Ziemia Ulro
Ziemia Ulro – zbiór esejów Czesława Miłosza wydanych w 1977 przez Instytut Literacki w Paryżu jako tom 280. Biblioteki „Kultury”.
| Autor | |
|---|---|
| Typ utworu | |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania | |
| Język | |
| Data wydania | |
| Wydawca | |
Książka powstała w latach siedemdziesiątych w Kalifornii. Autor mówi o fundamentach swojej poezji i podstawach swojego światopoglądu, pyta o sens XX wieku i duchowy kształt rodzącej się z niego przyszłości. We wstępie ks. Józef Sadzik napisał:
„konstrukcją centralną książki jest pytanie: Co stało się z kulturą europejską w jej romantycznym przesileniu, kiedy to rozchodziły się drogi wspólnego dziedzictwa – żywej prawdy ludzkiej i zimnych, obiektywnych praw nauk ścisłych”[1].
Bezpośredniego materiału do przemyśleń dostarczają Miłoszowi dzieła takich twórców jak: William Blake, Emanuel Swedenborg, Oskar Miłosz, Fiodor Dostojewski, Adam Mickiewicz, Witold Gombrowicz czy Samuel Beckett. Określenie Ulro pisarz zaczerpnął od Blake’a (poemat Jerusalem. The Emanation of the Giant Albion[2]). Oznacza ono krainę duchowych cierpień, piekło egzystencji ludzkiej[2], jakie znosi i musi znosić człowiek okaleczony[3].
Wydania polskie
edytuj- Paryż: Instytut Literacki, 1977, 1980
- Łódź: Biblioteka Centrum Kulturalno-Informacyjnego NSZZ „Solidarność”, 1981
- Łódź: Polska 1981, 1981
- Warszawa: Logos, 1981
- Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982 (ocenzurowane)
- Kraków: Społeczny Instytut Wydawniczy "Znak", 1994
- Kraków: Wydaw. Znak, 2000, 2013
Przekłady na języki obce
edytuj- Dežela Ulro, Lublana: Cankarjeva Založba, 1981
- Das Land Ulro, Kolonia: Kiepenheuer & Witsch, 1982
- Zemlja Ulro, Gornji Milanovac: Dečje Novine, 1982, 1986
- The Land of Ulro, New York: Farrar, Straus and Giroux, 1984, 2000
- La Terre d'Ulro, Paris: Albin Michel, 1985
- The Land of Ulro, New York: Collins, 1985
- The Land of Ulro, Manchester: Carcanet, 1985
- Ulro žemė, Wilno: Baltos Lankos, 1996
- La terra di Ulro, Milano: Adelphi Edizioni, 2000
- Az Ulro országa, Budapeszt: Európa Könyvkiadó, 2001
- Ținutul Ulro, Bukareszt: Allfa, 2002
- Zâmlâ Ul'ra; Ruìny ì paèzìâ, Mìnsk: Logvìnaŭ, 2011
- Zemlia Uľro,Kyjiv:Junivers, 2015
Wybrane recenzje
edytuj- Bobowicz, Zofia, O pracy nad francuskim wydaniem „Ziemi Ulro”, „Przekładaniec” 2011, nr 25, s. 271–274.
- Gruening Uwe, „Ziemia Ulro” i niesmak w polityce, „Słowo” (Berlin) 1993, nr 23, s. 29-33.
- Koc Barbara, ”Ziemia Ulro” Czesława Miłosza. Próba interpretacji, „Prace Polonistyczne” 1991, seria 44 (1988) s. 69-84.
- Kopciński Jacek, Lis na ziemi Ulro. Miłosz i Beckett, “Colloquia Litteraria” 2011, nr 2, 31-41.
- Manteuffel Krystian Medard, Miłosza obcowanie z duchami pustyni Ulro, „Akant” 2011, nr 9,
- Myszkowski Krzysztof, Niebo i ziemia, „Kwartalnik Artystyczny” 2001, nr 1, s. 167-170.
- Orski Mieczysław, Z okazji nowego wydania, „Przegląd Powszechny” 1997, nr 12, s. 371-373.
- Sabiniewicz Marcin, Moje spotkanie z „Ziemią Ulro”, „Zeszyty Literackie” 2001, nr 3, s. 109-111.
- Sławek Tadeusz, Bóg, prawo, przyjaźń. Czytając Williama Blake'a i Czesława Miłosza, „Apokryf” 2001, nr 26, s. 8-11.
- Zaleski Marek, Principia poetica Czesława Miłosza, czyli o "Ziemi Ulro", „Twórczość” 1983, nr 12, s. 56-72.
Przypisy
edytuj- ↑ A. Zawada, Miłosz, Wrocław 1996, s. 167
- ↑ a b Andrzej Wawrzynowicz (red.), Spór o mesjanizm. T. 2: Recepcja krytyczna, Klasycy Polskiej Nowoczesności, Warszawa: Fundacja Augusta hrabiego Cieszkowskiego, 2017, s. 49, ISBN 978-83-62609-46-8
- ↑ Tamże, s. 173.
Bibliografia
edytuj- Renata Gorczyńska (Rea Czarnecka), Podróżny świata. Rozmowy z Czesławem Miłoszem. Komentarze, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1992 (rozdziały: O Oskarze Miłoszu i o „Ziemi Ulro” ; „Ziemia Ulro” – rzecz o przestrzeni i religii).
- Andrzej Zawada, Miłosz, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 1996 (rozdz. Ziemia Ulro).