Zamek w Turku
Zamek w Turku (fiń. Turun linna, szw. Åbo slott) – średniowieczna warownia obronna wzniesiona w XIII–XIV w. na wyspie koło Turku u ujścia rzeki Aurajoki, jako zamek administracyjny Korony Szwedzkiej.
Widok ogólny | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Typ budynku |
zamek |
Styl architektoniczny | |
Rozpoczęcie budowy |
ok. 1280 |
Ukończenie budowy |
pocz. XIV w. |
Ważniejsze przebudowy |
1555–1563 |
Zniszczono |
1941 działania wojenne |
Odbudowano |
1961 |
Plan budynku | |
Położenie na mapie Finlandii | |
60°26′07″N 22°13′43″E/60,435278 22,228611 | |
Strona internetowa |
Historia
edytujZamek w Turku został pierwotnie założony ok. 1280 jako obóz warowny na planie prostokąta. Za wzór posłużyły antyczne rzymskie założenia obronne. Obóz warowny stał się zamkniętym zamkiem na początku XIV wieku, a sam zamek został podzielony na zamek właściwy i rezydencję o charakterze obronnym. W XV wieku zamek rozbudowano i umocniono.
W latach 1555–1563 zamek stał się oficjalną rezydencją wielkiego księcia Finlandii Jana III i został przebudowany na rezydencję renesansową, uzyskując formę w jakiej zachował się do dziś. Na najwyższym piętrze zbudowano sale reprezentacyjne Kungssalen i Drottningsalen (Salę Króla i Salę Królowej). Gdy książę Jan poślubił polską królewnę Katarzynę Jagiellonkę zamieszkała ona razem z nim na zamku. Kiedy wybuchła wojna między księciem Janem a jego przyrodnim bratem, królem szwedzkim Erykiem XIV, ten ostatni zdobył zamek w Turku a Jan i Katarzyna zostali uwięzieni i wywiezieni do Szwecji. Kiedy z kolei Eryk XIV został odsunięty od władzy, był więziony m.in. na zamku w Turku. W latach 30. XVII w. zamek stał się oficjalną rezydencją gubernatora generalnego Finlandii, Pera Brahe.
Pod koniec XVIII wieku, gdy siedziby gubernatora prowincji i Wyższego Sądu Okręgowego przeniesiono z zamku do miasta, zamek przeszedł znaczące zmiany: rezydencja obronna stała się więzieniem a zamek właściwy – spichlerzem. Więzienie w rezydencji funkcjonowało do roku 1890, po czym ulokowano w niej muzeum historyczne.
Zamek w został poważnie uszkodzony w wyniku bombardowań wojennych w 1941 roku. Po usunięciu zniszczeń zamek został udostępniony zwiedzającym w 1961 roku.
Stanowi dziś znaczący punkt orientacyjny przy ujściu rzeki Aurajoki. W jego otoczeniu funkcjonuje port, niewielkie zakłady przemysłowe i magazyny. Jest wynajęty przez miasto Turku na cele muzealne. W zamku można zwiedzać lochy, sale zamkowe oraz muzeum poświęcone historii Finlandii, a w szczególności historii Turku. Jako zabytek architektoniczny jest częścią fińskiego dziedzictwa kulturowego.
Galeria
edytuj-
Widok ogólny
-
Zamek na rycinie z 1724
-
Płonący zamek w 1941
-
Zamek w 1991
-
Fragment rezydencji obronnej
-
Renesansowy dziedziniec
Bibliografia
edytuj- Lech Dzierżanowski: Skandynawia: mały przewodnik turystyczny. Warszawa: oficyna Wydawnicza „Hals”, Wydawnictwo „Książka i Wiedza”, 1991, s. 37-38. ISBN 83-05-12581-5.
- The National Board of Antiquities: Turku Castle. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).
- Carl Jacob Gardberg w: thisisFINLAND: Medieval Castles. [dostęp 2011-12-05]. (ang.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Muzeum w Turku: strona oficjalna. www.turku.fi. [dostęp 2011-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-29)]. (fiń. • ang. • szw.).