Zofia Łapicka z domu Chrząszczewska (ur. 29 października 1917 w Warszawie, zm. 22 lipca 2005) – polska aktorka filmowa, tłumaczka, żona Andrzeja Łapickiego w latach 1947-2005.

Zofia Łapicka
Data i miejsce urodzenia

29 października 1917
Warszawa

Data śmierci

22 lipca 2005

Rodzice

Aleksander i Halina Chrząszczewscy

Partner

1. baron Lauber (zm. przed 1947)
2. Andrzej Łapicki (1947-2005)

Dzieci

Grzegorz (Gregory) Lapicki (* 1945)
Zuzanna Łapicka (1954-2018)

Grób Zofii Chrząszczewskiej-Łapickiej na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Życiorys

edytuj

Pochodziła z ziemiańskiej rodziny. Jej pierwszym mężem był baron Lauber, zmarły przed 1947 roku na gruźlicę. Z tego małżeństwa w 1945 roku urodził się syn Grzegorz[1]. W 1947 roku w warszawskim klubie "Albatros" poznała Andrzeja Łapickiego. Znajomość ta poskutkowała zawarciem związku małżeńskiego w tym samym roku, a aktor adoptował jej syna, dając mu swoje nazwisko. Z małżeństwa urodziła się córka Zuzanna (1954-2018).

Nie pracowała zawodowo, zajmując się domem. Sporadycznie parała się aktorstwem: w 1947 roku pod nazwiskiem Łapicka wystąpiła w filmie "Dom na pustkowiu" (reż. Jan Rybkowski)[2]. Była również autorką przekładu powieści Antoniny Koptiajewej "Iwan Iwanowicz", który posłużył do realizacji słuchowiska Teatru Polskiego Radia pt. "Miłość nie jest ślepa" (1958, reż. Jeremi Przybora)[3].

Została pochowana pod nazwiskiem Łapicka w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (C-5-6).

Przypisy

edytuj
  1. Gregory Lapicki. www.poles.org. [dostęp 2023-03-30]. (ang.).
  2. Zofia Łapicka w bazie filmpolski.pl
  3. Miłość nie jest ślepa, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia) [dostęp 2023-03-30].

Bibliografia

edytuj