Zespół Villareta

Zespół Villareta lub zespół przestrzeni zaprzyuszniczej – zespół objawów związany z obwodowym porażeniem struktur nerwowych leżących w przestrzeni zaprzyuszniczej (część zarylcowa przestrzeni przygardłowej). Na zespół składają się porażenia następujących nerwów:

• nerwu językowo-gardłowego (IX),
• nerwu błędnego (X),
• nerwu dodatkowego (XI),
• nerwu podjęzykowego (XII),
• pnia współczulnego (części szyjnej).

Zespół Villareta związany jest najczęściej z rozrostem nowotworów w tylnej części przestrzeni przygardłowej lub też z powodu zajęcia węzłów chłonnych przygardłowych Występuje w przebiegu raka części nosowej gardła i innych nowotworów toczących się w przestrzeni przygardłowej. Ponadto może on występować w przebiegu zmian zapalnych przestrzeni przygardłowej np. ropowica. Z powodu porażenia wymienionych nerwów w zespole występują następujące objawy kliniczne:

• dysfagia (trudności w połykaniu),
• zaburzenia smaku w tylnej ⅓ części języka,
• zanik czucia błony śluzowej podniebienia oraz gardła,
• zaburzenia oddychania i chrypka,
• porażenie i zanik mięśnia czworobocznego i mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego,
• jednostronne porażenie i zanik mięśni języka,
• zespół Hornera.

Zespół objawów został po raz pierwszy opisany przez francuskiego neurologa Maurice'a Villareta.

Zobacz też

• zespół Colleta-Sicarda

Linki zewnętrzne

• Zespół Villareta w bazie Who Named It

Bibliografia

• Aleksander Zakrzewski, Zbigniew Bochenek: Otolaryngologia kliniczna. Warszawa: Państ. Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1981, s. 287. ISBN 83-200-0326-1.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.