ang.).
  80. ↑ Jason Noble, Fred Hubbell is officially running for governor [online], Des Moines Register [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  81. ↑ State Senator [online], legis.iowa.gov [dostęp 2015-02-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-02-16] (ang.).
  82. ↑ a b c d e Statement of Vote [online], Elections and Voter Information, California Secretary of State, 5 czerwca 2018 (ang.).
  83. ↑ a b CA Governor Race - Nov 06, 2018 [online], Our Campaigns [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  84. ↑ 50 Years of Public Life: A Look at Gov. Jerry Brown's Career [online], US News, 28 grudnia 2018 (ang.).
  85. ↑ Kevin Shelley, Summary of Qualifications and Requirements for the Office of Governor [online], California Secretary of State, 7 października 2003 [dostęp 2008-11-28] [zarchiwizowane z adresu 2008-11-28] (ang.).
  86. ↑ Seema Mehta, Gavin Newsom is the first to enter 2018 race for governor [online], Los Angeles Times, 12 lutego 2015 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  87. ↑ Javier Panzar, California politics updates: Gov. Brown takes his transportation plan on the road, 'sanctuary state' bill amended [online], Los Angeles Times, 8 marca 2018 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  88. ↑ Joseph R. Grodin, Calvin R. Massey, Richard B. Cunningham, The California State Constitution, Oxford University Press, 2011, s. 122, ISBN 978-0-19-977895-9 [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  89. ↑ Angela Hart, Former Sacramento developer wants to be California’s next lieutenant governor [online], 24 kwietnia 2017 (ang.).
  90. ↑ Patrick McGeevy, Seven lawmakers have committees for 2018 lieutenant governor’s race [online], Los Angeles Times, 28 marca 2015 [dostęp 2020-01-12] (ang.).
  91. ↑ Lieutenant Governor [online], Elections and Voter Information, California Secretary of State (ang.).
  92. ↑ ‘It’s a new day in Kansas’: Gov. Colyer spends time in hometown Hays before swearing-in [online], KSN-TV, 1 lutego 2018 [dostęp 2020-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-28] (ang.).
  93. ↑ Jonathan Shorman, Hunter Woodal, Colyer picks former congressional candidate as lieutenant governor, running mate [online], The Wichita Eagle, 13 lutego 2018 (ang.).
  94. ↑ Unofficial Kansas Election Results [online], Secretary of State of Kansas [dostęp 2018-08-14] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-14] (ang.).
  95. ↑ Kobach's running mate funding campaign for Kansas governor [online], AP NEWS, 31 lipca 2018 [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  96. ↑ Tim Carpenter, Sen. Laura Kelly entering the Democratic race for Kansas governor [online], The Topeka Capital-Journal [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  97. ↑ Tim Carpenter, Kelly selects Lynn Rogers as running mate [online], The Hutchinson News [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  98. ↑ 2018 General Election Official Vote Totals [online], Kansas Secretary of State (ang.).
  99. ↑ Lt. Gov. McKee wins re-election [online], WPRI.com, 7 listopada 2018 [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-05] (ang.).
  100. ↑ SC Gov. Haley resigns to take UN post; Lt. Gov. replaces her [online], AP NEWS, 25 stycznia 2017 [dostęp 2020-02-05].
  101. ↑ Lindsey Krill, Regunberg announces bid for lieutenant governor [online], WBRU (ang.).
  102. ↑ 2018 governor’s race starts to loom large after November. So who's going to run? [online], The Post and Courier., 5 września 2016 [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-05].
  103. ↑ a b Sarah Almukhtar, Matthew Bloch, Jasmine C. Lee, South Carolina Primary Election Results, „The New York Times”, 12 czerwca 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  104. ↑ Seanna Adcox, Political novice and newcomer joins Gov. Henry McMaster as 2018 running mate [online], Post and Courier [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-02] (ang.).
  105. ↑ Andy Shain, Rep. James Smith becomes first Democrat to enter 2018 South Carolina governor’s race [online], Post and Courier [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  106. ↑ Paul King, Gwendolyn Norrell, G. Pat Powers, Relationships between twin scales on the SVIB and the Kuder., „Journal of Counseling Psychology”, 10 (4), 1963, s. 395–401, DOI: 10.1037/h0047141, ISSN 0022-0167 [dostęp 2020-02-05].
  107. ↑ 2018 Candidates and State Term Limit Info [online], National Governors Association [dostęp 2020-01-16] (ang.).
  108. ↑ Ernest Luning, Colorado Lt. Gov Donna Lynne joins Democratic primary field for governor [online], Colorado Politics [dostęp 2020-01-27] (ang.).
  109. ↑ Joey Bunch, PRIMARY 2018: Polis, Stapleton to face off in November for Colo. governor [online], Colorado Politics [dostęp 2020-01-27] [zarchiwizowane z adresu 2020-01-28] (ang.).
  110. ↑ Peter Marcus, U.S. Rep. Jared Polis to join crowded Democratic field for Colorado governor [online], Colorado Politics [dostęp 2020-01-16] (ang.).
  111. ↑ Sam Brasch, Jared Polis Picks Dianne Primavera As His Running Mate [online], Colorado Public Radio [dostęp 2020-01-16] (ang.).
  112. ↑ Joey Bunch, It's official: Walker Stapleton joins the race for Colorado governor [online], Colorado Politics [dostęp 2020-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06] (ang.).
  113. ↑ Brian Eason, Stapleton taps GOP state lawmaker as running mate [online], The News Tribune, 11 lipca 2018 [dostęp 2018-07-11] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-11] (ang.).
  114. ↑ Election Night Reporting [online], Scytl, 6 grudnia 2018 [dostęp 2020-01-16] (ang.).
  115. ↑ Office of the President of the Senate [online], Maine State Legislature [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  116. ↑ Republican Governors Association exploits its pawn in Maine [online], MSNBC, 28 października 2014 [dostęp 2020-01-28].
  117. ↑ Scott Thistle, Maine Attorney General Janet Mills enters 2018 race for governor [online], Press Herald, 10 lipca 2017 [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  118. ↑ Moody announces GOP gubernatorial bid run by LePage insiders [online], Bangor Daily News [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  119. ↑ Official tabulation of results for Governor [online], Maine.gov (ang.).
  120. ↑ New governor, lt. governor sworn in [online], Marianas Variety, 9 września 2019 [dostęp 2020-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-09] (ang.).
  121. ↑ Torres-Palacios ticket affirmed [online], Saipan News, Headlines, Events, Ads | Saipan Tribune, 19 listopada 2017 [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  122. ↑ a b Babauta, Sablan announce candidacies [online], Saipan News, Headlines, Events, Ads | Saipan Tribune, 12 kwietnia 2018 [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  123. ↑ Commonwealth Election Commission - Election Results [online], votecnmi.gov.mp [dostęp 2020-02-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-16].
  124. ↑ Nick Heath-Brown, The Statesman's Yearbook 2016: The Politics, Cultures and Economies of the World, Springer, 7 lutego 2017, s. 1377, ISBN 978-1-349-57823-8 [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  125. ↑ Governor Larry Hogan - Official Website for the Governor of Maryland [online], Governor of Maryland [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  126. ↑ Michael Dresser, Ex-NAACP chief Ben Jealous announces candidacy for Maryland governor [online], baltimoresun.com [dostęp 2020-01-28].
  127. ↑ Rachel Chason, Boyd Rutherford and Susie Turnbull [online], 1 października 2018 (ang.).
  128. ↑ 2018 Election Results [online], elections.maryland.gov [dostęp 2020-01-28].
  129. ↑ Bob Salsberg, Charlie Baker confirms run for 2nd term as Massachusetts governor [online], Boston.com, 28 października 2017 [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  130. ↑ Democrat Jay Gonzalez launches bid for governor - The Boston Globe [online], BostonGlobe.com [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  131. ↑ Former Obama aide running for lieutenant governor [online], Lowell Sun, 7 września 2017 [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  132. ↑ PD43+ » 2018 Governor General Election [online], PD43+ [dostęp 2020-01-28] (ang.).
  133. ↑ Governor’s run for term-limited Schuette? [online], Detroit Free Press [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  134. ↑ Jonathan Oosting, Democrat Gretchen Whitmer announces run for Michigan governor [online], Detroit News [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  135. ↑ Jonathan Oosting, Whitmer taps Garlin Gilchrist II as running mate [online], Detroit News [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  136. ↑ Paul Egan, Michigan AG Schuette joins GOP race for governor [online], Detroit Free Press [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  137. ↑ Cheyna Roth, Lisa Posthumus Lyons to be on November ballot as Schuette’s Lieutenant Governor [online], michiganradio.org [dostęp 2020-01-29] (ang.).
  138. ↑ 2018 Michigan Official General Election Results - 11/06/2018 [online], mielections.us [dostęp 2020-01-21] (ang.).
  139. ↑ Steven Shepard, Minnesota Rep. Nolan won't run for reelection [online], POLITICO [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  140. ↑ Fischbach resigns from state Senate, is sworn in as lieutenant governor [online], Star Tribune [dostęp 2020-01-30].
  141. ↑ Tim Pawlenty picks Michelle Fischbach as running mate [online], Star Tribune [dostęp 2020-01-30].
  142. ↑ Rachel E. Stassen-Berger | Pioneer Press, Echoing Trump’s populist message, Jeff Johnson enters race for governor [online], Twin Cities, 10 maja 2017 [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  143. ↑ Jeff Johnson picks Donna Bergstrom as running mate in governor’s race [online], Star Tribune [dostęp 2020-01-30].
  144. ↑ Heather J. Carlson, Democrat Walz to run for governor [online], PostBulletin.com [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06] (ang.).
  145. ↑ DFL candidate for governor Tim Walz picks Peggy Flanagan, state representative from Twin Cities, as running mate [online], Star Tribune [dostęp 2020-01-30].
  146. ↑ Minnesota Secretary Of State - 2018 General Election Results [online], sos.state.mn.us [dostęp 2020-01-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-12-03].
  147. ↑ Don Walton, Ricketts embarks on re-election campaign, promises tax relief every year [online], JournalStar.com [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-30] (ang.).
  148. ↑ Hailey Konnath / World-Herald staff writer, Nebraska State Sen. Bob Krist to leave GOP, try to challenge Ricketts as third-party candidate [online], Omaha.com [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06] (ang.).
  149. ↑ Nancy Gaarder World-Herald, State Sen. Lynne Walz chosen as Democrat Bob Krist's running mate in gubernatorial race [online], Omaha.com [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06] (ang.).
  150. ↑ Nebraska Secretary of State - Election Night Results - November 6th, 2018 [online], electionresults.sos.ne.gov [dostęp 2020-01-28].
  151. ↑ a b Associated Press, Nevada Lt. Gov. Mark Hutchison rules out run for governor - Las Vegas Sun Newspaper [online], lasvegassun.com, 9 stycznia 2017 [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  152. ↑ Democrat Sisolak, longtime Clark County politician, praises Sandoval as he enters race for governor [online], thenevadaindependent.com [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  153. ↑ Attorney General Adam Laxalt, a rising Republican favorite, officially enters 2018 gubernatorial race [online], thenevadaindependent.com [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  154. ↑ Statewide - Nevada General Election 2018 [online], silverstateelection.com [dostęp 2020-01-30].
  155. ↑ Former state Treasurer Kate Marshall announces her bid for lieutenant governor [online], thenevadaindependent.com [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  156. ↑ Republican state Senate leader Michael Roberson jumps into race for lieutenant governor [online], thenevadaindependent.com [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  157. ↑ The Nevada Independent - Your State. Your News. Your Voice. [online], thenevadaindependent.com [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-24] (ang.).
  158. ↑ Frequently Asked Questions [online], National Lieutenant Governors Association (NLGA) [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  159. ↑ Ramer Holly, Sununu chosen as N.H. governor [online], Concord Monitor, 9 listopada 2016 (ang.).
  160. ↑ John DiStaso, NH Primary Source: Molly Kelly to announce gubernatorial decision next week [online], WMUR, 5 kwietnia 2018 [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-26] (ang.).
  161. ↑ 2018 General Election Information and Results - NHSOS [online], sos.nh.gov [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-12-10].
  162. ↑ New Mexico: Governor Susana Martinez [online], CREW [dostęp 2020-01-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-06] (ang.).
  163. ↑ Dan Boyd | Journal Capitol Bureau Chief, Lujan Grisham running for governor [online], abqjournal.com [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  164. ↑ Andrew Oxford | The New Mexican, Sen. Morales launches bid for lieutenant governor [online], Santa Fe New Mexican [dostęp 2020-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-12] (ang.).
  165. ↑ Michael Coleman | Journal Washington Bureau, Pearce to run for governor of New Mexico [online], abqjournal.com [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  166. ↑ Andrew Oxford, Newly registered Republican makes bid to become GOP lieutenant governor nominee [online], Santa Fe New Mexican, 30 października 2017 [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  167. ↑ New Mexico Election Results [online], electionresults.sos.state.nm.us [dostęp 2020-01-30] (ang.).
  168. ↑ Danny Hakim, Nicholas Confessore, Cuomo Promises Emergency Plan on Finance Woes, „The New York Times”, 2011, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  169. ↑ The Official Website of Governor Andrew M. Cuomo [online], Governor Andrew M. Cuomo [dostęp 2020-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-17] (ang.).
  170. ↑ The Associated Press, Molinaro tells more GOP leaders he's running for NY governor [online], NCPR [dostęp 2020-01-31].
  171. ↑ Kenneth Lovett, Marcus Molinaro picks ex-Senate candidate Julie Killian to be running mate [online], nydailynews.com [dostęp 2020-01-31].
  172. ↑ Certified Results from the November 6, 2018 General Election for Governor and Lt. Governor [online], elections.ny.gov/ (ang.).
  173. ↑ Howard Wilkinson, Why Mary Taylor Is Sprinting Away From John Kasich [online], wvxu.org [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  174. ↑ Jeremy Pelzer, l, m, Jon Husted ends campaign for Ohio governor, becomes Mike DeWine's running mate [online], cleveland, 30 listopada 2017 [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  175. ↑ Seth A. Richardson, l, m, Richard Cordray to enter governor’s race Tuesday [online], cleveland, 4 grudnia 2017 [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  176. ↑ Jessie Balmert, Could Ohio see a Cordray/DeWine rematch? [online], Cincinnati.com [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  177. ↑ Associated Press, Betty Sutton to become Richard Cordray's running mate in Ohio governor’s race, AP reports [online], cleveland, 9 stycznia 2018 [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  178. ↑ 2018 Gubernatorial General Election Results (Ohio) [online], Dave Leip's Atlas of U.S. Presidential Elections (ang.).
  179. ↑ Correction: Oklahoma Inauguration-Stitt story [online], AP NEWS, 14 stycznia 2019 [dostęp 2020-02-02].
  180. ↑ The Okie, 2018: Kevin Stitt Announces Republican Bid For Governor [online], The Okie, 17 lipca 2017 [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  181. ↑ Drew Edmondson announces run for Oklahoma governor [online], Oklahoman.com, 1 maja 2017 [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  182. ↑ a b Oklahoma Election Results, „The New York Times”, 6 listopada 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  183. ↑ Eddie Fields – for Lieutenant Governor [online] [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  184. ↑ State Sen. Anastasia Pittman, Democratic Candidate For Oklahoma Lieutenant Governor [online], Essence [dostęp 2020-02-02] (ang.).
  185. ↑ Oregon Secretary of State: Governor Kate Brown [online], Oregon Secretary of State [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  186. ↑ Hillary Borrud | The Oregonian/OregonLive, Kate Brown announces she will seek re-election [online], oregonlive, 25 września 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  187. ↑ Gary A. WarnerThe Bulletin, Bend’s Buehler running for governor [online], The Bulletin [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-21] (ang.).
  188. ↑ November 6, 2018, General Election Abstract of Votes US Representative [online] (ang.).
  189. ↑ Pa-Gov: Wolf: 'I am running for re-election in 2018' [online], PoliticsPA, 7 marca 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  190. ↑ Pa. Lt. Gov Mike Stack lost primary race because of geography, not scandals: spokesman [online], pennlive, 16 maja 2018 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  191. ↑ GOP Senator Scott Wagner of York running for governor [online], ABC27, 11 stycznia 2017 [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-26] (ang.).
  192. ↑ Liz Navratil, HARRISBURG BUREAU, Wagner, Bartos announce joint campaign for Pa. gov, lt. gov [online], inquirer, 10 listopada 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  193. ↑ Pennsylvania Elections [online], electionreturns.pa.gov [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  194. ↑ Gina for RI – Let's Keep Going [online] [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  195. ↑ Fung announces candidacy for governor [online], WPRI, 24 października 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-07-24] (ang.).
  196. ↑ a b RI.gov: Election Results [online], ri.gov [dostęp 2020-02-05].
  197. ↑ Regunberg announces bid for lieutenant governor [online], WBRU, 25 października 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  198. ↑ Candidate Profile: Paul Pence (R-RI) [online], action.mba.org [dostęp 2020-02-05].
  199. ↑ Senate - Tennessee General Assembly [online], capitol.tn.gov [dostęp 2020-02-02].
  200. ↑ Former Gov. Haslam says he will not run for Senate seat [online], WREG.com, 11 lipca 2019 [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2021-03-02] (ang.).
  201. ↑ Joel Ebert, Joey Garrison, Republican Bill Lee announces run for governor of Tennessee [online], The Tennessean [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  202. ↑ Joey Garrison, Karl Dean to run for governor of Tennessee [online], The Tennessean [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  203. ↑ State of Tennessee - Totals [online], Tennessee Secretary of State's Website (ang.).
  204. ↑ Gov. Greg Abbott remains coy about 'bathroom bill,' says he'll run for re-election [online], Dallas News, 28 marca 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  205. ↑ Patrick Svitek, Dallas County Sheriff Lupe Valdez, a Democrat, is running for governor [online], The Texas Tribune, 6 grudnia 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  206. ↑ 2018 General Election [online], Texas Secretary of State, 5 grudnia 2018 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  207. ↑ Terrence Stutz, Lt. Gov. Patrick says he has no interest in running for governor in 2018 – or ever [online], 13 lipca 2016 (ang.).
  208. ↑ Abby Livingston and Patrick Svitek, Texas Democrats begin to plot out strategy for 2018 midterms [online], The Texas Tribune, 10 lutego 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  209. ↑ Texas Election Results, „The New York Times”, 6 listopada 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  210. ↑ Terri Hallenbeck, Paul Heintz, Republican Phil Scott Elected Governor of Vermont [online], Seven Days [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  211. ↑ In first, transgender woman wins Democratic nomination for Vermont governor, „Reuters”, 15 sierpnia 2018 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  212. ↑ a b Sarah Almukhtar, Matthew Bloch, Jasmine C. Lee, Vermont Primary Election Results, „The New York Times”, 14 sierpnia 2018, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  213. ↑ X i inni, Zuckerman re-elected lieutenant governor, handily beating Turner [online], VTDigger, 7 listopada 2018 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  214. ↑ Our Campaigns - VT Lt. Governor Race - Nov 06, 2018 [online], ourcampaigns.com [dostęp 2020-02-05].
  215. ↑ Rich Kirchen, Gov. Walker officially announces re-election bid for third term at Weldall in Waukesha County [online], American City Business Journals, 5 listopada 2017 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  216. ↑ Molly Beck | Wisconsin State Journal, State Superintendent Tony Evers considers run for governor [online], madison.com [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-18] (ang.).
  217. ↑ Patrick Marley, Mandela Barnes mulls run for lieutenant governor [online], Milwaukee Journal Sentinel [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  218. ↑ Canvass Results for 2018 General Election - 11/6/2018 6:00:00 AM [online], Wisconsin Elections Commission (ang.).
  219. ↑ Margaret Robertson Ferguson, The Executive Branch of State Government: People, Process, and Politics, ABC-CLIO, 2006, s. 410, ISBN 978-1-85109-771-5 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  220. ↑ Li Zhou, Live results: Wyoming midterm elections [online], Vox.com, 19 listopada 2018 [dostęp 2020-02-05].
  221. ↑ Laura Hancock, Casper Star Tribune, Lummis not ruling out run for governor [online], Wyoming Tribune Eagle [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-13] (ang.).
  222. ↑ Laura Hancock 307-266-0581 Laura.Hancock@trib.com, Race to the top: Potential candidates dip toes into governor’s race [online], Casper Star-Tribune Online [dostęp 2020-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-13] (ang.).
  223. ↑ Wyoming Governor Election Results, „The New York Times”, 28 stycznia 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  224. ↑ Source, What the Candidates Say: Kenneth Mapp [online], St. John Source, 24 października 2018 [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  225. ↑ Governor Bryan [online], Government of the United States Virgin Islands [dostęp 2020-02-05] (ang.).
  226. ↑ Albert Bryan Jr. [online], vi.gov [zarchiwizowane z adresu 2017-10-19] (ang.).
  227. ↑ a b Virgin Islands 2018 General Election [online], The Green Papers [dostęp 2020-01-24] (ang.).
  228. ↑ USVI GENERAL ELECTION, NOVEMBER 6, 2018 [online], vivote.gov (ang.).
  229. ↑ USVI RUNOFF ELECTION, NOVEMBER 20, 2018 [online], vivote.gov (ang.).
  230. ↑ Here’s Why Washington D.C. Isn't a State [online], Time [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  231. ↑ Peter Jamison, D.C. Mayor Muriel E. Bowser announces reelection bid [online], Washington Post, 22 września 2017 (ang.).
  232. ↑ Peter Jamison, D.C. Mayor Muriel E. Bowser announces reelection bid [online], Washington Post, 22 września 2017 (ang.).
  233. ↑ This D.C. Yoga Teacher is Running for Mayor [online], Washington City Paper [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  234. ↑ Simon Carswell in Washington, American Letter: Washington’s residents left in fear of the drawn gun [online], The Irish Times [dostęp 2020-01-31] (ang.).
  235. ↑ Simon Carswell, American Letter: Washington’s residents left in fear of the drawn gun [online], Washington Post, 5 września 2015 (ang.).
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Wybory_gubernatorskie_w_Stanach_Zjednoczonych_w_2018_roku&oldid=74532442”