Pismo sundajskie

Pismo sundajskie (sundajski aksara Sunda) – alfabet sylabiczny stosowany w pewnym zakresie również obecnie do zapisu języka sundajskiego, oparty na dawnym sundajskim systemie pisma zwanym Aksara Sunda Kuna (stare pismo sundajskie) używanym od XIV do XVIII w.

Niezależne samogłoski

Cyfry

Współczesne pismo sundajskie zawiera 32 podstawowe znaki – 7 samogłosek (aksara swara): a, é, i, o, u, e, i eu, oraz 23 znaki spółgłoskowe (aksara ngalagena) z inherentną samogłoską „a” (ka-ga-nga, ca-ja-nya, ta-da-na, pa-ba-ma, ya-ra-la, wa-sa-ha, fa-va-qa-xa-za).

Pismo sundajskie jest wykorzystywane do zapisu nazw ulic i instytucji w prowincji Jawa Zachodnia^[1].

Przypisy

↑ RidwanR. Maulana RidwanR., Aksara-aksara di Nusantara: Seri Ensiklopedia, wyd. popr., Banguntapan, Bantul, Yogyakarta: Samudra Biru, 2021, s. 71–72, ISBN 978-623-261-195-5, OCLC 1257314755 (indonez.).

Linki zewnętrzne

Pismo sundajskie na portalu Omniglot (ang.)

[ensiklopedi-1] RidwanR. Maulana RidwanR., Aksara-aksara di Nusantara: Seri Ensiklopedia, wyd. popr., Banguntapan, Bantul, Yogyakarta: Samudra Biru, 2021, s. 71–72, ISBN 978-623-261-195-5, OCLC 1257314755 (indonez.).

[1]