Zija Çela (ur. 25 marca 1946 w Szkodrze[1]) – albański pisarz i publicysta.

Zija Çela
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 marca 1946
Szkodra

Narodowość

albańska

Język

albański

Alma Mater

Uniwersytet Tirański

Dziedzina sztuki

opowiadanie, powieść, dramat

Ważne dzieła
  • Las Varrezas
  • Apokalipsi sipas Shën Tiranës
Odznaczenia
Order Nderi i Kombit

Życiorys

edytuj

W 1968 ukończył studia z zakresu języka i literatury albańskiej na Uniwersytecie Tirańskim[1]. Od 1969 pracował jako nauczyciel we wsiach okręgu Kukës. W 1977 przeniósł się do redakcji miesięcznika literackiego Nëntori (Listopad)[2], a w 1984 objął stanowisko redaktora naczelnego pisma literackiego Drita (Światło)[1]. Od 2000 pisze cotygodniowe felietony do dziennika Albania[1].

Twórczość

edytuj

Jest jednym z najpłodniejszych żyjących pisarzy albańskich[3]. Dorobek literacki pisarza obejmuje kilkanaście powieści, zbiory opowiadań, a także scenariusz do filmu Në pyjet me borë ka jetë i dramat Shtëpia e lepujve[4].

Powieści

edytuj
  • 1979: Një verë pa lamtumirë
  • 1989: Mali i tejdukshëm
  • 1990: Gjaku i dallëndyshes
  • 1992: Gjysma e Xhokondës
  • 1996: Monedha e dashurisë
  • 1998: Banketi i hijeve
  • 2002: Lëngata e hënës
  • 2005: Las Varrezas
  • 2009: SOS, një buzëqeshje
  • 2010: Goja e Botës
  • 2011: Apokalipsi sipas Shën Tiranës
  • 2012: Pika drite në Eklips
  • 2012: Buza e kuqe dhe gjaku i errët
  • 2014: Arkipelagu Spiritus
  • 2017: Ora e Zooparkut
  • 2018: Djalli komik
  • 2019: Lavjerrësi i qytetit

Opowiadania

edytuj
  • 1971: Yje mbi lumë
  • 1974: Jeta në shtëpinë tonë
  • 1979: Pëllumbat e janarit
  • 1984: Buletini i borës
  • 1986: Tregime te zgjedhura
  • 1987: Eklips dhe proza të tjera
  • 1995: Një fjalë me lejen e Zotit
  • 2000: Oborri i një tirani të fshehtë
  • 2002: Gjaku im i errët (opowiadania)
  • 2021: Thika pa gjak: tregime
  • 1990: Shtëpia e lepujve (dramat)
  • 2007: Për dashurinë shkruhet pas vdekjes (wspomnienia)
  • 2017: Dashuri e kripur (poezja)

Nagrody i wyróżnienia

edytuj
  • 1984: Nagroda państwowa za Buletini i borës
  • 1996: Nagroda ministra kultury za powieść roku (Monedha e dashurisë)
  • 2006: Nagroda ministra kultury Srebrne Pióro za powieść roku (Las Varrezas)
  • 2012: Nagroda im. Petro Marko za powieść roku (Apokalipsi sipas Shën Tiranës)
  • 2012: Nagroda im. o. Zefa Pllumiego za najlepsze utwór prozatorski roku (Buza e kuqe dhe gjaku i errët)

W 2016 został uhonorowany przez prezydenta Bujara Nishaniego Orderem Nderi i Kombit (Honor Narodu)[5].

Przypisy

edytuj
  1. a b c d “Princi i buzëqeshjes” i Zija Çelës promovohet në 70-vjetorin e lindjes. = 2017-02-21 [online], illyriapress.com, 26 marca 2016 [dostęp 2017-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-02-22] (alb.).
  2. Fjalor Enciklopedik Shqiptar, vol. 1. Tirana: 2008, s. 382-383. (alb.).
  3. “Zija Çela. = 2017-02-21 [online], sveske.ba (bośn.).
  4. “Katalog Biblioteki Narodowej w Tiranie. = 2017-02-21 [online], bksh.al (alb.).
  5. “Shkrimtari Zija Çela merr titullin “Nderi i Kombit”. = 2017-02-21 [online], kohajone.com, 7 kwietnia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2017-02-22] (alb.).