Anna Cetera-Włodarczyk
Anna Urszula Cetera-Włodarczyk (ur. 1970[1]) – polska anglistka i literaturoznawczyni, szekspirolożka, wykładowczyni Uniwersytetu Warszawskiego.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | |
| Doktor habilitowana nauk humanistycznych | |
| Specjalność: literatura angielska | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
24 września 1998 – literaturoznawstwo |
| Habilitacja |
22 czerwca 2010 – literaturoznawstwo |
| Nauczycielka akademicka | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Warszawski; Wydział Neofilologii; Instytut Anglistyki |
| Stanowisko |
prodziekan ds. rozwoju kadry naukowej (2020−2024) |
Życiorys
edytujAbsolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. S. Żeromskiego w Jeleniej Górze i laureatka Olimpiady Literatury i Języka Polskiego (1989)[2]. Ukończyła studia magisterskie w zakresie filologii angielskiej na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1994) oraz licencjackie tamże w zakresie historii kultury europejskiej (1995)[3]. W 1995 została wpisana na listę tłumaczy przysięgłych języka angielskiego[4].
Studiowała pod kierunkiem Henryka Zbierskiego[5]. W 1998 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie literaturoznawstwo na UAM na podstawie rozprawy o semiotyce polskich przekładów „Króla Leara”. Habilitowała się w 2010 na Uniwersytecie Warszawskim, przedstawiwszy dzieło Smak morwy. U źródeł recepcji przekładów Szekspira w Polsce[6].
Jej zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia: interpretacji, przekładów, recepcji dzieł Williama Szekspira; literatury i kultury renesansu; teorii, praktyki i krytyki przekładu literackiego; komparatystyki i humanistyki cyfrowej[3]. Od 2009 jest redaktorką naukową serii nowych przekładów Szekspira autorstwa Piotra Kamińskiego: Ryszarda II (2009, 2023), Makbeta (2011, 2022), Wieczoru Trzech Króli (2012), Burzy (2012, 2022[7]), Opowieści zimowej (2014), Kupca weneckiego (2015, 2021)[8].
W latach 2016–2024 kierowała dwoma projektami NCN: Polskie przekłady Shakespeare’a w XIX wieku: zasoby, strategie, recepcja oraz Polskie przekłady Shakespeare’a w XX i XXI wieku: zasoby, strategie, recepcja, w wyniku których powstało cyfrowe repozytorium Polski Szekspir UW[9], udostępniające przekłady oraz omówienia sylwetek tłumaczy, strategii i recepcji tłumaczeń.
Zawodowo związana z Zakładem Literatury Brytyjskiej Instytutu Anglistyki Wydziału Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego[3]. Prodziekan ds. rozwoju kadry naukowej w latach 2020–2023[10]. Członkini Rady Naukowej Dyscypliny Literaturoznawstwo w kadencjach 2019–2020, 2021–2024 z nominacji rektorskiej[11].
Od 2019 współpracuje z Kierunkiem Reżyseria Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[12].
Publikacje
edytujAutorka artykułów w polskich i anglojęzycznych periodykach (Shakespeare, Cahiers Élisabéthains, Przegląd Humanistyczny, Przekładaniec) i wydawnictwach tematycznych[13], w tym o przekładzie teatralnym w The Cambridge Guide to the Worlds of Shakespeare (red. Bruce Smith, 2016)[14].
Monografie
- Polskie przekłady Shakespeare'a w XX i XXI wieku. Zasoby strategie, recepcja (przy współudziale Mateusza Godlewskiego i Przemysława Pożara), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2024, ISBN 978-83-235-6587-1.
- Polskie przekłady Shakespeare’a w XIX wieku. Część 1. Zasoby, strategie, recepcja (z Alicją Kosim), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019, ISBN 978-83-235-3866-0
- Polskie przekłady Shakespeare’a w XIX wieku. Część 2. Wybór tekstów (z Alicją Kosim), Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019, ISBN 978-83-235-3898-1.
- Szekspiromania. Księga dedykowana pamięci Andrzeja Żurowskiego, (red.), Warszawa: Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2013, ISBN 978-83-235-1074-1.
- Smak morwy. U źródeł recepcji przekładów Szekspira w Polsce. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2009, ISBN 978-83-235-0582-2.
- Enter Lear. The Translator’s Part in Performance. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2008, ISBN 978-83-235-2922-4.
Przypisy
edytuj- ↑ NUKAT|n 98042003 [online], viaf.org [dostęp 2022-08-15].
- ↑ Laureaci Olimpiady Literatury i Języka Polskiego [online], olijp.pl, s. 30 [dostęp 2022-09-16] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-09].
- ↑ a b c Wykładowcy / prof. ucz. dr hab. Anna Cetera-Włodarczyk [online], IA UW [dostęp 2022-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2021-08-05].
- ↑ Lista tłumaczy przysięgłych / Tłumacze przysięgli / Rejestry i ewidencje / Biuletyn Informacji Publicznej / dr hab Cetera-Włodarczyk Anna [online], arch-bip.ms.gov.pl [dostęp 2022-08-15].
- ↑ Anna Cetera-Włodarczyk, Jacek Fabiszak, Prof. dr hab. Henryk Zbierski [online], towarzystwoszekspirowskie.pl [dostęp 2022-09-16].
- ↑ Dr hab. Anna Urszula Cetera-Włodarczyk (Cetera), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-08-15].
- ↑ Burza [online], WUW [dostęp 2022-11-27] (pol.).
- ↑ Kupiec wenecki, ISBN 978-83-235-4973-4 [dostęp 2022-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-15].
- ↑ Repozytorium polskich przekładów Williama Shakespeare’a: zasoby, strategie tłumaczenia i recepcja [online], polskiszekspir.uw.edu.pl [dostęp 2024-09-22].
- ↑ Władze Wydziału [online], Wydział Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego [dostęp 2022-08-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-03-19].
- ↑ Literaturoznawstwo [online], Rady Naukowe [dostęp 2022-09-16].
- ↑ Pedagodzy — Akademia Teatralna [online], at.edu.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ prof. ucz. dr hab. Anna Cetera-Włodarczyk [online], Wydział Neofilologii Uniwersytetu Warszawskiego [dostęp 2022-09-16].
- ↑ Anna Cetera, Translating Shakespeare for Performance, Bruce R. Smith (red.), Cambridge: Cambridge University Press, 2016, s. 1375–1380, DOI: 10.1017/9781316137062.189, ISBN 978-1-316-13706-2 [dostęp 2022-09-16].