Zofia Dromlewiczowa

Zofia Dromlewiczowa, z domu Higier (ur. 2 września 1899 w Warszawie[1], zm. 19 sierpnia 1938 w Warszawie) – polska pisarka i scenarzystka; pierwsza w Polsce kobieta-realizatorka filmów krótkometrażowych.

Zofia Dromlewicz
Zofia Higier
Data i miejsce urodzenia

2 września 1899
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 sierpnia 1938
Warszawa

Zawód, zajęcie

pisarka, scenarzystka

Życiorys

edytuj

Urodziła się w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej, jako córka lekarza Henryka Higiera i Heleny z domu Rothberg (Rostberg). Jej bratem był Stanisław Higier, lekarz neurolog.

Ukończyła żeńskie gimnazjum Stefanii Tołwińskiej[1] przy ulicy Św. Barbary 4 w Warszawie. Od 1925 była działaczką Domu Filmu Polskiego. Przez wiele lat współpracowała jako publicystka filmowa z licznymi czasopismami warszawskimi. Od 1934 prowadziła wraz z Ryszardem Biske pracownię filmu artystycznego. Była członkinią Zrzeszenia Producentów Filmów Krótkometrażowych.

Zmarła w Warszawie. Jest pochowana na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej[2]. Miała jednego syna.

Twórczość

edytuj

Zofia Dromlewiczowa jest autorką licznych książek (głównie dla dzieci i młodzieży), niektórych pisanych na podstawie cudzych scenariuszy filmowych, w tym:

  • 1937: Dziesięć ciekawych powiastek
  • 1935: Najpiękniejsza lalka[3]
  • 1935: Przygody Aneczki
  • 1935: Rycerze przestworzy
  • 1935: Zabawa w fanty[4]
  • 1934: Nad polskiem morzem
  • 1934: Chcę zostać lotnikiem[5]
  • 1934: Pięciu braci
  • 1934: Przygody Tadzia
  • 1933: Dwaj chłopcy z filmu
  • 1933: Chcę kochać złodzieja
  • 1933: Jaś i Zuzia
  • 1933: Przygoda
  • 1932: Siostra lotnika
  • 1931: Dziewczynka z Luna Parku
  • 1931: Chłopiec z ulicy
  • 1930: Pod dachami Paryża
  • 1930: Kobiety nie do małżeństwa
  • 1930: Skrzydlata polska
  • 1929: Parada miłości
  • 1929: Pod banderą miłości
  • 1929: Grzechy ojców
  • 1927: Spadek, którego nie było[6]
  • 1927: Trzydniowy kochanek[7]
  • 1927: Listy anonimowe. Proces de la Roncière

Napisała także scenariusze do filmów: Miodowe miesiące z przeszkodami (1924) i Puszcza (1932). Przetłumaczyła z języka rosyjskiego znaczną część książek Lidii Aleksiejewny Czarskiej.

Przypisy

edytuj
  1. a b Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 151.
  2. Grób Zofii Dromlewiczowej w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie.
  3. Julian Ursyn Niemcewicz, Najpiękniejsza lalka [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27].
  4. Zofia Dromlewiczowa, Zabawa w fanty [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27].
  5. Zofia Dromlewiczowa, Chcę zostać lotnikiem [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27].
  6. Zofia Dromlewiczowa, Spadek którego nie było [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27].
  7. Zofia Dromlewiczowa, Trzydniowy kochanek [online], polona.pl [dostęp 2018-03-27].

Linki zewnętrzne

edytuj