Malinniki
Malinniki (dodatkowa nazwa w języku białoruskim Mаліннікі; w miejsc. gwarze Malinnyki[6]), Maleniki – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie bielskim, w gminie Orla[5][7]. Leży przy drodze krajowej nr 66.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2011) | |
Strefa numeracyjna |
85 |
Kod pocztowy |
17-106[4] |
Tablice rejestracyjne |
BBI |
SIMC |
0038190[5] |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podlaskiego | |
Położenie na mapie powiatu bielskiego | |
Położenie na mapie gminy Orla | |
52°39′42″N 23°17′12″E/52,661667 23,286667[1] |
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0038209 | Baranowce | kolonia |
0038215 | Malinniki-Kolonia | kolonia |
O wsi
edytujWieś jest siedzibą sołectwa Malinniki, w którego skład wchodzi również miejscowość Malinniki-Kolonia. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.
Wieś zamieszkiwana jest przez mniejszość białoruską[8]. Mieszkańcy Malinnik w codziennych kontaktach posługują się między sobą ukraińską gwarą podlaską, lecz w wyniku uwarunkowań historyczno-geograficznych nie wykształcili ukraińskiej odrębności narodowej przyjąwszy białoruską tożsamość narodową[6][9]. W Malinnikach działa białoruski zespół folklorystyczny Malinki wykonujący utwory ludowe w tutejszej gwarze[8].
Prawosławni mieszkańcy wsi należą do parafii św. Proroka Eliasza w Podbielu. W pobliżu wsi znajduje się czynny prawosławny cmentarz z XIX wieku[10] wraz z cerkwią pw. św. Gabriela Męczennika. Natomiast wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Zygmunta w Kleszczelach[11].
Na przełomie XVIII i XIX wieku wieś Malinniki (i Zaleszany) były własnością generała Karola Malczewskiego, postaci barwnej, zasłużonej dla historii Polski, przyjaciela Klemensa Branickiego i króla Stanisława Augusta. Po jego bezpotomnej śmierci w 1809 roku majątek podzielony w wyniku dziedziczenia i sprzedaży przetrwał do końca wieku XIX jako trzy majątki niezależne, będące własnością: Aleksandra Malczewskiego, Dymitra Rozwadowskiego i Stanisława Lipnickiego[potrzebny przypis].
Urodzeni w Malinnikach
edytuj- Stefan Kopa – muzyk, folklorysta, popularyzator kultury muzycznej podlaskich Białorusinów
Przypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 76153
- ↑ Wieś Malinniki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-12-13] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 760 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ a b Jerzy Hawryluk. Chichot Stalina nad orlańską gminą, czyli nazwy «trochu po-naszomu, trochu po-czort-znaje-jakomu. „Над Бугом і Нарвою”. 6 (118), XI-XII 2011. Związek Ukraińców Podlasia. ISSN 1230-2759. [dostęp 2015-10-22]. (pol.).
- ↑ a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ a b "Malinki" wieś Malinniki, gm. Orla. [w:] Poznaj zwyczaje swojego regionu [on-line]. Suwalski Dziennik Internetowy "Suwalki24.pl", 2014-08-04. [dostęp 2016-10-07].
- ↑ Jerzy Hawryluk. Chto my je? Jakaja nasza mowa?. „Над Бугом і Нарвою”. 3, 2005. Związek Ukraińców Podlasia. [dostęp 2016-10-07]. (pol.).
- ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 42.
- ↑ Opis parafii św. Zygmunta na stronie diecezji
Linki zewnętrzne
edytuj- Malinniki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 296 .
- Zdjęcia z cmentarza