Zaria (miasto)

obszar samorządu terytorialnego w Nigerii

Zaria (dawniej: Zazzau[1]) – miasto w północnej Nigerii, w stanie Kaduna. Około 670 tys. mieszkańców (2010)[2].

Zaria
Ilustracja
Brama do pałacu emira
Flaga
Flaga
Państwo

 Nigeria

Stan

Kaduna

Data założenia

1536

Powierzchnia

300 km²

Populacja (2010)
• liczba ludności


667 425

Położenie na mapie Nigerii
Mapa konturowa Nigerii, u góry znajduje się punkt z opisem „Zaria”
Ziemia11°04′N 7°42′E/11,066667 7,700000
Uniwersytet Ahmadu Bello

Historia

edytuj

Prawdopodobnie założone około 1536 roku, później stało się stolicą państwa Hausa. Twierdza zapewniała ochronę przed ustawicznymi napadami Tuaregów i Fulanów, którzy wyprawiali się na osiadłych rolników. Hausa budowali twierdze otaczane laterytowymi murami, a pola uprawne znajdowały się w dużej części wewnątrz tych murów (tereny rolnicze nadal zajmują ⅔ obrębu wewnętrznego murów). Każde z domostw było ponadto dodatkowo małą twierdzą. Rozwój miasto zawdzięczało położeniu na szlaku handlowym znad Morza Śródziemnego nad Zatokę Gwinejską. Na północ transportowano złoto i sól, a na południe wyroby żelazne, tkaniny i daktyle. Szlak opanowany był przez muzułmanów, którzy siłą narzucali islam na tych terenach. Hausa z Zarii stali się w ten sposób wyznawcami tej religii[1].

Kolejny etap rozwojowy nastąpił w końcu XIX wieku, za sprawą kolonizacji angielskiej. Muzułmanie silnie się jej opierali. Powstały nowe dzielnice miasta, budowane na wzór brytyjski (Tudun Wada-Wusasa, Sabon Gari-Township). Sprowadzano osadników z Anglii, ale też z innych plemion afrykańskich. Celem wprowadzenia wielokulturowości było rozbicie jednorodności plemiennej Hausa. Do dziś istnieją podziały dzielnicowe w mieście – Starą Zarię zamieszkują muzułmanie Hausa i Fulani, Wusasa i Sabon Gari są zasiedlone przez w większości chrześcijańską ludność Joruba, Tiw i Libańczyków[1].

Zabudowa

edytuj

Stare miasto, w widłach rzek Galma i Saye, to przykład obronnej architektury Hausa, zwanej "birni". Osią założenia jest główna droga z targowiska, poprzez pałac emira, do meczetu. Uliczki są tu wąskie, a zabudowa z małymi oknami wychodzącymi z reguły na dziedziniec, bardzo zagęszczona – na 1 km² przypada 15 000 mieszkańców. Na północ od starówki znajdują się dzielnice Wusasa, Sabon Gari i Tudun, zabudowane w myśl zasad angielskich. Najnowsza część to Samaru, gdzie w 1962 zbudowano obiekty uniwersyteckie. Laterytowy meczet centralny w 1940 wyremontowano i otoczono murem. Budynki pałacowe emira również wzniesiono z laterytu. Zachowały się dość liczne warsztaty farbiarskie z kadziami do barwienia tkanin pod gołym niebem[1].

Gospodarka

edytuj

Zaria jest głównym punktem skupu bawełny, tytoniu, orzeszków ziemnych, owoców masłosza oraz skór[3]. Jest także centrum edukacyjnym północy Nigerii. W mieście znajduje się Centrum Edukacyjne Lotnictwa, a w odległości 11 km od miasta zlokalizowany jest Uniwersytet Ahmadu Bello, Instytut Badań Rolniczych oraz Nigeryjski Instytut Skór[3]. Funkcjonuje tu port lotniczy Zaria.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Marian Nowakowski, Rozwój miasta Zazzau, w: Poznaj Świat, nr 2/1982, s.9-11, ISSN 0032-6143
  2. World Gazetteer
  3. a b Zaria, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 3012-11-23] (ang.).