Zespół Tapii
Zespół Tapii (łac. hemiplegia palatopharyngolaryngea, ang. Tapia's syndrome, Tapia's vagohypoglossal syndrome) – połowicze porażenie nerwu błędnego i nerwu podjęzykowego. Opisał go po raz pierwszy hiszpański neurolog Antonio Garcia Tapia w 1905 roku.
Etiologia
edytujUszkodzenie obu nerwów wywołane jest najczęściej procesem nowotworowym, zapalnym lub urazem części nosowej gardła.
Objawy
edytuj- jednostronne porażenie krtani. Fałd głosowy ustawiony jest w pozycji pośredniej:
- jednostronne porażenie podniebienia miękkiego
- dysfagia
- asymetria podniebienia miękkiego
- porażenie i zanik połowy języka
- zbaczanie języka w stronę zdrową.
Bibliografia
edytuj- S. Zabłocki, Zespoły i objawy chorobowe w otorynolaryngologii. wyd. Via Medica, Gdańsk 2004. ISBN 83-89493-14-4
Linki zewnętrzne
edytuj- Tapia's syndrome w bazie Who Named It (ang.)