Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Spartakus”
Związek Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej „Spartakus” (ZNMS „Spartakus”) – jedna z pierwszych konspiracyjnych socjalistyczno-rewolucyjnych organizacji młodzieżowych założona w 1934 z inicjatywy Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej i Czerwonego Harcerstwa. Prowadziła niejawną działalność wśród młodzieży warszawskich szkół średnich. W 1937 liczyła ok. 200 członków. W 1937 członkami trzyosobowego Komitetu Wykonawczego organizacji byli Ładysław Buczyński, Mieczysław Klimowicz i Krzysztof Kamil Baczyński[1]. „Spartakus” stopniowo przesuwał się w kierunku jednolitego frontu z komunistami. Po rozwiązaniu Komunistycznej Partii Polski w jego skład weszli członkowie komunistycznego Socjalistycznego Związku Młodzieży Szkolnej.
Związek prowadził działania w czasie II wojny światowej jako organizacja konspiracyjna pod kierownictwem Hanki Sawickiej i Ładysława Buczyńskiego. W 1941 doszło do rozpadu organizacji z powodu różnic w poglądach na kwestię przystąpienia do walki zbrojnej przeciwko Niemcom. Niektórzy członkowie Związku Młodzieży Socjalistycznej „Spartakus” kontynuowali działalność konspiracyjną w Stowarzyszeniu Przyjaciół ZSRR, a następnie w Związku Walki Wyzwoleńczej.
Członkami organizacji przed wojną byli m.in. Leszek Raabe i Dorka Goldkorn. Związek wydawał pismo „Spartakus”, potem „Strzały”.
Przypisy
edytuj- ↑ Walka młodych pokoleń. Władysław Góra i in. (red.). Warszawa: Zakład Historii Partii przy KC PZPR i Ogólnopolski Komitet Współpracy Organizacji Młodzieżowych, 1965, s. 336.
Bibliografia
edytuj- Encyklopedia Warszawy, praca zbiorowa, PWN 1975, s. 190.
- Hanna Krystyna Szapiro, IPN. ipn.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].
- Słownik organizacji młodzieżowych w Polsce 1918–1970, Warszawa 1971, s. 60–61