Znamię łojowe Jadassohna
Znamię łojowe Jadassohna (znamię łojowe, łac. nevus sebaceus Jadassohn) – zmiana wrodzona skóry o charakterze hamartoma. Ma postać pojedynczego, owalnego lub linijnego ogniska na skórze głowy lub szyi, w okresie dojrzewania przybiera brodawkujący wygląd. W wieku dojrzałym w jego obrębie mogą rozwinąć się zmiany guzkowe lub guzy, istnieje ryzyko zezłośliwienia zmiany. Rozległe zmiany typu znamienia łojowego w połączeniu z innymi zaburzeniami rozwoju dają obraz zespołu Schimmelpenninga-Feuersteina-Mimsa. Chorobę opisał w 1895 roku niemiecki dermatolog Josef Jadassohn[1].
Epidemiologia
edytujCzęstość z jaką zmiana spotykana jest w populacji wynosi około 1:300. Nie stwierdzono predylekcji w zależności od rasy czy płci.
Różnicowanie
edytujDiagnostyka różnicowa znamienia łojowego Jadassohna obejmuje:
- znamię naskórkowe
- wrodzoną hipoplazję skóry
- wrodzone łysienie trójkątne
- infekcje bakteryjne i wirusowe skóry.
Leczenie
edytujZaleca się chirurgiczne usunięcie zmiany przed okresem dojrzewania.
Przypisy
edytuj- ↑ J. Jadassohn: Bemerkungen zur Histologie der systematisierten Naevi und über "Talgdrüsen-Naevi." Archiv für Dermatologie und Syphilis, Berlin, 1895; 88: 355-394.
Bibliografia
edytuj- Susan Bayliss Mallory, Alanna Bree, Peggy Chern: Dermatologia pediatryczna. Diagnostyka i leczenie. Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2007, s. 19-20, 309-310. ISBN 978-83-60608-31-9.
Linki zewnętrzne
edytuj- Anwar Al Hammadi: Nevus Sebaceus. eMedicine.
- Jadassohn's disease II w bazie Who Named It (ang.)
