Janina Tomaszewska

Janina Tomaszewska (ur. 9 września 1911, zm. 26 października 1998) – polska fizjoterapeutka, lekarz, pediatra, rehabilitant (jedna z pierwszych specjalizacji w tym zakresie w Polsce), długoletnia współpracowniczka prof. Wiktora Degi^[1].

Życiorys

Była córką Waleriana Sikorskiego (1876–1946, nauczyciela i metodyka wychowania fizycznego, wykładowcy w Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Poznańskiego, doradcy rządowego)^[1], siostra Zbigniewa.

Ukończyła Studium Wychowania Fizycznego przy Wydziale Lekarskim oraz Wydział Lekarski Uniwersytetu Poznańskiego. Przed 1939 tworzyła początki gimnastyki wyrównawczej w szkołach na terenie Poznania^[1].

Po zakończeniu II wojny światowej zatrudniła się w Klinice Ortopedii i Rehabilitacji Akademii Medycznej w Poznaniu (adiunkt). Od 1948 organizowała i prowadziła tam oddział usprawniania leczniczego. Był to drugi taki oddział na świecie po nowojorskim, który stworzono w 1947. Doktoryzowała się w 1950, a habilitowała w 1964. W 1953 została jedną z dwóch pierwszych w Polsce specjalistów w zakresie rehabilitacji^[2]. Od 1961 do 1978 kierowała Kliniką Rehabilitacji Instytutu Ortopedii i Rehabilitacji poznańskiej Akademii Medycznej. Od 1960 była kierownikiem Ośrodka Szkoleniowego rehabilitacji Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie. Wniosła kluczowy wkład w szkolenia pierwszych polskich specjalistów rehabilitacji^[1], a także w rozwój sportu osób niepełnosprawnych^[3]. W 1978 przeszła na emeryturę^[4].

Zainteresowania

Do jej głównych zainteresowań naukowych należały: metodyka rehabilitacji dzieci z bocznym skrzywieniem kręgosłupa, usprawnianie chorych po złamaniu kręgosłupa z uszkodzeniem rdzenia kręgowego, rehabilitacja chorych po amputacjach i usprawnianie pacjentów w schorzeniach reumatoidalnych. Stworzyła lub współtworzyła ponad 110 publikacji naukowych. Działała społecznie. Pełniła m.in. funkcję przewodniczącej Komitetu Organizacyjnego I Krajowego Zjazdu Absolwentów Wyższych Uczelni Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji w Poznaniu (1962). Założono wówczas pierwsze oficjalne stowarzyszenie polskich fizjoterapeutów. Była członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem oraz Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego^[1].

Prace

Wybrane prace:

Badania patokinetyki mięśni po amputacji uda (1964),
Influence of rehabilitation treatment on rheumatic muscles (1968),
Parapodium dla dorosłych paraplegików (1976),
Problemy protezowania w przebiegu rehabilitacji osób z wrodzonymi ubytkami kończyn górnych (1979),
autorstwo rozdziałów w pracy Ortopedia i rehabilitacja (red. W. Dega, wyd. II, 1968)^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Sławomir Jandziś, Mariusz Migała, Tomaszewska Janina, w: Sekcja Historyczna Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii
↑ red. Michał Musielak, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w latach 1950–2019, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2019, s. 134, ISBN 978-83-232-3456-2
↑ Tomasz Jurek, Maciej Łuczak, Izabela Wyszowska, Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu w latach 1950-2019, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2019, s. 375, ISBN 978-83-232-3463-0
↑ Katedra Rehabilitacji i Fizjoterapii UMP, Historia rehabilitacji w ośrodku poznańskim

[toma-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Sławomir Jandziś, Mariusz Migała, Tomaszewska Janina, w: Sekcja Historyczna Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii

[2] red. Michał Musielak, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w latach 1950–2019, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2019, s. 134, ISBN 978-83-232-3456-2

[3] Tomasz Jurek, Maciej Łuczak, Izabela Wyszowska, Akademia Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu w latach 1950-2019, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 2019, s. 375, ISBN 978-83-232-3463-0

[4] Katedra Rehabilitacji i Fizjoterapii UMP, Historia rehabilitacji w ośrodku poznańskim

[1]

[2]

[3]

[4]