Józef Wiśniewski (1891–1937)
Józef Ignacy Wiśniewski (ur. 21 maja 1891 w Tarnowie, zm. 23 lipca 1937 w Częstochowie) – inspektor Straży Granicznej, działacz niepodległościowy, major piechoty Wojska Polskiego.
| |
| inspektor SG | |
| Pełne imię i nazwisko |
Józef Ignacy Wiśniewski |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 maja 1891 |
| Data i miejsce śmierci |
23 lipca 1937 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1931–1937 |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant inspektoratu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys
edytujUrodził się w Tarnowie, ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Feliksa i Marii z Głowackich[1].
Od 1908 był czynnym członkiem Związku Walki Czynnej, a następnie Związku Strzeleckiego[2]. W 1913 ukończył letni kurs instruktorski w Stróży[1]. Od sierpnia 1914 walczył w szeregach 1 Pułku Piechoty, a następnie 5 Pułku Piechoty[2]. 5 marca 1915 został mianowany podporucznikiem[3]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został wcielony do armii austro-węgierskiej i skierowany na front włoski[2]. Tam wziął czynny udział w akcji antyaustriackiej, prowadzonej przez byłych legionistów wśród austriackich żołnierzy Słowian. Zagrożony aresztowaniem i postawieniem przed sądem polowym zdezerterował, wrócił do kraju i wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej[2].
7 maja 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Legionów Polskich, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podporucznika, zaliczony do I Rezerwy armii, z równoczesnym powołaniem do służby czynnej na czas wojny i przydzielony do 1 Pułku Piechoty Legionów z dniem 10 grudnia 1918[4]. W czerwcu 1921 pełnił służbę w 42 Pułku Piechoty[5]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 130. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6]. Później został przeniesiony do 12 Pułku Piechoty w Wadowicach na stanowisko pełniącego obowiązki komendanta kadry batalionu zapasowego[7]. 1 grudnia 1924 został mianowany majorem ze starszeństwem z 15 sierpnia 1924 i 13. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Po awansie w dalszym ciągu pełnił służbę w 12 pp, bez określonej funkcji[9]. W maju 1925 został przeniesiony do 84 Pułku Piechoty w Pińsku na stanowisko kwatermistrza[10]. W maju 1927 został przeniesiony do 70 Pułku Piechoty w Pleszewie na stanowisko dowódcy I batalionu[11]. W kwietniu 1928, w związku z likwidacją I baonu, został przesunięty na stanowisko dowódcy II batalionu[12][13]. W marcu 1930 został przeniesiony do kadry oficerów piechoty z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Powiatowej Komendy Uzupełnień Czortków na stanowisko pełniącego obowiązki kierownika I referatu administracji rezerw[14]. Z dniem 30 czerwca 1930 został przeniesiony w stan spoczynku[15].
W 1931 został przyjęty do Straży Granicznej w stopniu inspektora. Pełnił kolejno służbę na stanowisku komendanta Inspektoratu Granicznego Łomża, komendanta Centralnej Szkoły Straży Granicznej i w końcu komendanta Inspektoratu Granicznego Częstochowa[2].
W 1934, jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr I. Był wówczas w grupie oficerów „pełniących służbę w Straży Granicznej”[16].
W styczniu 1937 ciężko zachorował. Zmarł 23 lipca tego roku w Częstochowie[2]. Został pochowany na Cmentarzu Kule (sektor 27-Z-2)[17].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Niepodległości – 25 stycznia 1933 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[18]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi – 19 marca 1935 „za zasługi w służbie straży granicznej”[19]
Przypisy
edytuj- ↑ a b Wiśniewski Józef Ignacy. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-11-27].
- ↑ a b c d e f Wspomnienie pośmiertne ↓, s. 26–27.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 13.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 55 z 20 maja 1919 roku, poz. 1714, 1737.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 143.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 39.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 158, 405.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 734.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 150, 350.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 55 z 22 maja 1925 roku, s. 264, 276.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 23 maja 1927 roku, s. 146.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 174.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 84, 173.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 90.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 225.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 326, 844.
- ↑ Cmentarz Kule w Częstochowie - wyszukiwarka osób pochowanych [online], czestochowakule.grobonet.com [dostęp 2020-12-15].
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33.
- ↑ M.P. z 1935 r. nr 65, poz. 85.
Bibliografia
edytuj- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Ś.p. insp. Józef Wiśniewski. „Czaty”. 15, 1937-08-05. Warszawa: Komenda Straży Granicznej.