Zbójnickie Wrótka
Zbójnickie Wrótka (słow. Zbojnícke vrátka[1]) – niewybitna przełęcz w głównej grani Tatr w słowackich Tatrach Wysokich, położona w obrębie grupy Zbójnickich Turni. Oddziela od siebie Zbójnickiego Kopiniaka na południowym zachodzie i Małą Zbójnicką Turnię na północnym wschodzie[2]. Północno-zachodnie stoki opadają z przełęczy do Doliny Zadniej Jaworowej, zaś południowo-wschodnie na Strzeleckie Pola w Dolinie Staroleśnej[3].
 Zbójnickie Wrótka na lewo od Zbójnickiego Kopiniaka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
| Data zdobycia |
22 sierpnia 1908 r. |
| Pierwsze wejście |
M. Świerz, T. Świerz |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°11′22,1″N 20°10′47,8″E/49,189472 20,179944
| |
Najłatwiejsza droga na przełęcz prowadzi od Białej Ławki. Wiedzie przez nią najkrótsze połączenie Białej Ławki i Zbójnickiej Ławki. Pierwszego wejścia turystycznego na Zbójnickie Wrótka dokonano 22 sierpnia 1908 roku, a autorami jego byli Mieczysław Świerz i Tadeusz Świerz[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-18].
- ↑ a b Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVI. Rozdziele – Czerwona Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 120.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.
