Song Zhenzong
Song Zhenzong (ur. 23 grudnia 968, zm. 23 marca 1022) – trzeci cesarz Chin z dynastii Song, panujący od 997 roku do śmierci[1][2].
| |
| Cesarz Chin | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka |
Yuande |
| Małżeństwo |
Zhanghuai, Zhangmu, Zhangxian, Zhangyi, Zhangui |
| Dzieci | |
Życiorys
edytuj
Urodził się w 968 roku i był synem poprzedniego cesarza Songa Taizonga, po którego śmierci w 997 roku wstąpił na tron[1]. W 1004 roku na mocy traktatu z Chanyuan pogodził się z utratą przez poprzedników części północnych Chin i tym samym zakończył walki na północy z Kitanami[1][3]. Jego panowanie przyczyniło się do rozwoju konfucjanizmu na terenie jego państwa (np. kazał wybudować wiele świątyń Konfucjusza)[1]. Sam jednak stworzył system wierzeń oparty na buddyzmie i taoizmie[1]. Pod koniec panowania prawdopodobnie oszalał[1]. Zmarł w 1022 roku, gdy władzę przejął jego syn Renzong.
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e f Zhenzong | emperor of Song dynasty | Britannica [online], www.britannica.com [dostęp 2023-05-24] (ang.).
- ↑ Collections Online | British Museum [online], www.britishmuseum.org [dostęp 2023-05-24].
- ↑ Taizong | emperor of Song dynasty | Britannica [online], www.britannica.com [dostęp 2023-05-24] (ang.).