Moniezia expansa
Moniezia expansa – gatunek tasiemca z rzędu Cyclophyllidea i rodziny Anoplocephalidae. Jest pasożytem wewnętrznym przeżuwaczy takich jak owce, kozy, bydło oraz renifery[1]. Osobniki dorosłe występują w jelicie cienkim. Tasiemiec był stwierdzony również u świń w Peru, a nawet opisano przypadek zakażenia się przez człowieka[2][3].
| Moniezia expansa | |
| Rudolphi, 1810 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Moniezia expansa |
Moniezia expansa jest tasiemcem osiągającym długość 10 m. Proglotydy są szerokie (około 2,5 cm) i charakteryzują się podwójnym zestawem narządów płciowych położonych po obu stronach[4].
Cykl życiowy
edytujŻywicielem pośrednim Moniezia expansa są mechowce, które zostają zainfekowane przez zjedzenie jaj pasożyta, z których wylęgają się pierwsze stadia rozwojowe, czyli onkosfery. Pasożyt przebija się następnie do hemocelu roztocza, gdzie przekształca się w cysticerkoid. Proces ten trwa 4 miesiące. Żywiciele ostateczni, przykładowo owce lub inni przeżuwacze zostają zainfekowani pasożytem, najprawdopodobniej poprzez przypadkowe zjedzenie mechowców, podczas wypasu. Po dostaniu się do ostatecznego żywiciela, pasożyt usadawia się w jelicie cienkim oraz w przeciągu 5–6 tygodni przekształca się w osobnika dorosłego. Proglotydy z jajami wydalane są wraz z kałem[5].
Chorobotwórczość
edytujInfekcja M. expansa (moniezjoza[1]) jest zwykle niegroźna i bezobjawowa. Jednakże zbyt duża liczba tasiemców może doprowadzić do braku apetytu[1], niedrożności jelita, biegunki i utraty masy[6]. Moniezjoza może wywoływać poważne straty ekonomiczne w wielkostadowej hodowli owiec[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Wanda Połeć, Bożena Moskwa, Rozwój wczesnych form larwalnych Moniezia expansa w warunkach laboratoryjnych, w: Wiadomości Parazytologiczne, nr 2/1994, s. 153
- ↑ Luis Antonio Gómez-Puerta, Maria Teresa Lopez-Urbina, Armando E. González, Occurrence of Moniezia expansa (Rud, 1810) Blanchard, 1891 (Cestoda: Anoplocephalidae) in domestic pig (Sus scrofa domestica Linnaeus, 1758) in Perú, „Veterinary Parasitology”, 158 (4), 2008, s. 380–381, DOI: 10.1016/j.vetpar.2008.08.019, ISSN 0304-4017 [dostęp 2020-06-14] (ang.).
- ↑ Atef M. el-Shazly, Tosson A. Morsy, Hamdy A. Dawoud, Human Monieziasis expansa: the first Egyptian parastic zoonosis, „Journal of the Egyptian Society of Parasitology”, 34 (2), 2004, s. 515–518, ISSN 1110-0583, PMID: 15287174 [dostęp 2020-06-14].
- ↑ Heinz Mehlhorn (red.), Moniezia expansa, Berlin, Heidelberg: Springer, 2008, s. 841–841, DOI: 10.1007/978-3-540-48996-2_1990, ISBN 978-3-540-48996-2 [dostęp 2020-06-14] (ang.).
- ↑ Yadav i inni, Medical management of Moniezia expansa infection in a buck: A case report., „Journal of Pharmacognosy and Phytochemistry, 8(1), 1686-1688”, 2019.
- ↑ D.C. Elliott, Tapeworm (Moniezia expansa) and its effect on sheep production: The evidence reviewed, „New Zealand Veterinary Journal”, 34 (5), 1986, s. 61–65, DOI: 10.1080/00480169.1986.35289, ISSN 0048-0169, PMID: 16031272 [dostęp 2020-06-14].