Zdzisław Jasiński
Zdzisław Piotr Jasiński (ur. 18 stycznia 1863 w Warszawie, zm. 18 listopada 1932 tamże) – polski malarz, rysownik, akwarelista.
 Autoportret (1922) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Alma Mater |
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie |
| Dziedzina sztuki | |
Był synem Aleksandra (zm. ok. 1904) i Petroneli z Litwinowiczów. Ojciec pełnił funkcję starszego zgromadzenia malarzy pokojowych w Warszawie. Zdzisław miał młodszych braci – Józefa (1876–1954), rzeźbiarza, oraz Stanisława (zm. 1939), malarza-dekoratora.
Studia malarskie rozpoczął u Wojciecha Gersona w warszawskiej Klasie Rysunkowej. Następnie studiował w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych u Feliksa Szynalewskiego, Leopolda Löfflera i Floriana Cynka. Dzięki stypendium Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium u Otto Seitza i Aleksandra von Wagnera. Od roku 1893 Zdzisław Jasiński mieszkał w Warszawie. W latach 1896 i 1897 działał w Moskwie i Petersburgu. W roku 1897 zajmował się również w Rzymie malarstwem plafonowym. Był w roku 1901 autorem plafonu „Muzyka ludowa” w foyer gmachu Filharmonii Warszawskiej.
W roku 1904 przeniósł się do majątku Przyłęk koło Garwolina. W roku 1910 powrócił na stałe do Warszawy, gdzie zbudował kamienicę przy ulicy Wspólnej 63b. Stworzył sgraffito przedstawiające św. Jana Ewangelistę na ścianie kaplicy przy ulicy Wspólnej.
Został w roku 1921 członkiem współzałożycielem grupy artystycznej „Pro Arte”.
Bibliografia
edytuj- Apoloniusz Kędzierski: Zdzisław Jasiński 1863-1932, Warszawa 1934
- Biografia
- Janina Wiercińska, Jasiński Zdzisław Piotr, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XI (redaktor naczelny Emanuel Rostworowski), Wrocław-Warszawa-Kraków 1964–1965, s. 57–58