Zwyczajny cud (ros. Обыкновенное чудо, Obyknowiennoje czudo) – radziecki film muzyczny z 1978 roku w reżyserii Marka Zacharowa, oparty na sztuce Eugeniusza Szwarca.

Zwyczajny cud
Обыкновенное чудо
Gatunek

muzyczny
baśń filmowa

Rok produkcji

1978

Data premiery

1978

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

138 minut

Reżyseria

Mark Zacharow

Scenariusz

Mark Zacharow,
Eugeniusz Szwarc (sztuka)

Muzyka

Giennadij Gładkow

Produkcja

Mosfilm

Fabuła

edytuj

Głównym bohaterem filmu jest Czarodziej, który, żeby zabawić siebie i swoją żonę, wymyśla bajki. Bohaterowie bajek się ożywiają, przychodzą do jego domu i zaczynają żyć swoim życiem. Kolejna bajka wyszła bardzo smutną.

Wiele lat temu Czarodziej wymyślił "bajkę na odwrót" - zamienił niedźwiedzia w człowieka i postanowił, że ten z powrotem zamieni się w niedźwiedzia, kiedy w nim zakocha się księżniczka i pocałuje go. I oto młodzieniec, były niedźwiedź, wraca do Czarodzieja i spotyka w jego domu piękną dziewczynę, która bardzo mu się spodobała. Ku jego zgrozie ona okazała się księżniczką - czarodziej uczynił tak, żeby król, który przejeżdżał obok z córką i orszakiem, skręcił do jego dworu. Niedźwiedź i księżniczka się spotkali, i kiedy księżniczka zechciała pocałować Niedźwiedzia, on uciekł, żeby nie zamienić się w zwierzę na jej oczach.

Księżniczka, przebrawszy się w ubranie męskie, uciekła od ojca, przyrzekłszy zastrzelić każdego, kto podąży za nią. W zajeździe "Emilia" zakochani się spotkali.

W gniewie Niedźwiedź idzie do oberżysty i prosi aby go zamknąć - zajazd jest zasypany śniegiem i wydostanie się z niego jest niemożliwe. Oberżysta daje mu klucz od pokoju, a sam tymczasem zwraca uwagę na jedną z frejlin księżniczki i poznaje w niej swoją pierwszą miłość Emilię, ku czci której został nazwany zajazd. Oberżysta i Emilia postanawiają pomóc pokłóconym zakochanym.

Księżniczka zamyka się w pokoju na pierwszym piętrze zajazdu. Król każe ciągnąć losy, i losuje nadworny Minister Administrator. Administrator wchodzi do księżniczki, i rozlega się strzał - wyprzedziwszy księżniczkę, Administrator sam strzela do niej, ale chybia.

Księżniczka w gniewie postanawia wyjść za mąż za "pierwszego przechodnia" i mianuje Administratora swoim narzeczonym.

Król postanawia urządzać wesele. Wpadłszy w rozpacz, że jego miłość zostaje zabierana od niego, Niedźwiedź postanawia opowiedzieć księżniczce wszystko o pocałunku zamieniającym go w zwierzę. Przygnębiona księżniczka żegna go na zawsze.

Orszak weselny odjeżdża. W zajeździe zostają Łowca i Niedźwiedź. Pojawia się Czarodziej i wyrzuca Niedźwiedziowi tchórzliwość i małoduszność. Niedźwiedź, zdaniem Czarodzieja, kocha księżniczkę nie na tyle, żeby poświęcić jej wygląd człowieka.

Niedźwiedź zawiera zgodę z ambitnym Łowcą. Jeżeli Niedźwiedź kiedykolwiek pocałuje księżniczkę i zamieni się w zwierzę, Łowca od razu go zabije.

Mija kilka lat. Krajem rządzi Minister Administrator. Król całkowicie odsunął się od interesów i nie chce nawet słyszeć o tym, co się dzieje dookoła. Księżniczka powoli umiera od tęsknoty za Niedźwiedziem. Czarodziej specjalnie nie dopuszcza Niedźwiedzia do kraju i swojego domu, ponieważ myśli, że bajka o smutnym zakończeniu może nauczyć ludzi wielu rzeczy, a bajki o zakończeniu szczęśliwym nadają się jedynie dla dzieci.

Nadchodzi dzień śmierci księżniczki, i w domu Czarodzieja pojawiają się Niedźwiedź i Łowca. Niedźwiedź całuje księżniczkę - ale, ku rozczarowaniu Łowcy, pozostaje nadal człowiekiem. Czarodziej wyjaśnia ten paradoks "zwyczajnym cudem".

Bohaterowie bajek odchodzą z domu Czarodzieja, który okazuje się tylko dekoracją. Dekoracja płonie, i Czarodziej zostaje sam.

Obsada

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj