Zygmunt Ambros (ur. 22 grudnia 1907 w Zabłatowcach koło Żydaczowa, zm. 12 marca 1963 w Warszawie) – polski lekarz, twórca gdańskiej ortopedii po II wojnie światowej.

Zygmunt Ambros
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1907
Zabłotowce

Data i miejsce śmierci

12 marca 1963
Warszawa

profesor nauk medycznych
Alma Mater

Uniwersytet Lwowski

Doktorat

30 czerwca 1937
Uniwersytet Lwowski

Habilitacja

1949
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1955

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski
Akademia Medyczna w Gdańsku

Życiorys

edytuj

W 1933 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1934–1937 pracował we Lwowie, pod kierunkiem profesora Adama Grucy zatrudniony w lwowskim Szpitalu Ubezpieczalni Społecznej na Oddziale Chirurgiczno-Ortopedycznym. 30 czerwca 1937 roku uzyskał stopień doktora medycyny na podstawie pracy pt. Regeneracja tkanki kostnej. Od roku 1938 starszy asystent Instytutu Chirurgii Urazowej w Warszawie. Podczas II wojny światowej był starszym asystentem Oddziału Chirurgicznego warszawskiego Szpitala św. Ducha[1].

Po zakończeniu działań wojennych został ordynatorem Oddziału Chirurgiczno-Urazowego w Miejskim Szpitalu dla Dzieci w Warszawie, równocześnie pełnił funkcję ordynatora w Lecznicy Ministerstwa Zdrowia. W 1949 uzyskał habilitację się na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie pracy Anatomiczna i czynnościowa naprawa ścięgien ręki. W 1954 objął stanowisko kierownika, w nowo kreowanej przez Niego, Klinice Ortopedycznej Akademii Medycznej w Gdańsku, a w 1955 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego[2]. Jego zespół opracował pierwszy po wojnie podręcznik Zarys ortopedii ogólnej (Warszawa 1959)[3].

Od 1957 roku ordynator Oddziału Ortopedyczno-Urazowego w Szpitalu nr 8 w Warszawie, w którym pracował do końca życia.

Prezes Głównego Zarządu Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego i Traumatologicznego. Członek Międzynarodowego Towarzystwa Ortopedycznego (1957–1963) oraz Francuskiego Towarzystwa Ortopedycznego (1958–1963)[4][5].

Zmarł po kilkumiesięcznej, ciężkiej chorobie nowotworowej. Pochowany został na Starych Powązkach w Warszawie[6]

Przypisy

edytuj
  1. Lekarze Powstania Warszawskiego
  2. Ożga A., Mazurek T., Katedra i Klinika Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu - historia i teraźniejszość, „Gazeta AMG”, Tom 27, Nr 12 (2017), VM Media sp. z o.o. VM Group sp.k., Grupa Via Medica, grudzień 2017, s. 18.
  3. Promocja Podręcznika w Bibliotece Głównej, „Gazeta AMG”, VM Media sp. z o.o. VM Group sp.k., Grupa Via Medica, kwiecień 2017, s. 20.
  4. Zygmunt Ambros. Encyklopedia Solidarności
  5. Zygmunt Ambros biografia =zdjęcie. [dostęp 2019-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-12)].
  6. Wygląd i lokalizacja nagrobka. [dostęp 2019-07-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-12)].