Zaułek Browarny – uliczka, która znajdowała się w rejonie wrocławskiego osiedla Powstańców Śląskich[1], łącząca Höfchenstraße (dzisiejszą ul. Zielińskiego) z Gabitzstraße (ul. Stysia[a]). Liczyła ona około 150 m długości, przy czym wjazdy z obu stron (od Höfchenstraße i od Gabitzstraße) prowadziły przez bramy wjazdowe w kamienicach przy obu tych ulicach. Ulica występuje w niektórych oficjalnych dokumentach, jednak nie ma jej w Systemie Informacji Przestrzennej Wrocławia.

Zaułek Browarny w OpenStreetMap; zaznaczony jego historyczny przebieg

Historia

edytuj

Niemiecką nazwę uliczki Bräuergasse[b] (funkcjonowała także jako Bräuergaßchen[c]) dał Carl Bräuer, działający na przełomie XIX i XX wieku właściciel znajdującego się tutaj małego browaru i ÉtablissementCarl Bräuer’s Festsaal Zur Frohen Stunde[d][2].

Podczas oblężenia Festung Breslau w 1945 zabudowa uliczki zniszczona została na tyle poważnie, że nieliczne tylko jej elementy nadawały się do odbudowy. Po koniecznych wyburzeniach i odgruzowaniu odtworzono jednak kamienicę bramną od strony Zielińskiego 49, zaś tę z przeciwnej strony, ul. Stysia 20, odbudowano już bez przejazdu bramnego, który był już zbędny[e].

W latach 70., po usunięciu resztek gruzu z obszaru kwartału pomiędzy ul. Stysia i Zielińskiego, zdecydowano się tam postawić cztery jednakowe budynki – jedenastokondygnacyjne „punktowce”. Nadano im punkty adresowe ul. Zielińskiego 43 i 55 oraz Stysia 20a i 22. Decyzja ta spowodowała, że pewnemu zakłóceniu uległ prostoliniowy ciąg Zaułka Browarnego (pojawiły się m.in. elementy małej architektury, jak również np. mały budynek rozdzielni energetycznej). Ponieważ zarówno przed wojną, jak i po niej, wszystkie obiekty znajdujące się przy Zaułku Browarnym miały swoje adresy przypisane do ulic sąsiednich (Stysia lub Zielińskiego), toteż nie ma go w wykazach adresowych poczty (nie ma swojego kodu pocztowego), ani w wykazach wyborczych (nie ma adresów zamieszkania). Pomimo to Zaułek Browarny występował lub nadal występuje na planach Wrocławia i w niektórych innych urzędowych bądź oficjalnych dokumentach (np. GUS-u[3], Urządu Skarbowego[4], wykazie Ksiąg Wieczystych[f]). Nie ma go już jednak w Systemie Informacji Przestrzennej Wrocławia. Obecny przebieg wewnętrznej drogi dojazdowej do budynków stojących wewnątrz kwartału pomiędzy ul. Stysia a Zielińskiego na niektórych mapach internetowych (OpenStreetMap, Google Maps) bywa identyfikowany jako „Zaułek Browarny”.

  1. Przedwojenna Gabitzstraße w latach 70. XX w. została rozdzielona na dwa odcinki, z których ten przy Zaułku Browarnym nosi dziś nazwę ul. Stysia, natomiast ten drugi, bardziej na południe - ul. Gajowickiej.
  2. W języku niemieckim wyraz Brauer oznacza browarnika (i nie jest tożsama z nazwiskiem Bräuer, choć rzeczownik w formie Bräuer może też być traktowany jako regionalizm); w każdym razie polska powojenna nazwa Zaułka nawiązuje definitywnie nie do nazwiska, ale do prowadzonej tutaj działalności produkcyjnej.
  3. Nazwa Bräuergaßchen jest zdrobnieniem, tłumaczyć się więc może na język polski jako „Zaułeczek Browarny”.
  4. Tzn. „Sala Bankietowa Pod Szczęśliwą Godziną”.
  5. Sąsiednia kamienica (obok bramy przejazdowej), przy Stysia 22, zburzona została do poziomu gruntu (i nigdy nic nie powstało na jej miejscu), zatem wyjazd z Zaułka był możliwy po jej fundamentach, tuż obok dawnej bramy.
  6. W wykazie adresów ksiąg wieczystych[5] Zaułek Browarny jest wymieniony, ale na tym adresie nie jest założona żadna księga wieczysta.

Przypisy

edytuj
  1. Wiceprzewodniczący Rady Miejskiej Wrocławia: R. Czepil: Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego. Wojewoda Dolnośląski, 2016-01-29. s. 2. [dostęp 2021-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
  2. Karta pocztowa Carl Bräuer’s Festsaal Zur Frohen Stunde. Carl Bräuer, ~1904. [dostęp 2019-04-15].
  3. Wykaz ulic według powiatów, gmin i miejscowości: powiat Wrocław, gmina Wrocław (m.), Wrocław-Krzyki. W: Wykaz ulic miejscowości województwa dolnośląskiego. Wrocław: Urząd Statystyczny we Wrocławiu, 2001, s. 214. ISBN 83-88634-11-9.
  4. Zasięg działania US Wrocław Krzyki. US Wrocław Krzyki. [dostęp 2019-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-15)]. (pol.).
  5. Elektroniczne Księgi Wieczyste Wrocław. KsiegiWieczyste.pl. [dostęp 2019-04-15]. (pol.).

Bibliografia

edytuj