Wikipedia

Przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin (drogowe)

drogowe przejście graniczne
Ten artykuł dotyczy przejścia drogowego pomiędzy Dorhuskiem a Jagodzinem. Zobacz też: kolejowe przejście pomiędzy tymi miejscowościami.

Przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin – polsko-ukraińskie drogowe przejście graniczne położone w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Dorohusk, w granicach administracyjnych dwóch miejscowości – Dorohusk i Berdyszcze.

Przejście graniczne
Dorohusk-Jagodzin
Ilustracja
Widok od strony polskiej (marzec 2022)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Dorohusk/Berdyszcze

Państwo

 Ukraina

Miejscowość

Jagodzin

Rodzaj przejścia

drogowe

Rodzaj ruchu

osobowy, towarowy, mrg

Położenie na mapie gminy Dorohusk
Mapa konturowa gminy Dorohusk, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneDorohusk-Jagodzin”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneDorohusk-Jagodzin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneDorohusk-Jagodzin”
Położenie na mapie Europy
Mapa konturowa Europy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneDorohusk-Jagodzin”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Przejście graniczneDorohusk-Jagodzin”
Ziemia51°11′07,7″N 23°48′28,5″E/51,185472 23,807917
Multimedia w Wikimedia Commons

Opis

edytuj

Przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin[1] czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch osób oraz środków transportowych i towarów niezależnie od przynależności państwowej[2][3] oraz początkowo na podstawie przepustek uproszczony ruch graniczny[4], następnie zmieniony na mały ruch graniczny[5].

Do przejścia granicznego dochodzą polska droga krajowa nr 12 (w przyszłości droga ekspresowa S12) i ukraińska droga magistralna M07.

Odprawa graniczna na wjazd i wyjazd dokonywana jest na terytorium Polski przez polskie służby graniczne według kolejności: wjazd/wyjazd Straż Graniczna, Służba Celna. Odprawa graniczna dokonywana jest na 16 pasach ruchu[6]:

  • Wjazd do RP – 8 pasów ruchu:
    • 4 pasy przeznaczone dla obywateli państw trzecich i ob. UE, EOG i Szwajcarii, które oznaczone są świetlnymi tablicami LED, na których sekwencyjnie pojawiają się oznaczenia ALL PASSPORTS/CARS i TOWARY DO ZGŁOSZENIA
      • 1 pas ruchu przeznaczony dla obywateli UE, EOG i Szwajcarii, z oznaczeniem UE, EOG, CH/CARS, na przemian z NIC DO OCLENIA
      • 1 pas ruchu dla autobusów i pojazdów korpusu dyplomatycznego, z oznaczeniem ALL PASSPORTS/BUSSES naprzemiennie z CD/CCD PRIORYTET i TOWARY DO ZGŁOSZENIA
      • 2 pasy przeznaczonych dla ruchu towarowego.
  • Wyjazd z RP – 8 pasów ruchu:
    • 2 pasy przeznaczone dla obywateli państw trzecich i ob. UE, EOG i Szwajcarii, które oznaczone są ledowymi tablicami świetlnymi z oznaczeniami ALL PASSPORTS/CARS,
    • 1 pas ruchu przeznaczony dla obywateli UE, EOG i Szwajcarii, z oznaczeniem UE, EOG, CH/CARS
    • 1 pas ruchu dla autobusów i pojazdów korpusu dyplomatycznego, z oznaczeniem ALL PASSPORTS/BUSSES naprzemiennie z CD/CCD PRIORYTET
    • 2 pasy z oznaczeniem TAX FREE
    • 2 pasy przeznaczonych dla ruchu towarowego.

Podmioty odpowiedzialne

edytuj
Stan z 5 marca 2015[7]

Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów przekraczających granicę:

  • Kontrola graniczna: Placówka Straży Granicznej w Dorohusku[6][a]
  • Kontrola celna: Oddział Celny Drogowy w Dorohusku (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny w Lublinie)
  • Graniczny Inspektorat Weterynarii w Dorohusku
  • Graniczna Stacja Sanitarno–Epidemiologiczna w Dorohusku
  • Wojewódzki Inspektorat Ochrony Roślin i Nasiennictwa w Lublinie – Oddział Graniczny w Dorohusku
  • Wojewódzki Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno–Spożywczych w Lublinie.

Administracja przejścia:

  • Zespół Drogowego i Kolejowego Przejścia Granicznego w Dorohusku, podległy Wydziałowi Zamiejscowemu w Zamościu Lubelskiego Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie (stan zatrudnienia – 30 osób).

Stanowiska odpraw, miejsca postojowe

edytuj
Stan z 5 marca 2015[7]

łączna liczba stanowisk kontrolerskich w pawilonach kontroli paszportowo–celnej przy osobowych i towarowych pasach odpraw – 48, (20 dla funkcjonariuszy SG i 28 dla funkcjonariuszy SC) oraz jedno zespołowe stanowisko kontroli celnej w budynku odpraw pasażerów autobusów.

  • Liczba stanowisk odpraw celnych towarów w innych pomieszczeniach (poza pasami odpraw) – 1 w wywozie.
  • Liczba miejsc postojowych dla samochodów ciężarowych oczekujących na odprawę towarów: 40 w przywozie i 79 w wywozie.

Obiekty kubaturowe

edytuj
Stan z 5 marca 2015[7]
  • Budynek główny (1 890 m°)[b]
  • Budynek główny placówki Straży Granicznej (2 920 m²)
  • Budynek biurowy Służby Celnej (510 m²)[b]
  • Pawilony kontroli paszportowo–celnej na pasach odpraw, oba kierunki ruchu – 22 szt. (łącznie 195,80 m²)[b]
  • Budynek odpraw pasażerów autobusów na kierunku wjazdowym (180 m²)[b]
  • Budynek służb: weterynaryjnej, fitosanitarnej, sanitarnej, kontroli jakości art. rolno–spożywczych (1 380 m²)[b]
  • Budynek kontroli szczegółowej (850 m²)[b] z dwoma zadaszonymi rampami do rozładunku towarów
  • Budynki kontroli szczegółowej samochodów osobowych – 2 szt. (łącznie 67 m²)[b]
  • Budynek kontroli obecności istot żywych w przestrzeniach zamkniętych (160 m²)[b]
  • Budynek magazynowy Służby Celnej (510 m²)[b]
  • Budynek gospodarczy i myjnia samochodów placówki Straży Granicznej (133 m²)[b]
  • Budynek administratora i zaplecza technicznego przejścia (1 530 m²)[b]
  • Budynki podmiotów komercyjnych – 2 szt. (łącznie 720 m²)[b]
  • Pawilony na rogatkach: wjazdowej i wyjazdowej – 3 szt. (łącznie 27,20 m²)[b]
  • Wiaty nad pasami odpraw – 2 szt. (łącznie 6 022 m²)[b]
  • Budynek sanitarny na parkingu buforowym (79,96 m²)[b].

Media

edytuj
Stan z 5 marca 2015[7]
  • Zasilanie elektroenergetyczne: dwie własne stacje transformatorowe zasilane liniami kablowymi SN 15 kV, wyposażone w agregaty prądotwórcze
  • Sieć telefoniczna: telefonia IP oraz cyfrowa centrala telefoniczna.
  • Sieci teletechniczne: CCTV, SKD, SSWiN, SSP, TCS, OCR, WLAN.
  • Gospodarka wodno–ściekowa: zaopatrzenie w wodę z wodociągu gminnego, odprowadzanie ścieków sanitarnych do gminnej oczyszczalni ścieków, dwa zbiorniki wód opadowych (osadnikowy i przelewowy).
  • Ogrzewanie i zaopatrzenie w ciepłą wodę: ogrzewanie obiektów kubaturowych z własnych kotłowni olejowych (2), a w części elektryczne (m.in. pawilony kontroli paszportowo–celnej na pasach odpraw oraz pawilony na rogatkach). Ciepła woda dostarczana jest z kotłowni, a w części obiektów jest podgrzewana elektrycznie.

Inne elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego

edytuj
Stan z 5 marca 2015[7]
  • RTG stacjonarny do prześwietlania samochodów ciężarowych
  • Stacjonarne monitory promieniowania typu bramkowego – 2 zestawy
  • Zapory drogowe (szlabany) – 14 szt.
  • Wagi – 4 dynamiczne i 2 statyczne
  • Maszt antenowy.

Infrastruktura usługowa

edytuj
Stan z 5 marca 2015[7]

Obsługa podróżnych:

  • Izolatka/pomieszczenie do udzielenia choremu pierwszej pomocy (40,65 m²)
  • 6 agencji celnych
  • filia banku
  • 2 punkty innych usług (ubezpieczenia, mała poligrafia)
  • 7 kantorów wymiany walut
  • 1 bar
  • 17 automatów z napojami i słodyczami
  • 5 toalet publicznych.

Przejścia graniczne polsko-radzieckie

edytuj

W okresie istnienia Związku Radzieckiego funkcjonowało w tym miejscu polsko-radzieckie drogowe przejście graniczne Dorohusk lokalnego znaczenia tylko dla wymiany delegacji społeczno-politycznych, kulturalnych, sportowych i innych z województw przygranicznych PRL i ZSRR[8]. Od 24 stycznia 1986 wprowadzono[9] na podstawie przepustek uproszczony ruch graniczny[10]. Następnie od 1 października 1990 rozszerzono o ruch osobowy dla obywateli polskich i Związku Radzieckiego oraz towarowy dla obywateli Rzeczypospolitej Polskiej i Związku Radzieckiego[11]. Kontrolę graniczną osób towarów i środków transportu wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Dorohusk[12].

1 stycznia 1964 funkcjonowało przejście graniczne uproszczonego ruchu granicznego Okopy, w którym kontrolę graniczną i celną osób, towarów oraz środków transportu wykonywała 4 placówka WOP Dorohusk[13].

Uwagi

edytuj
  1. ↑ Poprzednio kontrolę graniczną wykonywała: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Dorohusku.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o W nawiasach powierzchnia użytkowa.

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 18 maja 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 531).
  2. ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Ukrainy w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 18 maja 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 530).
  3. ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 2012 r. poz. 898).
  4. ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 15 grudnia 1994 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1994 r. nr 69, poz. 617).
  5. ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisana w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku, oraz Protokół, podpisany w Warszawie dnia 22 grudnia 2008 roku, między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zmianie Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Gabinetem Ministrów Ukrainy o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Kijowie dnia 28 marca 2008 roku (Dz.U. z 2009 r. nr 103, poz. 858).
  6. ↑ a b Placówka Straży Granicznej w Dorohusku. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
  7. ↑ a b c d e f Drogowe przejście graniczne Dorohusk-Jagodzin. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2015-03-05. [dostęp 2021-12-13]. (pol.).
  8. ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52
  9. ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 31 maja 1986 r. w sprawie wejścia w życie Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisanego w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 115).
  10. ↑ Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisane w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 114).
  11. ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 11 czerwca 1991 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 1991 r. nr 20, poz. 143).
  12. ↑ Nadbużańska Brygada WOP. [w:] Muzeum Polskich Formacji Granicznych im. Władysława Raginisa [on-line]. muzeumsg.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
  13. ↑ Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza : (1945–1991) : krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998, s. 106. ISBN 83-909304-3-9.
Źródło: „https://pl.wiki.x.io/w/index.php?title=Przejście_graniczne_Dorohusk-Jagodzin_(drogowe)&oldid=72242175”