51 Pułk Piechoty (Cesarstwo Niemieckie)

jednostka wojskowa

51 Pułk Piechoty (4 Dolnośląski) (niem. 4. Niederschlesisches Infanterie-Regiment Nr. 51) – oddział piechoty niemieckiej okresu Cesarstwa Niemieckiego.

51 pułk piechoty
Infanterie-Regiment Nr. 51
Ilustracja
Historia
Państwo

 Cesarstwo Niemieckie

Sformowanie

1860

Rozformowanie

1919

Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Wrocław

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

VI Korpus Armijny

Charakterystyka

edytuj

Pułk został sformowany 5 maja 1860. Stacjonował we Wrocławiu[1]. Wchodził w skład VI Korpusu Armijnego[1].

W wyniku mobilizacji, w sierpniu 1914 pułk osiągnął gotowość bojową i w składzie 22 Brygady Piechoty 11 Dywizji[2] został wysłany na front zachodni[3]. Na stopie wojennej pułk liczył początkowo 3287 żołnierzy i dysponował 53-osobowym sztabem. Jego trzon stanowiły trzy bataliony piechoty liczące etatowo po 1079 żołnierzy. Te dzieliły się na cztery trzyplutonowe kompanie. Ponadto pułk posiadał organiczną kompanię karabinów maszynowych[4]. W kolejnych latach w armii cesarskiej następowała restrukturyzacje wojsk. Wprowadzono nowy model „dywizji wz. 1915”. Zgodnie z jej etatem, pozostawiono w pułku 97-osobową kompanię karabinów maszynowych z 15 kaemami, ale liczebność batalionu piechoty zmniejszono do 650 żołnierzy[5]. Słabszym liczebnie batalionom dodano jednak kompanię karabinów maszynowych, a w 1917 pluton granatników i pluton moździerzy[6].

 
Koszary we Wrocławiu

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj