Synapiinapodplemię chrząszczy z nadrodziny ryjkowców i rodziny pędrusiowatych.

Synapiina
Alonso-Zarazaga, 1990
Ilustracja
Synapion ebeninum
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Nadrodzina

ryjkowce

Rodzina

pędrusiowate

Podrodzina

Apioninae

Nadplemię

Apionitae

Plemię

Apionini/Oxystomatini

Podplemię

Synapiina

Protopirapion atratulum

Morfologia

edytuj

Chrząszcze te mają owłosienie nie zagęszczone w żadnym miejscu[1].

Głowa ma czoło punktowane lub punktowane i rowkowane, rzadko nierzeźbione. Jeśli występują na nim rowki to jest ich od pięciu do siedmiu[1]. Ryjek najczęściej jest zakrzywiony[2].

Kształt przedplecza zazwyczaj jest dzwonkowaty[2]. Pokrywy zwykle są podługowato-owalne do gruszkowatych i najszersze za środkiem. Rząd drugi łączy się u wierzchołka z dziewiątym i ewentualnie z pierwszym, nie kończąc się nigdy dołkiem. Powierzchnia wyrostka śródpiersia nie jest wyniesiona powyżej powierzchni wyrostka zapiersia[1].

Punktowanie na wszystkich widocznych sternitach odwłoka jest podobne[2]. Genitalia samca mają nieuzbrojone krawędzie boczne płatów parameroidalnych, niemal płaską[1], wyraźnie na szczycie wciętą płytkę tegminalną[2], większy od niej, silnie powiększony wolny pierścień, stawowo z tym pierścieniem połączone oraz wydatne prostegium o zaokrąglonym, ściętym lub rozdwojonym wierzchołku. Środkowy płat edeagusa (prącie) zwykle ma wierzchołek w widoku bocznym podgięty na spód lub prosty. U gatunków o wierzchołku tym odgiętym do góry endofallus ma zawsze wyraźne fałdy wzmacniające w części nasadowej[1].

Taksonomia

edytuj

Takson ten wprowadził w 1990 roku Miguel Á. Alonso-Zarazaga na łamach czasopisma „Graellsia” jako jedno z podplemion w obrębie plemienia Oxystomatini[1]. W systemie Alonsa-Zarazagi i Christophera H.C. Lyala z 1999 roku oraz katalogu palearktycznych chrząszczy z 2011 roku zaliczano do niego cztery rodzaje[3][4]:

W XXI wieku stosowano systemy nie wyróżniające plemienia Oxystomatini i włączające zaliczane doń rodzaje do plemienia Apionini. W systemach tych Synapiina były wyróżniane jako jedno z podplemion Apionini[5] lub też ich rodzaje włączano do Oxystomatina[6]. W 2018 roku podplemię przywrócone zostało przez Andrieja Legałowa, ale autor ten bez komentarza podał Trichapiina jako jego synonim[2]. W niektórych późniejszych pracach krok ten nie został przyjęty i Trichapiina są traktowane jako odrębne podplemię[7].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e f Miguel Angel Alonso-Zarazaga. Revision of the supraspecific taxa in the Palaearctic Apionidae Schoenherr, 1823 (Coleoptera, Curculionoidea). 2. Subfamily Apioninae Schoenherr, 1823: introduction, keys and descriptions. „Graellsia”. 46, s. 19-156, 1990. 
  2. a b c d e A.A. Legalov. Annotated Key To Weevils Of The World. Part 1. Families Nemonychidae, Anthribidae, Belidae, Ithyceridae, Rhynchitidae, Brachyceridae And Brentidae. „Ukrainian Journal of Ecology”. 8 (1), s. 780-831, 2018. DOI: 10.15421/2018. ISSN 2520-2138. 
  3. M.A. Alonso-Zarazaga, C.H.C. Lyal: A world catalogue of families and genera of Curculionoidea (Insecta: Coleoptera) (excepting Scolytidae and Platypodidae). Barcelona: Entomopraxis, 1999, s. 59.
  4. Ivan Löbl, Aleš Smetana (red.), Catalogue of Palaearctic Coleoptera. Volume 7. Curculionoidea I, Stenstrup, Denmark: Apollo Books, 2011, s. 170-172, ISBN 978-87-88757-93-4.
  5. Patrice Bouchard i inni, Family-group names in Coleoptera (Insecta), „ZooKeys”, 88, 2011, s. 1-972, DOI10.3897/zookeys.88.807.
  6. subtribus Oxystomatina Alonso-Zarazaga, 1990. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2025-01-12].
  7. Rosana Maria de Lima, Sandreli Berenice de Oliveira Santos, Stephanie Vaz, Ana Laura Soares Gomes, Wesley Oliveira de Sousa. Description of the larva and pupa of Apion brevicorne Gerstaecker, 1854 (Coleoptera: Brentidae: Apioninae) with biological information. „Papéis Avulsos de Zoologia (São Paulo)”. 60 (13), 2020. DOI: 10.11606/1807-0205/2020.60.special-issue.08.