Zygmunt Chruściński

polski piłkarz

Zygmunt Chruściński (ur. 17 lutego 1899 w Krakowie, zm. 29 czerwca 1952 tamże) – polski piłkarz występujący na pozycji pomocnika lub napastnika, reprezentant Polski w latach 1924–1932, trener piłkarski, dziennikarz sportowy.

Zygmunt Chruściński
Data i miejsce urodzenia

17 lutego 1899
Kraków

Data i miejsce śmierci

29 maja 1952
Kraków

Wzrost

181 cm

Pozycja

środkowy pomocnik, napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1912–1919 Cracovia
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1919–1935 Cracovia 163 (38)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1924–1932  Polska 9 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1927 Garbarnia Kraków
RKS Czechowice
TS Mościce
KS Chełmek
1945–1947 Cracovia
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi (II RP)

Kariera klubowa

edytuj

W Cracovii trenował od 1912 roku, ale do pierwszej drużyny przebił się w roku 1919. Występował w niej do końca swojej kariery. Początkowo grał w ataku, później cofnięto go do pomocy. Jest jednym z dwóch obok Stanisława Malczyka zawodników, który ma w dorobku trzy tytuły mistrzowskie w piłce nożnej i wicemistrzowski w 1934 roku. W Cracovii (w latach 1919–1935) rozegrał 422 mecze, co było do roku 1957 klubowym rekordem.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

Dziewięciokrotnie (w latach 1924–1932) reprezentował barwy narodowe, strzelając jednego gola. Dwukrotnie był kapitanem reprezentacji.

Kariera trenerska

edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej był trenerem, prowadził Garbarnię Kraków, RKS Czechowice, TS Mościce, KS Chełmek oraz Cracovię.

Kariera dziennikarska

edytuj

Był dziennikarzem sportowym w Echu Krakowa i jednym z założycieli czasopisma Piłkarz.

Życie prywatne

edytuj
 
Grób Zygmunta Chruścińskiego na cmentarzu Rakowickim w Krakowie

Zmarł nagle, w wieku 53 lat, 29 czerwca 1952 w Krakowie, gdzie został pochowany na cmentarzu Rakowickim.

Jego syn Leszek grał również w Cracovii, a wnuk – krakowski muzyk Jacek Chruściński – napisał popularną piosenkę kibiców Cracovii pt. „Pasiaste serce”.

Ordery i odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. M.P. z 1931 r. nr 74, poz. 120 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

Bibliografia

edytuj
  • Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.