Zygmunt Goldszlag
Zygmunt Goldszlag (Goldschlag) (ur. 26 czerwca 1896 w Kołomyi, zm. 29 lipca 1920 pod Surażem[1]) – podoficer Legionów Polskich i oficer Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 podporucznik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
26 czerwca 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
29 lipca 1920 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1920 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki |
I Brygada Legionów Polskich |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
.png){kind=small}
Życiorys
edytujUrodził się w rodzinie żydowskiej Wolfa i Debory z d. Gottleib, siostry Leopolda i Maurycego[2]. Kształcił się w gimnazjum w Jaśle, w 1914 r. ukończył siódmą klasę. Egzamin maturalny zdał eksternistycznie jesienią następnego roku w Wiedniu[3]. Był członkiem Związku Strzeleckiego. Od 6 sierpnia 1914 w Legionach Polskich, żołnierz 1. batalionu I Brygady Legionów Polskich, gdzie należał do oddziału wywiadowczego „Świętopełka”. Od 15 sierpnia 1915 w 1 pułku ułanów z którym walczył podczas I wojny światowej[2]. Od 3 lutego do 4 kwietnia 1917 był słuchaczem kawaleryjskiego kursu podoficerskiego, który ukończył z wynikiem dobrym, w stopniu ułana. W lipcu tego roku, po kryzysie przysięgowym, został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej.
Od listopada 1918 w odrodzonym wojsku polskim, zorganizował pluton ochotników i zajął Janów i Krzywoczyce. Od 1 stycznia 1919 w III batalionie 5 pułku piechoty, gdzie zajmował stanowisko dowódcy plutonu i kompanii. Po odniesionej ranie w kwietniu 1919 został urlopowany. W październiku 1919 r. został przyjęty na Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Warszawskiego i kontynuował studia chemiczne, rozpoczęte wcześniej na Uniwersytecie Jagiellońskim. Odbył w tym czasie kurs chemiczno-pirotechniczny, po czym zapewne na początku 1920 r. został przydzielony do Oddziału IV Kwatermistrzowskiego frontu litewsko-białoruskiego, a następnie 20 marca 1920 r. do Parku Uzbrojenia Artylerii w Wilnie[4]. Od czerwca 1920 ponownie jako ochotnik na froncie w składzie 1. kompanii czołgów 1 pułku czołgów brał udział w walkach w okolicach Białegostoku i Łap. Poległ w walkach 201 ochotniczego pułku piechoty pod Surażem jako dowódca oddziału[2]. Był kawalerem[2]. 14 października 1920 został pośmiertnie zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich[5].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3167 – pośmiertnie[2]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 13 kwietnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[6][2]
Przypisy
edytuj- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 223, jako „Goldszlag Zygmunt ppor. 201 pp”.
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1993 ↓, s. 61.
- ↑ Marek Gałęzowski, Zygmunt Bronisław Goldschlag [w:] idem, „Tam, gdzie największe niebezpieczeństwo, szedł pierwszy”. Sylwetki Żydów – uczestników walk o niepodległość i granice Polski w latach 1914–1921, Warszawa: IPN, 2024, s. 179.
- ↑ Ibidem, s. 184.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 40 z 20 października 1920 roku, s. 1066, jako „ś.p. Goldschlag Zygmunt”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137, jako „kpt. ś.p. Goldschlag Zygmunt”.
Bibliografia
edytuj- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Marek Gałęzowski, Zygmunt Bronisław Goldschlag [w:] idem, „Tam, gdzie największe niebezpieczeństwo, szedł pierwszy”. Sylwetki Żydów – uczestników walk o niepodległość i granice Polski w latach 1914–1921, Warszawa: IPN, 2024, s. 179-185.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- T. Dubicki, G. Łukomski: "Żydzi – żołnierze Rzeczypospolitej 1794–1945". [dostęp 2020-05-06]. (pol.). s. 127.