Glenn Cunningham (lekkoatleta)
Glenn Vernice Cunningham (ur. 4 sierpnia 1909 w Atlancie, w stanie Kansas, zm. 10 marca 1988 w Menifee, w stanie Arkansas[1]) – amerykański lekkoatleta (średniodystansowiec), wicemistrz olimpijski z 1936.
 Glenn Cunningham w 1933 | ||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1909 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 marca 1988 | |||||||||
| Wzrost |
178 cm | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Wychował się w Elkhart. W dzieciństwie został ciężko poparzony w pożarze szkoły, w którym zginął jego starszy brat. Groziła mu amputacja nóg, a lekarze wątpili, czy będzie w stanie chodzić. Cunningham poprzez długotrwałe ćwiczenia i masaże odzyskał sprawność w nogach i zaczął biegać[2].
Stał się znanym średniodystansowcem. Zajął 4. miejsce w biegu na 1500 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1932 w Los Angeles[1]. 25 marca 1933 w Chicago poprawił halowy rekord świata w biegu na 1 milę wynikiem 4:09,8. 24 lutego 1934 w Nowym Jorku ustanowił halowy rekord świata w biegu na 1500 metrów czasem 3:52,2, a 17 marca tego roku w Nowym Jorku poprawił swój halowy rekord świata w biegu na milę wynikiem 4:08,4[3]. 16 czerwca 1934 w Princeton ustanowił rekord świata w biegu na 1 milę na otwartym stadionie czasem 4:06,8[4]. 23 lutego 1935 w Nowym Jorku poprawił swój halowy rekord świata w biegu na 1500 metrów osiągając czas 3:50,5[3].
Na igrzyskach olimpijskich w 1936 w Berlinie zdobył srebrny medal w biegu na 1500 metrów, za Jackiem Lovelockiem z Nowej Zelandii, który ustanowił w tym biegu rekord świata (3:47,8), a przed obrońcą tytułu Luigim Beccalim z Włoch. Czas Cunninghama – 3:48,4 – był również lepszy od dotychczasowego rekordu świata[1]. Dwa tygodnie później, 20 sierpnia w Sztokholmie Cunningham ustanowił rekord świata w biegu na 800 metrów wynikiem 1:49,7[5].
Ustanowił kolejny halowy rekord świata w biegu na 1500 metrów 26 lutego 1938 w Nowym Jorku czasem 3:48,4, a 12 marca tego roku, również w Nowym Jorku, poprawił swój halowy rekord świata w biegu na milę wynikiem 4:07,4. Wcześniej, 3 marca w Hanover przebiegł ten dystans w czasie 4:04,4, ale na bieżni o nieregulaminowym rozmiarze[3].
Cunningham był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w biegu na 800 metrów w 1933[6] oraz mistrzem w biegu na 1500 metrów w latach 1933 i 1935-1938, wicemistrzem w 1934 i 1940 oraz brązowym medalistą w 1932[7]. Był również akademickim mistrzem USA (NCAA) w biegach na 1500 metrów w 1932 i na l milę w 1933[8].
Oprócz rekordów świata na 800 metrów i na milę ustanawiał czterokrotnie rekord Stanów Zjednoczonych na 1500 metrów do wyniku 3:48,4 (6 sierpnia 1936 w Berlinie)[9]. Jego rekord życiowy na tym dystansie wynosił 3:48,0 (19 czerwca 1940 we Fresno)[1].
Cunningham uzyskał bakalaureat na Uniwersytecie Kansas w 1933, magisterium na Uniwersytecie Iowa w 1936 oraz doktorat na Uniwersytecie Nowojorskim. Był wykładowcą wychowania fizycznego w Cornell College w latach 1940-1944, następnie służył w United States Navy, a od 1947 prowadził ranczo, na którym pomagał w wychowaniu dzieci pochodzących ze społecznie upośledzonych rodzin[10].
W 1974 został wybrany do USA Track & Field Hall of Fame[11].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Glenn Cunningham [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-10] (ang.).
- ↑ Leroy Watson jr., Forgotten Stories of Courage and Inspiration: Glenn Cunningham [online], Bleacher Report [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-01] (ang.).
- ↑ a b c IAAF Istanbul 2012 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 273-274 [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 626 [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ IAAF Moscow 2013 Statistics Handbook [online], IAAF, s. 625 [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ History of US Nationals Results: 800 Meters - Men [online], Track & Field News [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ History of US Nationals Results: 1500 Meters - Men [online], Track & Field News [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ NCAA Division I Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 47. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
- ↑ Glenn Cunningham, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- ↑ Glenn Cunningham [online], USA Track & Field Hall of Fame [dostęp 2020-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-01] (ang.).
Bibliografia
edytuj- Glenn Cunningham, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-01-06] (ang.).
- Glenn Cunningham [online], USA Track & Field Hall of Fame [dostęp 2020-12-04] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-01] (ang.).
- Leroy Watson jr., Forgotten Stories of Courage and Inspiration: Glenn Cunningham [online], Bleacher Report [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-01] (ang.).
- Glenn Cunningham, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2014-01-06] (ang.).