Ilian, imię świeckie Giennadij Michajłowicz Wostriakow (ur. 16 października 1945 w Czelabińsku) – rosyjski biskup prawosławny.

Ilian
Giennadij Wostriakow
Biskup sierpuchowski
Kraj działania

Rosja

Data i miejsce urodzenia

16 października 1945
Czelabińsk

Biskup sierpuchowski
Okres sprawowania

1991–1997

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia moskiewska obwodowa

Śluby zakonne

luty 1974

Diakonat

1974

Prezbiterat

1974

Chirotonia biskupia

25 listopada 1979

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

25 listopada 1979

Miejscowość

Moskwa

Miejsce

Sobór Objawienia Pańskiego

Konsekrator

Pimen

Współkonsekratorzy

Doroteusz (Filip), Aleksy (Ridigier), Juwenaliusz (Pojarkow), Hiob (Tywoniuk)

Życiorys

edytuj

Pochodzi z rodziny robotniczej. W 1964 ukończył w Czelabińsku szkołę średnią. W latach 1964–1967 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po odbyciu służby podjął pracę w fabryce w Czelabińsku. W 1969 został przyjęty od razu na III rok moskiewskiego seminarium duchownego. W 1971, po jego ukończeniu, podjął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej. Od 1973 był osobistym sekretarzem przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Stosunków Cerkiewnych metropolity krutickiego i kołomieńskiego Juwenaliusza. W lutym 1974 złożył przed nim wieczyste śluby zakonne, następnie zaś przyjął z jego rąk święcenia diakońskie i kapłańskie. W 1975 uzyskał tytuł kandydata nauk teologicznych. W latach 1976–1978 kontynuował studia na Papieskim Uniwersytecie w Rzymie. W 1977 otrzymał godność igumena. Po powrocie z Włoch został zaliczony do mnichów ławry Troicko-Siergijewskiej i na nowo podjął pracę w Wydziale Stosunków Zewnętrznych, zajmując się w szczególności relacjami Patriarchatu z Kościołem katolickim. W 1979 został archimandrytą.

25 listopada 1979 miała miejsce jego chirotonia na biskupa sołnecznogorskiego. Ceremonia odbyła się w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie, zaś duchowny został skierowany do pracy w Kościele Prawosławnym Czechosłowacji. W charakterze konsekratorów w obrzędzie wzięli udział patriarcha moskiewski i całej Rusi Pimen, metropolita Pragi Doroteusz, metropolita talliński i estoński Aleksy, metropolita kruticki i kołomieński Juwenaliusz oraz biskup zarajski Hiob.

16 lipca 1982 został biskupem kałuskim i borowskim. W lipcu 1990 przeniesiono go na katedrę tobolską i tiumeńską, jednak już w październiku tego samego roku zrezygnował z urzędu i został przeniesiony w stan spoczynku. W 1991 zwrócił się do Świętego Synodu Kościoła z prośbą o powierzenie mu godności biskupa sierpuchowskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej, związanej z pełnieniem funkcji kierownika placówki zamiejscowej Patriarchatu przy cerkwi w Karlowych Warach. Zadania te pełnił do 1997, gdy zwrócił się o przeniesienie w stan spoczynku z powodu złego stanu zdrowia.

Bibliografia

edytuj