Zapusta (województwo dolnośląskie)
Zapusta – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Olszyna. Zapusta to mała wieś o długości około 0,8 km leżąca w zachodniej części Wzniesień Radoniowskich, w dolinie potoku, prawego dopływu Kwisy, na wysokości około 235–240 m n.p.m.[2]
| wieś | |
.jpg) Ruiny zamku Rajsko w Zapuście | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
235-240[2] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
83[3] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Kod pocztowy |
59-830[4] |
| Tablice rejestracyjne |
DLB |
| SIMC |
0191721 |
Położenie na mapie gminy Olszyna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego  | |
 51°01′52″N 15°20′54″E/51,031111 15,348333[1]
| |
Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 83 mieszkańców[3]. Jest najmniejszą miejscowością gminy Olszyna.
Historia
edytujZapusta powstała najpóźniej w XIV wieku i nigdy nie rozwinęła się szerzej[2]. W 1765 roku mieszało tu: 4 kmieci, 12 zagrodników, 39 chałupników i 6 rzemieślników, była to więc wtedy mała miejscowość[2]. W 1825 roku we wsi było 78 domów w których działały 93 warsztaty płóciennicze, a więc praktycznie wszyscy mieszkańcy trudnili się tkactwem[2]. W 1840 roku Zapusta nieco rozwinęła się i liczyła 81 domów, w tym: folwark, szkołę ewangelicka z nauczycielem, młyn wodny i gospodę[2].
Po 1945 roku miejscowość zaczęła się wyludniać, ubyło w niej też domów[2]. W 1978 roku były tu 23 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 13[2].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
Zabytki
edytujDo wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[5]:
- Zamek Rajsko w ruinie, z XIV-XIX w.
Szlaki turystyczne
edytujPrzez Zapustę przechodzi szlak turystyczny[6]:
ze Złotnik Lubańskich do Bożkowic.
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 158822
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Cz. 2: M-Ż. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 267, 268. ISBN 83-85773-61-4.
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1604 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 104. [dostęp 2012-09-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2019-07-21].
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie (M-Ż). Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-61-4.